Η Νικολέτα Μακρυωνίτου κι η Νένα Δημητρίου ζουν για λίγες μέρες ως Θεσσαλονικιές. Ξεκινούν τη μέρα τους με το διάσημο κουλούρι από τον Φούρνο Μπακόλα, συνεχίζουν με παραδοσιακές, χειροποίητες, πίτες στο χέρι από τα καλύτερα μαγαζιά της πόλης και κλείνουν το βράδυ τους στην Καντίνα των Σφαγείων «Μαμά Τερέζα». Μέχρι και πίτα στιφάδο δοκίμασαν με φύλλο ανοιγμένο στο χέρι, που θα τους μείνει αξέχαστη…
Φούρνος Μπακόλας
Δοκίμασα τρεις τέσσερις φούρνους στο κέντρο, πήρα και από τους πλανόδιους πωλητές. Δεν λέω, το σιμίτι στη Θεσσαλονίκη είναι σε υψηλό επίπεδο. Κανένα δεν βρήκα πανιασμένο ή άνοστο. Για το καλύτερο όμως οι ντόπιοι, αυτοί που κάθε μέρα παίρνουν ένα για να πάνε στη δουλειά, απάντησαν ομόφωνα «στον Μπακόλα». Η ιστορία τους ξεκινάει από το 1922, όταν ο Ηπειρώτης προπάππους με καταγωγή από την Πρωτόπαππα Ιωαννίνων στήνει στη Θεσσαλονίκη τον φούρνο του στην Παύλου Μελά. Δώδεκα άτομα απασχολούσε ο Γιώργος και η Γιασεμώ, που χήρεψε νωρίς, αλλά κράτησε το μαγαζί. Η ίδια οικογένεια, η τρίτη και τέταρτη γενιά σήμερα, τέσσερα πρώτα ξαδέρφια, το δουλεύουν έως σήμερα στην οδό Χρυσοστόμου Σμύρνης, όπου μεταφέρθηκε το 1967.
Το κουλούρι του Μπακόλα είναι κουλούρι του γάλακτος, ασπριδερό και αφράτο, όχι με σκουροκαβουρδισμένο σουσάμι. Είναι ένα σιμίτι ολόλευκο με αρκετή ψίχα, νιώθεις το αλατάκι αλλά και τη φρεσκάδα από τη μαγιά και το προζύμι. Όσες μέρες έμεινα για το ρεπορτάζ, παρίστανα κι εγώ τη Θεσσαλονικιά κάθε πρωί και ξεκινούσα τη μέρα μου με ένα κουλούρι από του Μπακόλα. Πολύ νόστιμες είναι οι χωριάτικες πίτες τους – ιδιαίτερα η πρασοκιμαδόπιτα και η σπανακοτυρόπιτα. Για να εξυπηρετήσουν τους ξενύχτηδες, βγάζουν τις πρώτες πίτες ζεστές στις 4.30 το πρωί, ενώ η πρώτη δόση κουλούρια βγαίνει στις 7.30. Μέχρι το μεσημέρι έχουν ξεπουλήσει πάνω από 300 τεμάχια. Ν.Δ.
Χρυσοστόμου Σμύρνης 20, Τ/2310-223.797 (04.30-16.30)
Διαβάστε ολόκληρο το άρθρο στο gastronomos.gr