Συνεχίζεται η αβεβαιότητα στην αποκρατικοποίηση του Διεθνούς Αερολιμένα Αθηνών (ΔΑΑ). Οι Καναδοί μέτοχοι φέρεται να μη συμφωνούν με τη στρατηγική της ελληνικής κυβέρνησης για παραχώρηση πλειοψηφικού μεριδίου στον ΔΑΑ, απειλώντας με «βέτο» σε περίπτωση που αποφασιστεί κάτι τέτοιο. Και δυστυχώς για την ελληνική κυβέρνηση, η σύμβαση παραχώρησης και η συμφωνία μετόχων του 1996 δίδει τέτοια όπλα στους μετόχους του ΔΑΑ. Αυτός άλλωστε είναι και ο λόγος που η συγκεκριμένη ιδιωτικοποίηση «πηγαινοέρχεται» από το 2011 μέχρι σήμερα, μεταξύ Μεγάρου Μαξίμου, υπουργείου Οικονομικών και του Ταμείου Αξιοποίησης Ιδιωτικής Περιουσίας του Δημοσίου (ΤΑΙΠΕΔ).
Συνάντηση
Οι προθέσεις της καναδικής επενδυτικής εταιρείας Public Sector Pension Investments (PSP Investments) φέρεται να γνωστοποιήθηκαν για άλλη μια φορά στον υφυπουργό Ανάπτυξης Νότη Μηταράκη την περασμένη εβδομάδα. Ο επικεφαλής της καναδικής εταιρείας για τις επενδύσεις της στον τομέα των υποδομών και πρόεδρος του Εποπτικού Συμβουλίου της AviAlliance Gmbh, Πατρίκ Σαρμπονό, συναντήθηκε με τον Ελληνα υφυπουργό στην Αθήνα, παρουσία του Καναδού πρέσβη στην Ελλάδα, Ρόμπερτ Πεκ. Η καναδική πλευρά φέρεται να δήλωσε προς τον κ. Μηταράκη ενδιαφέρον για ένα επιπλέον μειοψηφικό μερίδιο (της τάξης του 30%) στον ΔΑΑ. Παράλληλα εξέφρασε ενδιαφέρον και για την επέκταση της σύμβασης παραχώρησης του αερολιμένα, η οποία λήγει το 2026. Ο Ελληνας υφυπουργός, σύμφωνα με πληροφορίες, παρέπεμψε τους συνομιλητές του στο ΤΑΙΠΕΔ, ως το αρμόδιο όργανο που χειρίζεται την υπόθεση της αποκρατικοποίησης του ΔΑΑ.
Σε ό,τι αφορά την επέκταση της σύμβασης παραχώρησης, κρίνεται πλέον σκόπιμη από όλες τις πλευρές, με δεδομένη τη σαφή ανάκαμψη της επιβατικής κίνησης στον ΔΑΑ κατά τους τελευταίους μήνες. Επιπλέον, το ρευστό γεωστρατηγικό τοπίο που έχει δημιουργηθεί στην ευρύτερη γεωγραφική περιοχή, αναμφισβήτητα αναβαθμίζει τον ρόλο του ΔΑΑ στη λεκάνη της Ανατ. Μεσογείου (και όχι μόνον). Ετσι, από «παρίας» των αεροδρομίων της παλαιάς Hochtief Airport και σημερινής AviAlliance μετά την εξαγορά της από την PSP Investments, ο ΔΑΑ «Ελ. Βενιζέλος» βρίσκεται στο επίκεντρο του ενδιαφέροντος. Αξίζει να αναφερθεί ότι το 2011, όταν η Hochtief AG έβγαλε προς πώληση τη θυγατρική της εταιρεία Hochtief Airport, οι ενδιαφερόμενοι επενδυτές ζητούσαν επιτακτικά την εξαίρεση του ΔΑΑ από το χαρτοφυλάκιο περιουσιακών στοιχείων της Hochtief Airport.
Στη διεύρυνση της αξίας του Διεθνούς Αερολιμένα Αθηνών συμβάλλει βεβαίως και ο διακαής πόθος των Κινέζων επενδυτών της Shenzhen Airport και της Friedmann Pacific Asset Management να αποκτήσουν δική τους αεροπορική βάση στην ευρωπαϊκή ήπειρο. Οι τελευταίοι φέρεται να έχουν λάβει διαβεβαιώσεις από την ελληνική κυβέρνηση για την πώληση πλειοψηφικού μεριδίου, χωρίς ωστόσο αυτό, τα τελευταία τρία χρόνια, να έχει λάβει «σάρκα και οστά». Η τελευταία υπόσχεση της ελληνικής κυβέρνησης είναι ότι μέσω του ΤΑΙΠΕΔ θα διατεθεί το 54% των μετοχών του ΔΑΑ, έτσι ώστε να παραμείνει το ελληνικό Δημόσιο μέτοχος στην εταιρεία με ποσοστό 1%. Υπενθυμίζεται ότι το υπόλοιπο 45% του ΔΑΑ ελέγχεται από τους Καναδούς (40%) και την οικογένεια Κοπελούζου (5%).
Αντιδράσεις
Οι Καναδοί εύλογα αντιδρούν και δεν επιθυμούν πώληση πλειοψηφικού μεριδίου του ΔΑΑ. Σε μια τέτοια περίπτωση, θα κληθούν να «πληρώσουν» κάτι που ήδη κατέχουν: το μάνατζμεντ. Ως συνέπεια επιθυμούν μια πώληση μετοχών της τάξης του 30%, η οποία θα φέρει κατά κανόνα παθητικούς επενδυτές, δηλαδή επενδυτικά κεφάλαια και όχι στρατηγικούς επενδυτές.
Αυτές οι αντίρροπες προθέσεις των δύο διεκδικητών του ΔΑΑ έχουν «παγώσει» τις κινήσεις του Ταμείου Αξιοποίησης Ιδιωτικής Περιουσίας του Δημοσίου. Συγκεκριμένα, το Ταμείο περισσότερο από δύο χρόνια αναζητά μια στρατηγική για την αποκρατικοποίηση του συγκεκριμένου περιουσιακού στοιχείου. Τώρα τα «κάστανα από τη φωτιά» καλείται να βγάλει η νέα διοίκηση, η οποία σε εύλογο χρονικό διάστημα από την ανάληψη των καθηκόντων της θα πρέπει να λάβει τις σχετικές αποφάσεις.