Αυτή την εποχή το εμπορικό τρίγωνο της Αθήνας είναι ένα ανοιχτό εργοτάξιο. Δεν είναι μόνο οι παρεμβάσεις του Δήμου Αθηναίων, οι εκτεταμένες πεζοδρομήσεις που ολοκληρώθηκαν στη διάρκεια του πρώτου λοκντάουν, αλλά και πλήθος ιδιωτικών επενδύσεων (οι περισσότερες αθέατες) που περιμένουν τον περιορισμό της υγειονομικής κρίσης για να αναδειχθούν και κυρίως να συναντηθούν στο φως της ημέρας με τους ανθρώπους της πόλης.
Η επιλογή της Μαρίνας Καρέλλα να εγκαταστήσει στο κέντρο της Αθήνας το ατελιέ της είναι μία ακόμα ψήφος εμπιστοσύνης για την πρωτεύουσα. Καλλιτέχνις με πυκνό και αναγνωρισμένο έργο και σύζυγος του συγγραφέα ιστορικών μυθιστορημάτων Πρίγκιπα Μιχαήλ, η Ελληνίδα εικαστικός πήρε το 2019 την απόφαση να επιστρέψει μόνιμα στην Αθήνα, κλείνοντας έτσι έναν μεγάλο δημιουργικό κύκλο στο Παρίσι, αξιοποιώντας δύο συμβατικούς χώρους παλιών γραφείων σε μια τυπική πολυκατοικία της δεκαετίας του ’60.
Υπεύθυνος για τη μεταμόρφωσή τους σε έναν ενιαίο, διαμπερή χώρο ελεύθερης κάτοψης, που μπορεί να εξυπηρετήσει τις νέες ανάγκες χρήσης ως ένα δημιουργικό περιβάλλον για ζωγραφική και γλυπτική, είναι ο αρχιτέκτονας Κωνσταντίνος Μπούρας. «Ένα βασικό ζήτημα στον σχεδιασμό ήταν ο έλεγχος της διάχυσης του φωτός του έντονου αττικού ήλιου, καθώς ο χώρος έχει νοτιοανατολικό προσανατολισμό και συνεχή μεγάλα ανοίγματα στην όψη, μέσω των οποίων ανακλάται το φυσικό φως στο εσωτερικό», εξηγεί ο ίδιος στο «Κ», για να προσθέσει ότι «η επίλυση έγινε με την τοποθέτηση ενός συστήματος μεταλλικών περσίδων, οι οποίες, ρυθμιζόμενες σε διαφορετικές θέσεις ανάλογα με την ώρα της ημέρας και την εποχή, φιλτράρουν το εισερχόμενο φυσικό φως και δημιουργούν έμμεσο φωτισμό, ιδανικό για την εικαστική παραγωγή». Ταυτόχρονα, μέσω της ρύθμισής τους σε διάφορες θέσεις, γίνεται η διαχείριση της περιμετρικής θέας και η συνδιαλλαγή του χώρου με το άνισο αλλά πληθωρικό και γεμάτο ερεθίσματα αστικό τοπίο της πόλης.
Η επιλογή του ενιαίου χρώματος
Το ατελιέ αποτελείται από τον μεγάλο χώρο του βασικού εργαστηρίου, σε συνέχεια του οποίου βρίσκεται το γραφείο της εικαστικού και ένα καθιστικό. Από την άλλη πλευρά του βασικού εργαστηρίου, ένας όμορος μικρότερος χώρος φιλοξενεί βιβλιοθήκη και ντουλάπια για αρχείο, ενώ μπορεί να χρησιμοποιηθεί και αυτός ως εργαστήριο, καθώς οι δύο πόρτες που υπάρχουν έχουν καλυφθεί με ανοιγόμενα πανέλα, ώστε να ενσωματώνονται στην όψη ως ωφέλιμες κάθετες επιφάνειες εργασίας ή και έκθεσης έργων. Η χρήση ενιαίου χρώματος στους τοίχους και στo ταβάνι και ενός χρώματος κοντινής τονικότητας στο δάπεδο ήταν από τις βασικές αισθητικές χειρονομίες του Κωνσταντίνου Μπούρα. «Ο στόχος ήταν να δημιουργήσουμε έναν ατμοσφαιρικό γλυπτικό χώρο που, καθώς λούζεται από το άμεσο ή έμμεσο φυσικό φως, διαχέει τα τυπικά όρια μεταξύ πατώματος, τοίχων και οροφής, δημιουργώντας έτσι έναν λευκό καμβά για την τέχνη». Οι πρώτες εντυπώσεις τον δικαιώνουν απόλυτα. ■