Ο Πειραιάς χωρίς τα σουβλάτζίδικα θα υπήρχε, δεν λέω, αλλά θα ήταν σίγουρα πιο άνοστος. Χωρίς όμως τον Πειραιά -για την ακρίβεια χωρίς έναν Μικρασιάτη πρόσφυγα που εγκαταστάθηκε στον Πειραιά- τα σουβλατζίδικά μπορεί να μην υπήρχαν καν. Στην έρευνά μας για το βιβλίο «Σουβλάκι: Ένα γαστρονομικό ταξίδι από τα ομηρικά έπη μέχρι το σύγχρονο street food», που γράψαμε μαζί με τον Τάσο Μπρεκουλάκη, μάθαμε ότι το σουβλάκι ξεκινάει επίσημα την ένδοξη ιστορία του όταν το 1924 ο Ισαάκ Μερακλίδης, Μικρασιάτης που είχε φύγει πριν από τη Μικρασιατική Καταστροφή, πήγε στην Αίγυπτο και στη συνέχεια ήρθε ως «Αιγύπτιος» στη Νίκαια και άνοιξε το πρώτο σουβλατζίδικο, το Αιγυπτιακόν. Ο μπαρμπα-Ισαάκ ήταν Αρμένης από τα Άδανα (που φημίζονται για το κεμπάπ) και ως πολιτικός πρόσφυγας κατέληξε στην Αθήνα, άλλαξε το όνομά του από Μισάκ Ανισπικιάν σε Ισαάκ Μερακλίδης και έγινε ξακουστός για το κεμπάπ από πρόβειο κρέας, πίτα και ντομάτα, όλα ψημένα στα κάρβουνα. Ακολούθησαν μαγαζιά στο Κερατσίνι και στον Κορυδαλλό, στη Δραπετσώνα και γύρω από το λιμάνι του Πειραιά. Πολλά από τα ιστορικά σουβλατζίδικα έχουν κλεισει, άλλα παραμένουν ανοιχτά και συνεχίζουν την παράδοση των προγόνων τους, ενώ ανοίγουν κι άλλα νέα που προστίθενται στον χάρτη.
Διαβάστε τη συνέχεια στον Γαστρονόμο