«Αγαπημένη μου μαμά. Θέλω να σου πω “ευχαριστώ” που δεν πίνεις πια τόσο πολύ. Σ’ αγαπώ γι’ αυτό (και όχι μόνο). Είμαστε πιο ευτυχισμένες όταν δεν πίνεις. Δεν μαλώνουμε, γελάμε περισσότερο…» Ηταν 1974 και η εννιάχρονη τότε Μπρουκ Σιλντς με αυτό το γράμμα προσπαθούσε να ενθαρρύνει τη μητέρα της να πολεμήσει τον εθισμό της στο αλκοόλ. Επρεπε να περάσουν τέσσερις δεκαετίες πριν αποφασίσει να το βγάλει από το συρτάρι της και να το μοιραστεί μαζί μας, στο βιβλίο με τίτλο «There Was a Little Girl: The Real Story of My Mother and Me», που κυκλοφόρησε πρόσφατα. Υποτίθεται ότι πρόκειται για την αυτοβιογραφία της. Στην πραγματικότητα, όμως, πρωταγωνίστρια μέσα από τις σελίδες του αναδεικνύεται η μητέρα της -και επί μακρόν μάνατζέρ της- Τέρι Σιλντς.
«Η ζωή μου υπήρχε σε συνάρτηση με τη δική της. Σχεδόν όλα όσα έκανα γίνονταν για εκείνη: για να τη μιμηθώ ή για να ξεφύγω από την επιρροή της», εξομολογείται η Μπρουκ Σιλντς. «Ακόμη και σήμερα, τη σκέφτομαι συνέχεια. Οσο ζούσε, παρά το γεγονός ότι δούλευα σκληρά και είχα μια υγιή προσωπική ζωή, οι δικές της ανάγκες είχαν προτεραιότητα. Οταν ήμουν παιδί, δεν μπορούσα να φανταστώ τη ζωή μου χωρίς εκείνη. Ελεγα πως, αν πέθαινε, θα πέθαινα κι εγώ. Και όμως, είμαι ακόμα εδώ… Και αυτό το βιβλίο είναι η προσπάθειά μου να κατανοήσω όσα έγιναν μέχρι τώρα αλλά και να σκεφτώ αυτά που μου επιφυλάσσει το μέλλον».
Η Τέρι Σιλντς πέθανε το 2012, σε ηλικία 79 ετών. Τα τελευταία χρόνια της ζωής της έπασχε από άνοια. Λίγες μέρες μετά το θάνατό της, η κόρη της διάβασε τη νεκρολογία της στους New York Times. Η εφημερίδα τη σκιαγραφούσε με τα πιο μελανά χρώματα. Την παρουσίαζε ως μια αδίστακτη μέγαιρα, που «πουλούσε» την κόρη της από βρέφος στη βιομηχανία του θεάματος, που της επέτρεψε σε ηλικία μόλις 11 ετών να υποδυθεί την πόρνη και να εμφανιστεί γυμνή στην ταινία «Pretty baby» του Λουί Μαλ, που την ήλεγχε ασφυκτικά και αποφάσιζε η ίδια για καθετί που την αφορούσε: από τις επαγγελματικές επιλογές της μέχρι τους συντρόφους της. «Τα περισσότερα ήταν φρικτά ψέματα. Τα μάτια μου θάμπωσαν από δάκρυα οργής», γράφει η Σιλντς. Αποφάσισε, λοιπόν, να αφηγηθεί τα γεγονότα από τη δική της πλευρά, να αποκαταστήσει τη φήμη της μητέρας της, να επανορθώσει την αδικία. Εστω κι αν μεγάλο μέρος από όσα διαβάζουμε στο βιβλίο κάθε άλλο παρά προς αυτή την κατεύθυνση οδηγούν…
«Εργαζόμενη» 11 μηνών
Το νήμα της ιστορίας αρχίζει να ξετυλίγεται από το 1933, χρονιά γέννησης της Τέρι. Η Μπρουκ αφηγείται τα παιδικά χρόνια της στο Νιου Τζέρσι, όπου από μικρή η μητέρα της καθάριζε σπίτια μετά το σχολείο για να βοηθήσει την οικογένειά της και ονειρευόταν να γίνει σταρ του σινεμά… Στις αρχές της δεκαετίας του ’60 γνώρισε τον επιχειρηματία Φράνσις Σιλντς. Το 1964 παντρεύτηκαν, την επόμενη χρονιά γεννήθηκε η Μπρουκ, αλλά, πριν η μοναχοκόρη τους γιορτάσει τα πρώτα της γενέθλια, χώρισαν. Εκείνη την περίοδο, ένας φίλος της φωτογράφος τής είπε ότι αναζητούσε ένα μωρό για τη διαφημιστική καμπάνια ενός σαπουνιού. Η Τέρι πρότεινε την κόρη της. Το δοκιμαστικό ήταν απολύτως επιτυχημένο, οι πελάτες συμφώνησαν κι έτσι η Μπρουκ Σιλντς, σε ηλικία μόλις 11 μηνών, «υπέγραψε» το πρώτο της συμβόλαιο. Ακολούθησαν δεκάδες άλλα.
«Ολα αυτά τα χρόνια, ως μάνατζέρ μου, η μητέρα μου παρακολουθούσε ό,τι αφορούσε την επαγγελματική μου ζωή από το παρασκήνιο. Είχε άποψη για όλους και για όλα, αλλά ποτέ δεν προσπάθησε να μου την επιβάλει», γράφει η 49χρονη σήμερα σταρ. «Μαζί της έμαθα τι σημαίνει χιούμορ, αποφασιστικότητα, αγώνας για επιβίωση. Εμαθα να βάζω τα δυνατά μου για να πετυχαίνω κάθε στόχο, να μη δέχομαι το “όχι” ως απάντηση, να μην αφήνω τις ήττες μου να με καθορίζουν. Πάντα συζητούσαμε διεξοδικά πριν δεχτώ μια δουλειά, πάντα εκείνη σκεφτόταν τι θα είναι καλύτερο για την καριέρα μου».
Και εκτός κινηματογραφικών πλατό και φωτογραφικών στούντιο; Οταν δεν ήταν η καριέρα της το θέμα αλλά η ζωή της, πόσο ελεύθερη ήταν η Μπρουκ; Οχι πολύ, όπως παραδέχεται στο βιβλίο. «Η μητέρα μου με κρατούσε σε ένα γυάλινο κλουβί. Για πολλά χρόνια ήμουν ικανοποιημένη μ’ αυτήν τη ζωή. Σαν τη Ραπουνζέλ στον πύργο της, παρέμενα αγνή και ασφαλής. Από την άλλη, η υπερπροστασία της, έστω κι αν ήταν από αγάπη, μου έκανε μακροπρόθεσμα κακό: δεν ανέπτυξα από νωρίς “συναισθηματικά αντισώματα”, άργησα να γνωρίσω τον πραγματικό κόσμο».
Και, φυσικά, υπήρχε το ποτό. Η Τέρι ήταν αλκοολική και η εξάρτησή της έριχνε βαριά σκιά στην καθημερινότητα των δύο γυναικών. Στα τέλη της δεκαετίας του ’70, πέρασε τρεις μήνες σε κλινική αποτοξίνωσης. Σύντομα όμως άρχισε να πίνει ξανά. Ηταν δικαίωμά της, δικαιολογούνταν. Οταν ήταν μεθυσμένη, συχνά γινόταν βίαιη. «Μια φορά νευρίασε τόσο πολύ με κάτι ασήμαντο, την ώρα που παίρναμε το πρωινό μας, που αναποδογύρισε το τραπέζι με ό,τι υπήρχε πάνω του. Ενα πιάτο πέρασε ξυστά από το μάτι μου», γράφει η Μπρουκ Σιλντς.
Στο βιβλίο της μαθαίνουμε κι άλλα, για την ενήλικη ζωή της και τους άνδρες που τη σημάδεψαν. Για τον συμφοιτητή της στο Πρίνστον και μετέπειτα ηθοποιό Ντιν Κέιν (ο τηλεοπτικός «Superman»), με τον οποίο έκανε σεξ για πρώτη φορά, στα 22 της. «Η μαμά δεν επικροτούσε τη σχέση μας και τη σαμποτάρισε όσο μπορούσε. Μάλλον ένιωθε να απειλείται από εκείνον. Με ήθελε δική της για πάντα. Από τη στιγμή που θα αγαπούσα κάποιον άλλο, δεν θα ήμουν πια υπό τον έλεγχό της». Για τον Τζον Τραβόλτα, τον Ιάπωνα πρίγκιπα Ναρουχίτο και τον Τζον Κένεντι Τζούνιορ, στην αγκαλιά των οποίων την «έσπρωχνε» η μητέρα της. Για τον κατά δεκατρία χρόνια μεγαλύτερό της Λίαμ Νίσον, με τον οποίο έζησε ένα φλογερό αλλά σύντομο ειδύλλιο. «Με γοήτευσε με την ιρλανδέζικη προφορά του και τα ποιήματα που μου απήγγελλε. Συχνάζαμε στο μπαρ του ξενοδοχείου Ritz-Carlton, κουβεντιάζοντας επί ώρες για λογοτεχνία και υποκριτική. Μια μέρα έπρεπε να φύγει εσπευσμένα για το Λος Αντζελες. Μου είχε ήδη κάνει πρόταση γάμου. “Πάρε με όταν φτάσεις, θα περιμένω”, του είπα. “Θα είναι αργά, αγάπη μου”, μου απάντησε. Δεν επικοινωνήσαμε ποτέ ξανά…»
Ενα μεγάλο κεφάλαιο αφιερώνεται στον πρώτο της σύζυγο (1997-1999), διάσημο τενίστα Αντρέ Αγκάσι, που την αγάπησε και τη βοήθησε, όπως παραδέχεται, να αποκτήσει πίστη στον εαυτό της και στο ταλέντο της. Η αγάπη τους δεν ήταν αρκετή να τους «δέσει» για πάντα. «Οποτε έχανε σε κάποιον αγώνα γινόταν ένας ξένος», αποκαλύπτει η Σιλντς. Χώρισαν αφότου εκείνος της ομολόγησε πως ήταν εθισμένος στην κρυσταλλική μεθαδόνη.
Σήμερα, το πάλαι ποτέ παιδί-θαύμα, το εκθαμβωτικά όμορφο κορίτσι της «Γαλάζιας λίμνης» κοντεύει τα πενήντα. Ζει ευτυχισμένη στο πλευρό του δεύτερου συζύγου της, Κρις Χέντσι, με τον οποίο έχουν αποκτήσει δύο κόρες, έντεκα και οκτώ ετών. Δείχνει να έχει συμφιλιωθεί με τις σκιές του παρελθόντος της. Απόδειξη το γεγονός ότι η αφήγησή της διανθίζεται με αρκετά αστεία περιστατικά. Ενα από αυτά αναφέρεται στη συμμετοχή της στα γυρίσματα της ταινίας «Αnnie Hall» του Γούντι Αλεν, το 1977. Στον σκηνοθέτη προφανώς άρεσε η μητέρα της και της ζήτησε να βγουν για φαγητό. Εκείνη δέχτηκε, αλλά ήταν το πρώτο και τελευταίο ραντεβού τους. «Είναι πολύ νευρωτικός για τα γούστα μου», εξήγησε η Τέρι Σιλντς. Και ο ρόλος της κόρης της κόπηκε στο μοντάζ…