Η Άλκηστις έχει τη γοητεία κινηματογραφικής ταινίας. Σαν το Blue Velvet του David Lynch που είδε κρυφά όταν ήταν μικρή, παίρνοντας την απόφαση να γίνει ηθοποιός. Άφησε την Αθήνα στα έξι της, μετακόμισε με τους παππούδες της στην Αμερική, έπειτα στον Καναδά με τη μητέρα και τον πατριό της, καταλήγοντας να περνά την εφηβεία της σε ένα μεγάλο σπίτι με κήπο και σκυλιά στη Νορμανδία. Σπούδασε στη Σορβόννη, δούλεψε σε γκαλερί του Παρισιού και ήρθε στην Αθήνα πριν από καμιά 20ετία, αρχίζοντας τα πρώτα της βήματα στην υποκριτική. Δώσαμε ραντεβού στον Λόφο Φιλοθέης, κοντά στο σπίτι της. Ο καθαρός αέρας φλέρταρε την αέρινη αύρα της, μία από τις πιο χαρακτηριστικές του ελληνικού θεάτρου (όσοι την έχετε δει να λικνίζεται στους ρυθμούς του Sway ως Εμίλια Γκαλόττι στο Εθνικό με αντιλαμβάνεστε).
«Είμαι σε μια φάση που μπορώ να δω και να απολαύσω τις όμορφες στιγμές της ζωής μου. Νιώθω την ευγνωμοσύνη όσων ήδη έχω, παρά την αγωνία για το τι θα έρθει», λέει. Μοιάζει να μην κουβαλά την παράξενη ανησυχία για το «μετά», όπως η ηρωίδα της στο Κάποιος θα έρθει του Γιον Φόσσε. «Στο έργο βλέπουμε ένα ζευγάρι που απομονώνεται σε ένα σπίτι για να ζήσει μακριά από όλους, μέχρι τη στιγμή που κάποιος εμφανίζεται, σαν απροσδιόριστη απειλή. Έχει κάτι από το αίσθημα εγκλεισμού της καραντίνας, αλλά για μένα αφορά περισσότερο τις σχέσεις των ζευγαριών, όσα τους δυσκολεύουν για να συνδεθούν. Σήμερα υπάρχει μια “φασαρία” γύρω από τις ανθρώπινες σχέσεις».
Φέρνω στην κουβέντα μια σχέση που μονοπώλησε τη ζωή και την καριέρα της, αυτή με τον Γιάννη Χουβαρδά. «Η σχέση μας μετουσιώνεται. Ερωτευτήκαμε, παντρευτήκαμε, μοιραστήκαμε το πάθος μας για το θέατρο, χωρίσαμε ως ερωτικό ζευγάρι, αλλά όχι ως συνεργάτες, και τώρα συναντιόμαστε ξανά, να με σκηνοθετεί σ’ αυτή την παράσταση, έχοντας την ίδια όρεξη για δημιουργία και έμπνευση». Αναρωτιέμαι πώς μια σχέση τόσων ετών μπορεί να διατηρεί το στοιχείο της έκπληξης. «Ξέρεις, ο Φόσσε υποστηρίζει ότι τα πράγματα δεν εξηγούνται. Συμβαίνουν σαν ενέργειες. Αυτό πιστεύω κι εγώ». Η πρεμιέρα έγινε στο Νορβηγικό Θέατρο του Όσλο, παρουσία του διάσημου συγγραφέα. «Μας είπε ότι είναι από τα ωραιότερα ανεβάσματα που έχει δει σε έργο του», λέει. Τον χειμώνα επιθυμεί ένα αναζωογονητικό διάλειμμα από τα θεατρικά δρώμενα, θέλοντας να εξερευνήσει το σινεμά. Αν μετανιώνει για κάτι, είναι το «όχι» που είπε στον Μπερτράν Ταβερνιέ όταν της ζήτησε να παίξει στο Quai d’Orsay, αλλά και για τη μελαγχολική συνειδητοποίηση μιας αυτοκαταστροφικής περιόδου στη ζωή της. «Θα προτιμούσα να μην έχω δώσει χώρο σε κάτι άχρηστες στενοχώριες που δεν με πήγαν πουθενά». Υπάρχει μια φράση του Φόσσε στο έργο που τη συγκινεί: «Θα βρούμε τη γαλήνη ο ένας μέσα στον άλλο». Και μία με την οποία ταυτίζεται: «Δεν είμαι νέα. Όχι πια». «Με απασχολεί που μεγαλώνω», λέει. «Αλλά ταυτόχρονα με ανακουφίζει η αποδοχή του εαυτού μου που γίνεται με τον χρόνο».
Αγαπά τα ταξίδια, σαν αυτό που έκανε στο Μπουένος Άιρες, όπου χόρευε κάθε μέρα τανγκό με άγνωστους Αργεντίνους, γνωρίζοντας παράλληλα τον καλό της φίλο Rufus Wainwright. Αν η συνέντευξη είχε κι άλλες λέξεις, θα μιλούσαμε για τις απίστευτες ιστορίες της ζωής της, όπως αυτή που βρέθηκε –κατά τύχη– φιλοξενούμενη στο σπίτι της Ιζαμπέλ Ιπέρ στην εξοχή της Γαλλίας. Ίσως πάλι και όχι. Η ζωή της είναι ένα είδος μελαγχολικού μυστηρίου, που μόνο εκείνη ξέρει το μυστικό.
INFO
Η Άλκηστις πρωταγωνιστεί στο θεατρικό έργο του πολυβραβευμένου Γιον Φόσσε Κάποιος θα έρθει, που ανεβαίνει σε σκηνοθεσία Γιάννη Χουβαρδά στον Θόλο του ΚΠΙΣΝ, μαζί με τον Χάρη Φραγκούλη και τον Αντώνη Μυριαγκό. Έως 12/10, στις 20.30. Εισιτήρια 15 € (μειωμένο 10 €). Προπώληση στο snfcc.org, στον ιστότοπο της Ticket Services ή τηλεφωνικά στο 210-7234567.