Εντάξει, δεν είναι δύσκολο να φτιάξει κανείς μαρμελάδα, αλλά ανάλογα με τον όγκο των υλικών και το είδος του φρούτου, μπορεί να είναι πολύ μπελαλίδικη υπόθεση. Άντε να ξεφλουδίσεις φρούτα, να ψιλοκόψεις και να ξεπικρίσεις φλούδες και μετά να κάθεσαι υπομονετικά πάνω από την κατσαρόλα για να ανακατεύεις σε χαμηλή φωτιά μην και «αρπάξει». Σίγουρα δεν είναι μια δουλειά που μπορείς να κάνεις στην καθημερινότητά σου. Ή μήπως όχι;
Και αν σας λέγαμε ότι με τις συνταγές που σας δίνουμε μπορείτε να ξυπνήσετε το πρωί και σε 15-20 λεπτά να έχετε έτοιμη τη μαρμελάδα, φρέσκια, έτοιμη για σερβίρισμα στο πρωινό σας; (Εντάξει, θα περιμένετε λίγο να κρυώσει, για να μην τσουρουφλιστείτε, αλλά πάντως καταλάβατε τι εννοούμε). Έχουμε μαρμελάδα μανταρίνι αρωματική, που δεν χρειάζεται ξεπίκρισμα, και μάλιστα σε δύο εκδοχές, η μία με στέβια. Μαρμελάδα μήλο που δεν έχει σχέση με την παιδική και αθώα γεύση της «μιλούπα», που έχουν οι περισσότερες αντίστοιχες μαρμελάδες. Αυτή περιέχει μπράντι που της δίνει ένα «σπίρτο» στη γεύση και τη μεταμορφώνει σε μια «ενήλικη» και εξαιρετικά ενδιαφέρουσα βερσιόν. Για το fan club του λεμονιού, προτείνουμε μια πολύ εύκολη μαρμελάδα λεμόνι, ξινούτσικη αλλά με πολύ αναζωογονητικό τρόπο. Και πάρτε και μια μαρμελάδα αχλάδι, που με λίγο μοσχοκάρυδο, καρδάμωμο και κανέλα, ξαφνικά αποκτά άλλο ενδιαφέρον και γίνεται (σχεδόν) γλυκό. Προσοχή, όμως, για αυτήν θα πρέπει να χρησιμοποιήσετε και πηκτίνη, γιατί το αχλάδι είναι πολύ «αδύναμο» σε οξύτητα και δεν δένει από μόνο του.
Τι κοινό έχουν όλες αυτές οι συνταγές; Είναι συνταγές που μας έχουν δώσει σεφ, επομένως ανήκουν σε μια πιο μοντέρνα «σχολή» μαρμελάδας που δεν ξεθεώνει τα φρούτα, δεν τα παραβράζει δηλαδή. 15-20 λεπτά σε πιο δυνατή φωτιά και τέλος. Έτσι, νιώθεις ξεκάθαρα το φρούτο, την γλύκα του, το άρωμά του, την πικρούτσικη αίσθηση των εσπεριδοειδών. Η ζάχαρη είναι μετρημένη, τόση όση χρειάζεται για να δέσει μεν η μαρμελάδα αλλά να μην καλυφθεί η γεύση του φρούτου. Ωραία, θα πείτε, αλλά πώς θα είμαστε σίγουροι ότι έδεσε; Μήπως να την αφήσουμε λίγο παραπάνω για σιγουριά; Όχι, γιατί θα σκουρύνει και θα γίνει καραμέλα. Η μαρμελάδα πήζει όταν επιτευχθεί (με τον βρασμό) η σωστή συγκέντρωση ζάχαρης. Αυτό έχει παρατηρηθεί ότι συμβαίνει στους 105°C. Άρα ένας σίγουρος τρόπος είναι να τη μετρήσετε με θερμόμετρο ζαχαροπλαστικής. Από την εμπειρία μας, σας λέμε ότι καλό είναι να την αποσύρετέ πριν φτάσει σε αυτούς τους βαθμούς γιατί συνεχίζει ο βρασμός για αρκετά λεπτά αφότου την κατεβάσουμε από τη φωτιά. Όμως, μην ανησυχείτε αν δεν έχετε θερμόμετρο. Είναι πολύ εύκολο να κάνετε το εξής: μόλις έχει βράσει για 15 λεπτά, βγάλτε μια κουταλίτσα σε ένα πιάτο. Φυσήξτε γρήγορα να κρυώσει και τραβήξτε μια γραμμή με το κουτάλι. Θα δημιουργηθεί ένας δρόμος: αν μένει ανοιχτός (ή δεν κλείνει αμέσως), τότε η μαρμελάδα είναι έτοιμη.
Δείτε στο gastronomos.gr τις συνταγές για 5 χειμωνιάτικες μαρμελάδες που γίνονται στο άψε-σβήσε.