«Πι Πι Γερμανού». Παιχνιδιάρικη χαριτωμενιά στο Οδοιπορικό Θεσσαλονίκης του Σάκη Σερέφα που ξεφύλλιζα στο εκθετήριο του Μεταίχμιου στην Έκθεση Βιβλίου στη Νέα Παραλία, χαμογελώντας με τοπωνύμια και οδούς που έπαιζε στη λογοτεχνική του φόρμα. Πολλά χρόνια πίσω, στο νηπιαγωγείο του Ωραιοκάστρου, όταν η δασκάλα Ελένη είχε φέρει έναν χάρτη της Θεσσαλονίκης, τα μάτια μας έπεσαν στο Πι Πι Γερμανού με τα μεγάλα γράμματα στο κέντρο της πόλης. Τι θα πει Πι Πι και ποιος είναι αυτός ο Γερμανός; Σαν το μαγαζί που άνοιξε πρόσφατα; Αυτό το διαμαντάκι δεν συγκρίνεται με τη Λεωφόρο Γ΄ Σεπτεμβρίου, όπου το Γ΄ σήμαινε Γιώργος. Η Έκθεση Βιβλίου ξεκινούσε από το ύψος της «Λεωφόρου του Γιώργου του Σεπτέμβρη». Όχι η Διεθνής, αλλά η κανονική, η ορθόδοξη, πλάι στη θάλασσα, με τις παραδοσιακές βροχές εδώ και σαράντα χρόνια. Οι βροχές δεν ήρθαν ποτέ. Μια ψεύτικη καταιγίδα την Παρασκευή και μερικές βροντές που κάλυψαν τον ήχο από τις γεννήτριες των ποπ κορν. Το Σάββατο ισχυροί Βαρδάρηδες καθάρισαν την ατμόσφαιρα και την υγρασία που κάνει τις μπλούζες ένα με το δέρμα – η πιο γλυκιά εκδίκηση από εκείνους που έμειναν Σαλούγκα, σε εκείνους που φλέξαραν στο Instagram τα μπάνια τους στη Χαλκιδική. Κανείς δεν κράτησε για ενθύμιο τους φοίνικες του Μπαντέρας και την κίνηση στον Περιφερειακό. Ξεφυλλίσματα και ματιές στα εξώφυλλα, παιδιά που τραβούσαν τις μπλούζες των μαμάδων για παραπάνω βιβλία, η Μαφάλντα στη γλώσσα της στον Μιτάκο, ένας Φίλιππος που ξεκοκάλισε το βιβλίο με τα συνθήματα στην Άγρα και το κατακρεούργημα του Πλούταρχου από έναν πλανόδιο Κακοφωνίξ – εικόνες της φετινής γιορτής. Στο Λιμάνι, η άλλη γιορτή κοντεύει να τελειώσει. Το Φεστιβάλ το αγάπησα ως φοιτητής. Φέτος είναι η τελευταία φορά με αυτή την ιδιότητα. Και πόσο ταιριαστή και αποχαιρετιστήρια η ιδέα στους αυτοσχέδιους σινεμάδες πλάι στη θάλασσα. Είχε προηγηθεί online το καλοδουλεμένο ντοκιμαντέρ των συνομήλικων Δανιηλίδη και Μαλανδράκη, Η εποχή της άρνησης του θανάτου, για την αγγλόφωνη ελληνική ροκ σκηνή. Οι Πικροδάφνες της Πάολας Ρεβενιώτη στον Τορνέ ξεκίνησαν στις 23:30 στον Κασσαβέτη, λόγω του αέρα που θα πέταγε το πανί στον Θερμαϊκό. Ένα burger με γαρίδες στο Tarantino ζέστανε το μέσα, μιας και αργότερα ο Βαρδάρης θα μας ξεκοκαλίσει όσο περιμένουμε στις καρέκλες. Η Νεφέλη μού δίνει τη ζακέτα της, γιατί δεν παγώνει. Σίγουρα την έχω ξεχειλώσει. Η Πάολα, η Εύα Κουμαριανού και η Άννα Κουρουπού μοιράζονται τις ιστορίες που τις έκαναν πιο δυνατές στους δρόμους γύρω από τη Συγγρού, το Μεταξουργείο, την Ομόνοια. Σιωπή σαν σεβασμός. Κοιτάω την ώρα. Χαλάλι το τελευταίο 32. Ας είχα την ίδια άνεση να το πω και για την πτήση της επιστροφής.
Ο Βαρδάρης των φεστιβάλ
504 χιλιόμετρα βόρεια, ένας Βαρδάρης φτιάχνει το τέλειο σκηνικό για την Έκθεση Βιβλίου, αλλά ματαιώνει και μια προβολή του Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ.
2' 5" χρόνος ανάγνωσης
Φωτογραφία: Παντελής Τσομπάνης