«Γινόταν πιο ασυναίσθητα από ό,τι συνήθως, κάτι που με προβλημάτισε λίγο γιατί μερικές φορές ένιωθα σαν να μην δούλευα αρκετά σκληρά, σαν να τεμπέλιαζα». Ο Πολ Τζιαμάτι μιλά στους New York Times για την ερμηνεία του στη νέα ταινία του Αλεξάντερ Πέιν, «Τα Παιδιά του Χειμώνα» («The Holdovers»).
Ο ηθοποιός υποδύεται τον Πολ Χάναμ, έναν μοναχικό και ιδιόρρυθμο καθηγητή ακαδημίας στη Νέα Αγγλία των Ηνωμένων Πολιτειών, έχοντας κακή φήμη. Στην ιστορία, που διαδραματίζεται τη δεκαετία του 1970, ο Χάναμ αποφασίζει να παραμείνει στη σχολή κατά τη διάρκεια των χριστουγεννιάτικων διακοπών και αναγκάζεται να επιβλέψει τους μαθητές που αδυνατούν να επιστρέψουν στα σπίτια τους για τις γιορτές. Τελικά, θα αναπτύξει μια όμορφη φιλική σχέση με έναν 15χρονο ταραχοποιό και τη μαγείρισσα της ακαδημίας, η οποία μόλις έχασε τον γιο της στον πόλεμο του Βιετνάμ.
Ο Τζιαμάτι επένδυσε περισσότερο από όσο φανταζόταν στον ρόλο. Και οι δύο γονείς του ήταν καθηγητές – ο πατέρας του, Α. Μπάρτλετ Τζιαμάτι, υπήρξε πρόεδρος και ο νεότερος ηλικιακά πρύτανης του πανεπιστημίου Γέιλ – ενώ ο ίδιος φοίτησε σε σχολείο παρόμοιο με αυτό που απεικονίζεται στην ταινία. Ο τρεις φορές βραβευμένος με Χρυσή Σφαίρα και δύο φορές υποψήφιος για Οσκαρ ηθοποιός αναφέρει ότι για μια πιο ρεαλιστική απεικόνιση του κινηματογραφικού του χαρακτήρα, έκανε μια αναδρομή στις δικές του αναμνήσεις και εμπειρίες. Για αυτή την απόδοση, ο Τζιαμάτι κέρδισε Χρυσή Σφαίρα και βραβείο Critics Choice Α’ Ανδρικού Ρόλου, ενώ βρίσκεται ήδη στην οσκαρική πεντάδα για αγαλματίδιο σε αυτή τη μεγάλη κατηγορία.
Σεμνός, ευγενικός και διακριτικός στην προσωπική του ζωή, ο ίδιος μοιάζει να είναι το αντίθετο όταν ενσαρκώνει αντιφατικούς ρόλους στην οθόνη. Η παρουσία του είναι «θορυβώδης» και γίνεται αμέσως αισθητή, κυρίως λόγω του ταλέντου που έχει να ισορροπεί αριστοτεχνικά μεταξύ κωμωδίας και δράματος. Στην ταινία του Πέιν, για παράδειγμα, η ερμηνεία του προδίδει μια βαθιά μελαγχολία και ταυτόχρονα μια αναμφισβήτητη αίσθηση τρυφερότητας. Χαρακτηριστικά που τείνουν να αποκαλύπτονται χωρίς λόγια αλλά με χειρονομίες του σώματος όπως ένα σφιγμένο πηγούνι ή ένα μισόκλειστο μάτι.
«Υπάρχουν κοντινά πλάνα όπου μπορείς να δεις όχι μόνο τη μετάβαση από τη μια του σκέψη στην άλλη, αλλά και όλες τις άλλες μικρές σκέψεις στο ενδιάμεσο», λέει στους NYT ο Αλεξάντερ Πέιν ο οποίος συνεργάστηκε ξανά με τον Τζιαμάτι, σχεδόν 20 χρόνια μετά το road movie «Sideways» (2004). Ενα φιλμ για το οποίο ο ηθοποιός επαινέθηκε όσον αφορά τις δεξιότητές του στην υποκριτική. Ωστόσο, ο ίδιος δηλώνει ότι πάντα ελκόταν από περιθωριακούς και διαφορετικούς – μεταξύ τους – χαρακτήρες.
Μια λαμπρή καριέρα
Γεννημένος ως Πολ Εντουαρτ Βάλενταϊν Τζιαμάτι τον Ιούνιο του 1967 στην παράκτια πόλη Νιού Χέιβεν στο Κονέκτικατ των Ηνωμένων Πολιτειών και με καταγωγή από την Ιρλανδία και την Ιταλία, ο Πολ ξεκίνησε την καριέρα του αρχικά από το θέατρο καθώς αποφοίτησε από τη θεατρική σχολή του Γέιλ. Στη συνέχεια, άρχισε να συμμετέχει σε δεύτερους ρόλους εμπορικά επιτυχημένων ταινιών που προβλήθηκαν τη δεκαετία του 1990 όπως οι «Private Parts», «The Truman Show», «Saving Private Ryan», «The Negotiator» και «Man on the Moon» δίπλα στον Τζιμ Κάρεϊ, φιλμ που εκτόξευσε την καριέρα του. Η δουλειά του ήταν εντυπωσιακή και ο ηθοποιός κέρδιζε πλέον θαυμαστές από όλο τον κόσμο. Τη δεκαετία του 2000, ανέλαβε πρωταγωνιστικούς ρόλους σε πρότζεκτ όπως τα «American Splendor», «Sideways», «Cinderella Man», «The Illusionist», «John Adams», «Cold Souls» και «Barney’s Version».
Στη μικρή οθόνη, ξεχώρισε για τον πρωταγωνιστικό ρόλο στο «John Adams», τη μίνι σειρά του HBO που σκηνοθέτησε ο Τομ Χούπερ και εστιάζει στον αμερικανό Πρόεδρο Τζον Ανταμς. Ενας άλλος χαρακτήρας που υποδύθηκε επί έξι χρόνια στην τηλεόραση ήταν αυτός του εισαγγελέα Τσακ Ρόουντς στη δημοφιλή σειρά «Billions», με κεντρικό θέμα το αμερικανικό όνειρο.
Οταν προετοιμάζεται για μια ταινία, διαβάζει ξανά και ξανά το σενάριο καθώς δεν είναι λάτρης του αυτοσχεδιασμού. Μάλιστα, συχνά αναζητά τρόπους να μεταμορφωθεί εμφανισιακά ώστε να να παρουσιάσει στην κάμερα κάτι πρωτότυπο. «Μπορούν να με ντύσουν μάγειρα ταχυφαγείου, μπάτλερ ή πρόεδρο των Ηνωμένων Πολιτειών του 18ου αιώνα και με κάποιο τρόπο φαίνεται ότι ναι, θα έπρεπε να τα φοράω αυτά τα ρούχα», είπε πρόσφατα σε συνέντευξή του στον ιστότοπο Collider.
View this post on Instagram
Ο πιο δύσκολος ρόλος
Η πολυετής καριέρα του στο σινεμά και την τηλεόραση, το εύρος της φιλμογραφίας του και η πολυπλοκότητα των ανθρώπων που υποδύθηκε, είναι αξιοζήλευτα στο Χόλιγουντ. Ωστόσο, σίγουρα οι προκλήσεις ακόμα και για έναν τόσο έμπειρο ηθοποιό, είναι πολλές. Ποιος είναι, λοιπόν, ο ρόλος που τον άγχωσε περισσότερο; Αυτός του Τζον Ανταμς, απαντά. «Κι αυτό επειδή υπήρχαν αρκετές επαναλαμβανόμενες στιγμές. Θυμάμαι να λέω: “Θεέ μου, είναι τόσο τρομακτικό”. Και ήταν τόσα πολλά αυτά που είχα να κάνω. Το βάρος ενός τέτοιου χαρακτήρα σε συνδυασμό με τον όγκο δουλειάς, με έκαναν να αναρωτηθώ πώς θα τα βγάλω πέρα και θα συνεχίσω».
Από το 1989 μέχρι σήμερα ο Τζιαμάτι έχει αποκτήσει «δυνατή μνήμη». «Αυτό όμως είναι δύσκολο για έναν ηθοποιό στα πρώτα του βήματα. Στην πορεία, εμπιστεύεσαι πιο πολύ τον εαυτό σου, αλλά ακόμα και αυτό είναι για μένα πολλές φορές δύσκολο».