Δεν αρκεί μόνο το ταλέντο και η δημιουργικότητα. Πίσω από τα σχέδια ρούχων πολυεθνικών εταιρειών κρύβονται συχνά πλέον αλγόριθμοι που υποδεικνύουν ποια στιλ και ποια χρώματα είναι τα πιο δημοφιλή στους καταναλωτές και σχεδιαστές που κάθονται μπροστά σε οθόνες υπολογιστών τροποποιώντας με τις πληροφορίες αυτές σχέδια ενδυμάτων. Προσπαθώντας να ακολουθήσουν τις εξελίξεις που φέρνει η τεχνολογία στη μόδα, ερευνητικοί και εκπαιδευτικοί φορείς αλλά και ιδιωτικές εταιρείες στην Ελλάδα συνέπραξαν και ανέπτυξαν ένα καινοτόμο πρόγραμμα που επιταχύνει και διευκολύνει τον σχεδιασμό ρούχων και την παραγωγή τους.
Η βασική καινοτομία του i-mannequin είναι η δυνατότητα του ψηφιακού πατρόν που προσφέρει.
«Το i-mannequin είναι ένα εργαλείο τεχνητής νοημοσύνης που βοηθάει στην ταχεία πρωτοτυποποίηση των ρούχων», εξηγεί η Ευριδίκη Παπαχρήστου, επίκουρος καθηγήτρια στο Tμήμα Δημιουργικού Σχεδιασμού & Ενδυσης στο Διεθνές Πανεπιστήμιο Ελλάδας, που παρουσίασε με τους συνεργάτες της την εφαρμογή στην εκδήλωση «Μόδα 4.0: Καινοτομία στον σχεδιασμό και την τεχνολογία». Η βασική καινοτομία του i-mannequin είναι η δυνατότητα του ψηφιακού πατρόν που προσφέρει. Η εφαρμογή έχει τη δυνατότητα σκανάροντας μια φωτογραφία ρούχου με την οποία θα την τροφοδοτήσει ο σχεδιαστής να του παρουσιάσει το ψηφιακό πατρόν του ρούχου, στο οποίο μπορεί έπειτα να επέμβει για να το αλλάξει. Μια εταιρεία μπορεί να δημιουργήσει με τον τρόπο αυτό μια ολόκληρη ψηφιακή βιβλιοθήκη με τα πατρόν των ρούχων που έχει σχεδιάσει. Επειτα, όταν ο σχεδιαστής θέλει να δημιουργήσει κάτι με βάση ένα προηγούμενο πατρόν, θα μπορεί εύκολα και γρήγορα να το αναζητήσει και να το βρει, και κατόπιν με ειδικά εργαλεία να το τροποποιήσει. Οπως ανέφερε στην «Κ» ο ερευνητής του Εθνικού Κέντρου Ερευνας και Τεχνολογικής Ανάπτυξης, Πασχάλης Χαραλάμπους το πρόγραμμα δίνει τη δυνατότητα προσομοίωσης του ρούχου σε ψηφιακά μοντέλα διαφόρων μεγεθών και χαρακτηριστικών ώστε να γνωρίζει ο κατασκευαστής πώς φαίνεται το ρούχο σε διαφορετικούς σωματότυπους.
Ο Θάνος Παπαϊωάννου, πρόεδρος της εταιρείας ενδυμάτων Dmiss, που συμμετέχει στην ανάπτυξη της καινοτόμου εφαρμογής, βλέπει τα οφέλη του i-mannequin στη μείωση του κόστους, τη μείωση κατανάλωσης πόρων, και την αύξηση του ρυθμού παραγωγής. Εξάγοντας ρούχα αλλά και πρωτότυπα σχέδια σε μεγάλες πολυεθνικές εταιρείες, ανέφερε πως το i-mannequin τού επιτρέπει να δείξει ψηφιακά στον πελάτη το προϊόν και να κάνει τις αλλαγές που θα του ζητηθούν, γλιτώνοντας την αποστολή πραγματικών δειγμάτων των ρούχων, που προϋποθέτουν μεγάλη κόστη και καθυστερήσεις στη διαδικασία παραγωγής.
Λύσεις για την ελληνική αγορά
«Η διαδικασία του πατρόν, όταν γίνεται στο χέρι με μηχανή, είναι εξαιρετικά χρονοβόρα. Το ψηφιακό πατρόν είναι μεγάλη καινοτομία στον χώρο της μόδας γιατί επιταχύνει τις διαδικασίες, ειδικά όταν ένας κατασκευαστής ρούχων “χτίζει” κολεξιόν, οι οποίες βασίζονται συνήθως σε παραλλαγές 4-5 βασικών σχεδίων», ανέφερε η Ελένη Σαμαρά, από την εταιρεία design Beetroot, που επίσης ανήκει στην ομάδα ανάπτυξης του εργαλείου. Οπως πρόσθεσε υπάρχουν κάποια παρόμοια λογισμικά ψηφιακού σχεδιασμού, τα οποία όμως έχουν μεγάλο κόστος για ελληνικές εταιρείες μόδας, οι οποίες είναι κατά βάση μικρομεσαίες.
Το νέο αυτό εργαλείο μπορεί επίσης να χρησιμοποιηθεί, σύμφωνα με την κ. Παπαχρήστου, για τη δημιουργία ψηφιακών ρούχων που φοράνε χαρακτήρες βίντεοπαιχνιδιών ή avatar στο Metaverse. Το πρόγραμμα έχει τη δυνατότητα, όπως τόνισε, να δημιουργεί περίπλοκα ρούχα, όπως στολές δράκων, που θα χρησιμοποιηθούν στον ψηφιακό κόσμο, πεδίον δόξης λαμπρόν αν αναλογιστεί κανείς ότι ο κλάδος των ψηφιακών παιχνιδιών θα αυξηθεί κατά 180% μέχρι το 2030. «Η ιδέα για το i-mannequin γεννήθηκε το 2018 όταν σκεφτήκαμε να ψηφιοποιήσουμε σημαντικά ρούχα, όπως παραδοσιακές στολές, ώστε να μείνουν στον ψηφιακό κόσμο», ανέφερε η καθηγήτρια του τμήματος. Τέσσερα χρόνια μετά, το ψηφιακό αυτό εργαλείο έχει παρουσιαστεί σε διεθνείς εκθέσεις για τον κλάδο του ενδύματος και έχει προσελκύσει το ενδιαφέρον, δίνοντας την ελπίδα σε όσους συνεργάστηκαν για την ανάπτυξή του πως θα βρει σύντομα έναν επενδυτή που θα το μεταφέρει στην αγορά ώστε να μπορούν να το χρησιμοποιούν και άλλες εταιρείες.
Πέρα από τη χρήση ψηφιακών εργαλείων για τον σχεδιασμό και την πρωτοτυποποίηση ρούχων, οι εταιρείες προσπαθούν να αναπτύξουν εργαλεία τεχνητής νοημοσύνης και επαυξημένης πραγματικότητας ώστε να προωθούν καλύτερα τα ρούχα τους μέσω διαδικτύου. Σύμφωνα με τον ερευνητή του Εθνικού Κέντρου Ερευνας και Τεχνολογικής Ανάπτυξης, Τάσο Παπάζογλου, το «ιερό δισκοπότηρο» για τις εταιρείες ενδύματος είναι η δημιουργία ενός ψηφιακού δοκιμαστηρίου όπου ο καταναλωτής θα μπορεί χρησιμοποιώντας την κάμερα του κινητού του να δει πώς εφαρμόζει το ρούχο που επέλεξε πάνω στον ίδιο και τον σωματότυπό του.
Ταλέντο ή αυτοματισμός
Από ψηφιακά δοκιμαστήρια μέχρι εφαρμογές που πουλάνε αποκλειστικά ψηφιακά ρούχα, η τεχνολογία αλλάζει πλήρως τους όρους στον χώρο της μόδας. Τα νέα εργαλεία όμως βοηθούν ή επισκιάζουν το ταλέντο και τη δημιουργικότητα των νέων σχεδιαστών;
Η Σαρλίν Γκάλερι από το Πανεπιστήμιο του Μάντσεστερ υποστηρίζει, μιλώντας στην «Κ», πως τα νέα εργαλεία μπορούν να αξιοποιηθούν στον αυτόματο σχεδιασμό ρούχων γρήγορης μόδας, ελευθερώνοντας έτσι τα χέρια των σχεδιαστών που θέλουν να αφιερωθούν στην παραγωγή πρωτότυπων και δημιουργικών σχεδίων. Επιπρόσθετα, δίνουν τη δυνατότητα σε νέους σχεδιαστές, χωρίς κεφάλαιο, να κάνουν και να διαφημίσουν την πρώτη τους συλλογή ρούχων.