Ήμαστε τόσο ευτυχισμένοι

Ντοκουμέντο μιας εποχής – 60 κείμενα για την πανδημία.

1' 56" χρόνος ανάγνωσης
Ακούστε το άρθρο

Ο ήχος μιας τρομπέτας διαλύει την απογευματινή ησυχία στην πόλη του Μεξικού. Κάθε απόγευμα μετά τις τέσσερις, για την ακρίβεια, συμβαίνει το ίδιο. Ή τουλάχιστον συνέβαινε πριν από περίπου έναν χρόνο, όταν κατέγραψε το περιστατικό ο ωτακουστής Χουάν Βιγιόρο, σπουδαίος Mεξικανός συγγραφέας, στο κείμενο που έστειλε συνεισφέροντας στην ανθολογία «Ο κόσμος του χθες, ο κόσμος του αύριο» που ετοίμασε το Φεστιβάλ ΛΕΑ (Λογοτεχνία εν Αθήναις) και κυκλοφόρησε από τις εκδόσεις Καστανιώτη. Μικρή παρένθεση: το ΛΕΑ είναι ένα εξαιρετικό φεστιβάλ, που κάθε χρόνο λειτουργεί ως σημείο τομής των εγχώριων γραμμάτων με τη λογοτεχνία της Ιβηρικής και της Λατινικής Αμερικής και αξίζει γενικά να το παρακολουθείτε. Για προφανείς λόγους πέρυσι δεν πραγματοποιήθηκε και, αντί αυτού, προέκυψε η εν λόγω έκδοση με 60 κείμενα διαφόρων μορφών με θέμα την πανδημία. Ο τόμος κλείνει το μάτι (λόγω τίτλου) στον μεγάλο αποχαιρετισμό του Τσβάιχ – όταν οι καιροί αλλάζουν, χρειάζονται ντοκουμέντα για να θυμόμαστε. Εκτός από τον Βιγιόρο που έγραψε για τον τρομπετίστα γείτονά του (που παραπέμπει στις σάλπιγγες της Αποκάλυψης), στην έκδοση φιλοξενούνται κείμενα πολύ σημαντικών ισπανόφωνων και πορτογαλόφωνων συγγραφέων (Βάσκες, Φασιολίνσε, Θέρκας, Νέουμαν, Παδούρα, Ρονκαλιόλο, Πεϊσότο κ.ά.), αλλά και μερικών Ελλήνων (Μάρκαρης, Μάντης, Παλαβός, Μιχαλοπούλου, Διβάνη κ.ά.). Ειδική αναφορά αξίζει το ποίημα «Ήμαστε τόσο ευτυχισμένοι και δεν το ξέραμε» που έγραψε επί τούτω η Χιλιανή ποιήτρια Κάρμεν Γιάνιες και το αφιέρωσε στον σύντροφό της, Λουίς Σεπούλβεδα, που έχασε τη ζωή του από τον κορωνοϊό. Ο τίτλος φαντάζομαι τα λέει όλα. ■ 

Ήμαστε τόσο ευτυχισμένοι-1ΒΙΒΛΙΔΙΑ
Ο Ανδρέας Εμπειρίκος στα ίχνη του «ιππότη του έρωτος»: το διήγημα «Τζιάκομο Καζανόβα» αποσπάται από τον «Κύκλο του ζωδιακού», ένα μικρό διαμάντι της σειράς των «βιβλιδίων» από τις εκδόσεις Άγρα. Με σχέδιο του Εγγονόπουλου στο εξώφυλλο.

 

 

Ήμαστε τόσο ευτυχισμένοι-2ΕΠΕΤΕΙΟΣ
«Γεννήθηκα στη Βομβάη… μια φορά κι έναν καιρό» – η πρώτη πρόταση των «Παιδιών του Μεσονυχτίου» (εκδ. Ψυχογιός). Ευκαιρία για επανάληψη με αφορμή τη συμπλήρωση 40 ετών από το εμβληματικό μυθιστόρημα του Ρουσντί, αλλά και τις τραγικές στιγμές που ζει σήμερα η Ινδία.

Ήμαστε τόσο ευτυχισμένοι-3ΠΕΡΙΗΓΗΣΗ
«Είμαι στην Ελλάδα, απ’ όπου άρχισαν όλα, αν όντως τα πράγματα, αντίθετα από τα λήμματα της εγκυκλοπαίδειας του ονείρου, από κάπου αρχίζουν» – ο μέγας Μπόρχες ταξιδεύει με τον τρόπο του σε τόπους και χρόνους και μύθους.. («Άτλας», εκδ. Πατάκη).

 

 

Ήμαστε τόσο ευτυχισμένοι-4ΙΝFO
Μουσικοί στα μπαλκόνια (φωτό), κλασική εικόνα της εποχής της καραντίνας. / Η ανθολογία «Ο κόσμος του χθες, ο κόσμος του αύριο» κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Καστανιώτη. 

 

Λάβετε μέρος στη συζήτηση 0 Εγγραφείτε για να διαβάσετε τα σχόλια ή
βρείτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει για να σχολιάσετε.
Για να σχολιάσετε, επιλέξτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει. Παρακαλούμε σχολιάστε με σεβασμό προς την δημοσιογραφική ομάδα και την κοινότητα της «Κ».
Σχολιάζοντας συμφωνείτε με τους όρους χρήσης.
Εγγραφή Συνδρομή