To να κόψεις ένα ολόφρεσκο, υπέροχο φαγκρί σε fish fingers και να τα σερβίρεις τελετουργικά στην επίσης τηγανισμένη του ράχη, πιθανώς βρίσκεται εκτός των ορίων της γαστρονομικής ορθοδοξίας. Το πιάτο όμως, πέραν του ότι σου φτιάχνει γενικώς τη διάθεση, είναι και πολύ νόστιμο. Στο Travolta, μια μικρή μειονότητα γαστρονομικώς πουριτανών θαμώνων μπορεί να διαπιστώσει παρασπονδίες, οι περισσότεροι όμως από όσους τρώνε εκεί θα εκτιμήσουν τη χαρούμενη ατμόσφαιρα αλλά και τη χαλαρότητα των μαγειρικών ηθών (με την καλή έννοια). Για παράδειγμα, το κοντοσούβλι από καλαμάρι με το μελάνι του ή από μπαρμπούνι, αλλά και το μιλφέιγ σαρδέλας με σκορδαλιά παντζαριού είναι εξίσου ευχάριστα τόσο στο μάτι όσο και ως μεζέδες.
Στην εποχή μας, όπου η σοβαροφάνεια και η οίηση στην εστίαση συχνά συνοδεύονται από μέτριες γεύσεις με υψηλό αντίτιμο, το Travolta είναι η φωτεινή εξαίρεση. Χωρίς να προσποιείται και σεβόμενο απόλυτα την πρώτη ύλη –κάτι ιδιαίτερα κρίσιμο όταν πρόκειται για θαλασσινά–, προσθέτει μια θεατρικότητα και μια χαλαρή διάθεση, δίχως γευστικές εκπτώσεις. Τέτοιες δεν έκανε ποτέ ο θρυλικός στην ευρύτερη περιοχή «Λάκης ο Τραβόλτα», αείμνηστος ιδιοκτήτης του ιστορικού ουζερί Πηγάδι και δεινός χορευτής (λένε και άσος στο τηγάνι). Το ίδιο και ο Ανέστης Λαζάι, που έχει μεγαλώσει δίπλα του και σήμερα «τρέχει» το κατάστημα, μαζί με τους γνωστούς από το Base Grill και πολλά άλλα chefs patrons Βαγγέλη και Σπύρο Λιάκο.
Το Travolta είναι από τα λίγα εστιατόρια που μπορούν να υποστηρίξουν ωμά πιάτα, τα οποία φτιάχνει σε εκδοχή ταρτάρ, καρπάτσιο ή σεβίτσε και τα οποία αντιθέτως ευτελίζονται σε αμέτρητες ταβέρνες και εστιατόρια ανά την επικράτεια. Τον ίδιο σεβασμό δείχνει και στις γαρίδες, στις καραβίδες και στους αστακούς, αλλά και στις κολοχτύπες, πάντα βέβαια ανάλογα με τη διαθεσιμότητα στην αγορά (selon le marché, όπως λένε οι Γάλλοι). Η καλύτερη όμως ένδειξη είναι ότι το μενού δεν περιλαμβάνει αστακομακαρονάδα, η οποία στην περίπτωση πουπαραγγελθεί εκτός καταλόγου γίνεται με τον σωστό τρόπο, δηλαδή πρώτα σερβίρεται ξεχωριστά το ψαχνό, μετά τα ενδιαφέροντα κοψιδάκια του κεφαλιού σε μορφή αχινοσαλάτας και τέλος, μόνα τους τα μακαρόνια, τα οποία απλώς έχουν βράσει στα τσόφλια του αρθρόποδου.
Ο κατάλογος κρασιών είναι μακροσκελής και φροντισμένος, με αποτέλεσμα ακόμη και ο απαιτητικός οινόφιλος να μη δυσκολευτεί να βρει μια προσφιλή του ετικέτα. Παρότι ο επιθεωρητής Μονταλμπάνο, ο γνωστός ήρωας του Αντρέα Καμιλλέρι, δεν έτρωγε ποτέ γλυκό στην ψαροταβέρνα του Καλότζερο, «για να μη χάσει την επίγευση της θάλασσας», στο Travolta αξίζει κανείς να κάνει μια παράβαση. Το κιουνεφέ του και το εκμέκ του είναι άψογα, χωρίς να σβήνουν την ανάμνηση ενός ευχάριστου δείπνου ή γεύματος.
Πηγή: gastronomos.gr