Έχει πάψει προ πολλού να θεωρείται καλή συμβουλή το «κάθε πράγμα στον καιρό του και ο κολιός τον Αύγουστο». Δεν είναι το πνεύμα της παροιμίας που την κάνει προβληματική, όντως για όλα υπάρχει η σωστή εποχή. Ο Ιούλιος και ο Αύγουστος είναι για παράδειγμα η κατάλληλη περίοδος για να αναπαραχθεί ο κολιός, άρα δεν πρέπει να τον τρώμε, αλλά να τον αφήνουμε ανενόχλητο. Όπως, αντίστοιχα, πρέπει να αποφεύγουμε τα υπόλοιπα ψάρια την εποχή της αναπαραγωγής τους. Θεωρητικά τα ξέρουμε όλα αυτά. Τα υπομεγέθη ψάρια, που δεν έχουν προλάβει ακόμα να «χτίσουν» την επόμενη γενιά, δεν είναι για το πιάτο μας αλλά για τις θάλασσες. Είμαστε όμως όντως ενημερωμένοι; Πόσες φορές έχουμε βρεθεί σε ταβέρνες, ουζερί και εστιατόρια που αναγράφουν φαρδιά-πλατιά τον γόνο στο μενού σαν λιχουδιά και πόσες τον έχουμε δει να πωλείται σε ψαράδικα; Και αν κάτι δεν αναγράφεται ως γόνος, ξέρουμε σίγουρα ότι δεν είναι; Τώρα που μπήκε το καλοκαίρι και οι ψαροταβέρνες είναι πάνω πάνω στη λίστα με τους προορισμούς για φαγητό, ας το ξανασκεφτούμε.
Διαβάστε τη συνέχεια στον Γαστρονόμο