Ενας νέος ανασχετικός παράγοντας στην ολοκλήρωση της πολύπαθης ιδιωτικοποίησης του ΔΕΣΦΑ προστίθεται στους ήδη υπάρχοντες, μετά την ενεργειακή στροφή της χώρας προς τη Ρωσία και τον αγωγό Turkish Stream.
Το ενδιαφέρον των Αζέρων για την ολοκλήρωση της συμφωνίας δύο χρόνια μετά την υπογραφή της (Ιούνιος 2013) δεν φαίνεται να είναι ζεστό. Παράγοντες μάλιστα που γνωρίζουν, αναφέρουν ότι αναζητούν οδό απεμπλοκής από το ελληνικό project και εκτιμούν ότι είναι πολύ πιθανό να αξιοποιήσουν την ευκαιρία που τους δίνει η λήξη της εγγυητικής επιστολής τον Ιούνιo, καθώς συμπληρώνονται δύο χρόνια από την υπογραφή του deal μεταβίβασης του 66% του ΔΕΣΦΑ στη Socar. Βάσει των όρων της προκήρυξης του διαγωνισμού, 24 μήνες μετά την ολοκλήρωσή του ο επενδυτής μπορεί να αποχωρήσει χωρίς να καταπέσει η εγγυητική επιστολή που έχει καταθέσει, αφού δεν ευθύνεται ο ίδιος για τη μη ολοκλήρωση της μεταβίβασης.
Οι Αζέροι φέρονται να αντιμετώπισαν από την πρώτη στιγμή με σκεπτικισμό την είσοδό τους στον ΔΕΣΦΑ, η οποία συνδέθηκε τότε με τις αποφάσεις της κοινοπραξίας του Σαχ Ντενίζ για τον «Νότιο Διάδρομο» και την τελική στήριξη της Ελλάδας στον αγωγό Tap. Για πολλούς παρατηρητές η απόφαση συμμετοχής της Socar στον διαγωνισμό για την πώληση του ΔΕΣΦΑ ήταν κυρίως πολιτική και τελούσε στο πλαίσιο μιας συνολικότερης γεωπολιτικής συναλλαγής μεταξύ Ε.Ε. και Αζερμπαϊτζάν που είχε και τη στήριξη των ΗΠΑ. Είχε προηγηθεί το «ναυάγιο» του διαγωνισμού της ΔΕΠΑ με «φαβορί» τη ρωσική Gazprom προς ικανοποίηση Βρυξελλών και ΗΠΑ που έβλεπαν ενίσχυση της εξάρτησης από τη Ρωσία σε περίπτωση ολοκλήρωσής του. Αυτή εξάλλου η γεωπολιτικής φύσης συμμαχία έκανε πολλές φορές τους Αζέρους να μην αντιλαμβάνονται τη στάση της Ε.Ε. Ανταγωνισμού στο θέμα της ολοκλήρωσης της συμφωνίας, προβάλλοντας ως εμπόδιο το τρίτο ενεργειακό πακέτο. Οι Αζέροι δεν είχαν όμως και εξακολουθούν να μην έχουν λόγους να βιάζονται για την ολοκλήρωση της συμφωνίας, επιδεικνύοντας υπομονή στις καθυστερήσεις που προέκυψαν από την απόφαση της Κομισιόν τον περασμένο Σεπτέμβριο να προχωρήσει σε εις βάθος έρευνα προκειμένου να εξετάσει τις επιπτώσεις στον ανταγωνισμό από την ολοκλήρωση της συμφωνίας. Γι’ αυτό και απέρριψαν όλες τις εναλλακτικές προτάσεις της Ε.Ε. που θα επέτρεπαν την έγκριση της συμφωνίας, όπως για παράδειγμα η μεταβίβαση ποσοστού 17% σε τρίτη, ευρωπαϊκή εταιρεία. Η μη βιασύνη των Αζέρων επιβεβαιώνεται εμμέσως και από τις πρόσφατες δηλώσεις της επιτρόπου Ανταγωνισμού, Μαργκρίτ Βεστάγκερ. «Η προθεσμία για την Επιτροπή να λάβει απόφαση για τον ΔΕΣΦΑ και τη Socar ανεστάλη στις 21/01/2015 και δεν έχει επανεκκινηθεί ακόμη. Ως μέρος της διαδικασίας μας έχουμε στείλει ερωτήσεις στη Socar και περιμένουμε από την εταιρεία να μας στείλει ολοκληρωμένες και πλήρεις απαντήσεις» τόνισε η Ευρωπαία επίτροπος.
Ο αρχικός σκεπτικισμός των Αζέρων άρχισε να ενισχύεται μετά την ενεργειακή στροφή της νέας ελληνικής κυβέρνησης προς τη Ρωσία και την ανοιχτή στήριξη στον αγωγό Turkish Stream. Οι Αζέροι έχουν εισπράξει τη στήριξη αυτή ως υπονόμευση του αγωγού Tap που θα εξάγει στην Ευρώπη του αέριο του Σαχ Ντενίζ και στον οποίο βασικός μέτοχος είναι η Socar. Αντίστοιχη άποψη έχουν εκφράσει προς την ελληνική κυβέρνηση τόσο Ευρωπαίοι όσο και Αμερικανοί αξιωματούχοι, που παρακολουθούν στενά τις εξελίξεις. Η ενόχληση των Αζέρων έχει ενισχυθεί και από το γεγονός ότι ο αρμόδιος για θέματα ενέργειας υπουργός Π. Λαφαζάνης έχει εγείρει θέματα αντισταθμιστικών έναντι της διέλευσης του Tap από την Ελλάδα, αλλά και των «εμποδίων» που προβάλλονται σε περιβαλλοντικές αδειοδοτήσεις του έργου.
Πέραν των γεωπολιτικών, ένας ακόμη παράγοντας που λειτουργεί αποτρεπτικά στην παρούσα φάση για τους Αζέρους είναι η τιμή του πετρελαίου, η οποία έχασε το ήμισυ σχεδόν της αξίας της από τον Ιούνιο του 2013 που κλείστηκε το deal με τον ΔΕΣΦΑ, στερώντας από τα κρατικά ταμεία της χώρας σημαντικούς πόρους.