Αναπολώντας τις στιγμές που οι φετινές διακοπές σε νησιά έμοιαζαν κανονικές.
Οι αγελάδες, ογκώδεις, ολόκληρα θωρηκτά των αγρών, καφετιές και σπανιότερα εκρού, μασούσαν όρθιες ή χάζευαν γονατιστές τα κορυφαία κυκλαδίτικα καλλιτεχνήματα, τις ξερολιθιές. Τα κατσίκια ήταν λίγο πολύ παντού, στην άσφαλτο, στους χωματόδρομους, κρυμμένα πίσω από βράχους, αδιάφοροι περιπατητές που έκοβαν την κυκλοφορία. Γάτες και λαγουδάκια αμέτρητα, τις νύχτες σεληνιάζονταν και έτρεχαν μαγνητισμένα από το φως, με κίνδυνο να τα πατήσεις. Το λευκό άλογο του Αρνάδου εμφάνιζε την όμορφη μουσούδα του μόλις περνούσα, ζητώντας λίγη σημασία, ένα χάδι, κάποιο μήλο ή αχλάδι. Το γαϊδουράκι στον κήπο λίγο πριν από την παραλία της Λυχναφτιάς γκάριζε όποτε έβλεπε περαστικό, επίσης αποζητώντας επαφή. Ένα ζευγάρι παπουτσάδες είχαν ενώσει τα κόκκινα σώματά τους και πηγαινοέρχονταν νευρικά μπρος πίσω σε ένα πεζούλι των Δύο Χωριών, με τις κεραίες τους ορθωμένες στον αέρα να γράφουν την ερωτική συμφωνία του καλοκαιριού. Οι παπουτσάδες μοιάζουν με πασχαλίτσες και αυτό το μηχανικό κλωθογύρισμα που έκαναν ενωμένοι υποθέτω ότι είναι ο τρόπος που ζευγαρώνουν.
Δεν ήταν όμως μόνο τα ζώα και τα έντομα, αλλά και τα φυτά, τα οποία, μετά από συστηματική εξέταση, χώρισα σε δύο κατηγορίες: αυτά που ταιριάζουν και αυτά που δεν ταιριάζουν στην Τήνο. Συκιές, μουριές, λεμονιές, φραγκοσυκιές, άντε και κάκτοι, παρότι κουβαλούν αέρα μεξικάνικο, συμβαδίζουν με το τηνιακό τοπίο. Πικροδάφνες, μπουκαμβίλιες, κυπαρίσσια, πεύκα, αροκάριες δεν πολυταιριάζουν με τις ξερές, πετρώδεις λοφοπλαγιές του νησιού. Πλατάνια, καλοδεχούμενα. Φοίνικες (εκ των ων ουκ άνευ επιλογή κήπου σε κάθε τηνιακή βιλίτσα που σέβεται τον εαυτό της) στην πυρά.
Η παραπάνω λίστα δεν διεκδικεί φυσικά επιστημονική εγκυρότητα ούτε προέκυψε από συστηματική μελέτη, απλώς προέκυψε από την αγαπημένη μου ενασχόληση των διακοπών, την παρατήρηση του τοπίου, στην οποία επιδόθηκα με ζήλο για να ηρεμώ κάθε φορά που η κοσμοσυρροή στην Τήνο με «αγρίευε». Μιλιούνια ήταν οι τουρίστες που έψαχναν τα καλύτερα νεοταβερνεία των χωριών ή τα πιο φωτογραφημένα μπιτς μπαρ της ακτογραμμής. Όμως δεν ήταν ούτε οι χιπ νοστιμιές, ούτε τα περιποιημένα κοκτέιλ, ούτε κανένα νέο στέκι, μπαρ, καφενές ή γκουρμέ εστιατόριο που μπορούσαν να σε κάνουν να αισθανθείς ασφάλεια το φετινό καλοκαίρι. Ήταν η φύση, οι μουριές, οι συκιές, οι αγελάδες που ατένιζαν ακίνητες τις πλαγιές.