Χωρίς άδεια λειτουργούσε επί χρόνια ο βιολογικός καθαρισμός στην Κίμωλο. Όπως προέκυψε, οι εγκαταστάσεις του δεν είχαν κατασκευαστεί σύμφωνα με την αρχική μελέτη και επομένως λειτουργούσαν παράνομα. Όμως και η τυπική περιβαλλοντική αδειοδότηση της μονάδας είχε λήξει εδώ και μια τετραετία, χωρίς να ανανεωθεί. Τελικά, μετά παρέμβαση του Συνηγόρου του Πολίτη έγιναν οι απαραίτητες επεμβάσεις, οι οποίες, όμως, δυσαρεστούν τον δήμο, αφού αυξάνουν το κόστος λειτουργίας της μονάδας.
Όλα ξεκίνησαν από μια καταγγελία ιδιώτη προς τον Συνήγορο το 2013, περί παράνομης λειτουργίας του βιολογικού καθαρισμού Κιμώλου και δυσμενών επιπτώσεων στο περιβάλλον. Όπως προέκυψε από την έρευνα του Συνηγόρου, η μονάδα λειτουργούσε από το 1994, ωστόσο δεν είχε ανανεώσει τους περιβαλλοντικούς της όρους (δηλαδή την αδειοδότησή της) από το 2010. Επιπλέον, οι υφιστάμενες εγκαταστάσεις δεν είχαν κατασκευαστεί σύμφωνα με την αρχική μελέτη και λειτουργούσαν επί χρόνια, κατά παράβαση της αρχικής περιβαλλοντικής αδειοδότησης. Ο δήμος υποστήριξε ότι η παράταση της ισχύος των περιβαλλοντικών όρων είχε γίνει σιωπηρά από το υπουργείο Περιβάλλοντος, επιχείρημα που ο Συνήγορος απέρριψε.
Καθώς είχε περάσει μεγάλο χρονικό διάστημα από την αρχική περιβαλλοντική αδειοδότηση του έργου, ο Συνήγορος ζήτησε να γίνει νέα μελέτη περιβαλλοντικών επιπτώσεων για τη λειτουργία της μονάδας. Η μελέτη έγινε και οι επισημάνσεις της υιοθετήθηκαν πλήρως από τον δήμο Κιμώλου. Μόνο που αυτό δημιούργησε άλλα προβλήματα. «Πιθανολογώ ότι δεν πρέπει να υπάρχουν πιο αυστηροί περιβαλλοντικοί όροι σε μικρό βιολογικό καθαρισμό», λέει στην «Κ» ο δήμαρχος του νησιού Κωνσταντίνος Βεντούρης. «Για παράδειγμα, ζητεί μεγάλη συχνότητα αναλύσεων, συνεχείς αναλύσεις στο νερό που καταλήγει στη θάλασσα… Έχουμε να αντιμετωπίσουμε ένα Γολγοθά. Όλα αυτά τελικά θα επιβαρύνουν τους δημότες».
Με αφορμή τους νέους όρους, οι τοπικές αρχές φιλοδοξούν να εντάξουν σε πρόγραμμα κοινοτικής χρηματοδότησης την αναβάθμισή του (ώστε να κάνει τριτοβάθμια επεξεργασία) και την κατασκευή αγωγού που θα ρίχνει στη θάλασσα το επεξεργασμένο νερό, σε απόσταση 500 μέτρων από την ακτή. Πού πηγαίνουν σήμερα τα επεξεργασμένα λύματα; «Δεν πέφτουν στη θάλασσα αλλά σ’ ένα χωράφι του δήμου εκεί κοντά», λέει ο κ. Βεντούρης. Το νησί, πάντως, πρέπει να αντιμετωπίσει άμεσα και το ζήτημα των απορριμμάτων, καθώς ο υφιστάμενος ΧΥΤΑ έχει πλέον κορεστεί και εκκρεμεί η έγκριση μελέτης για τη δημιουργία ενός νέου κυττάρου.