«Σε ένα λεπτό από τη στιγμή που τη βάζω στο φορητό κλουβί της και μπαίνουμε στο αμάξι, συνήθως έχει εμετούς ή διάρροια. Φοβάται επίσης πολύ και αρχίζει να νιαουρίζει. Και δε θέλω να την υποβάλλω σε τέτοιο άγχος» περιγράφει η Πέισενς Γουόρεν, κάτι ωστόσο που φαίνεται δυσάρεστα οικείο σε όσους έχουν κατοικίδια.
Κατά τη διάρκεια της πανδημίας, και η ίδια η Γουόρεν χρειάστηκε να καλύψει ιατρικές ανάγκες διαδικτυακά, βλέποντας έναν γιατρό, τον ψυχολόγο της και ένα διατροφολόγο online. Αναρωτήθηκε αν υπήρχαν και κτηνίατροι που μπορούσαν να την εξυπηρετήσουν διαδικτυακά. Κι όταν έκανε τη σχετική αναζήτηση, έμεινε κατάπληκτη με την πληθώρα επιλογών.
«Ειλικρινά, δεν είχα συνειδητοποιήσει πως υπήρχαν ψηφιακοί κτηνίατροι» λέει η ίδια.
Κι ενώ πολλοί είχαν υιοθετήσει τις virtual «επισκέψεις» στους γιατρούς, η χρήση της τηλε-κτηνιατρικής δεν τόσο δημοφιλής μεταξύ των κηδεμόνων κατοικιδίων. Σε μία νέα έρευνα με τη συμμετοχή άνω των 1.200 Αμερικανών ιδιοκτητών γάτων, το 72% ανέφερε πως χρησιμοποίησε «τηλε-γιατρό» για τον ίδιο και μόλις 3% για το τετράποδό του.
«Όμως, τα πράγματα αλλάζουν και αλλάζουν γρήγορα» λέει η Κάρλι Μούντι, ερευνήτρια για την ευημερία των ζώων στο πανεπιστήμιο της Καλιφόρνια και επικεφαλής της έρευνας – που δεν έχει προσώρας δημοσιευτεί, στο πλαίσιο ενός εγχειρήματος σε εξέλιξη.
Κατά τη διάρκεια της πανδημίας, πολλές πολιτείες των ΗΠΑ προσωρινά χαλάρωσαν τους περιορισμούς για την τηλε-κτηνιατρική, με πολλές κλινικές καθώς και κηδεμόνες κατοικιδίων να δοκιμάζουν για πρώτη φορά τα εξ αποστάσεως ραντεβού. Πλέον, δεδομένης της επιτυχίας της πρακτικής αυτής, κάποιες πολιτείες εξετάζουν το ενδεχόμενο επέκτασης του μέτρου.
Παρότι η τηλε-ιατρική δεν είναι κατάλληλη για όλα τα περιστατικά, οπωσδήποτε προσφέρει πλεονεκτήματα, όπως η βελτίωση της πρόσβασης σε κτηνιατρική φροντίδα και φυσικά η μείωση άγχους που βιώνουν τα κατοικίδια.
Για την κτηνιατρική, η Covid19 «λειτούργησε ως καταλύτης στην αλλαγή που ήταν απαραίτητη» σημειώνει η δρ. Κριστίνα Τραν, κτηνίατρος στο πανεπιστήμιο της Αριζόνα και μέλος του διοικητικού συμβουλίου της Ένωσης Κτηνιατρικής Εικονικής Φροντίδας (Veterinary Virtual Care Association).
Κάποια είδη τηλεϊατρικής μετρούν δεκαετίες ζωής, αν και τα διαδικτυακά ραντεβού είναι νεότερη «ανακάλυψη». «Πριν την πανδημία δεν ήταν τόσο κοινό να γίνεται χρήση της τηλεϊατρικής με τέτοιο τρόπο» λέει η δρ. Λόρι Τέλερ, πρόεδρος της Αμερικανικής Κτηνιατρικής Ένωησς που σε συνεργασία με το Texas A&M University, ανέπτυξε ένα πρόγραμμα τηλε-κτηνιατρικής.
Αυτό προέκυπτε από περιοριστικούς πολιτειακούς νόμους, πολλοί από τους οποίους προϋπέθεταν για διαδικτυακό ραντεβού, να έχει υπάρξει προηγουμένως δια ζώσης εξέταση του ζώου από τον γιατρό.
Αυτό, λόγω lockdown, σε πολλές περιπτώσεις χαλάρωσε, με αποτέλεσμα το ποσοστό των κτηνιάτρων που πρόσφεραν διαδικτυακά ραντεβού να εκτοξευθεί από το 4% στο 30% σύμφωνα με άλλη έρευνα.
Κάποιες οργανώσεις, μάλιστα, πιέζουν για πιο μόνιμη επέκταση της εικονικής κτηνιατρικής φροντίδας.
«Η πανδημία πραγματικά μάς άνοιξε τα μάτια ως προς τη χρήση της τηλεϊατρικής. Το θεωρούμε ως πραγματικό “κλειδί” για την παγίωση μιας ευρύτερης δυνατότητας για ασθενείς και κηδεμόνες κατοικιδίων στην τόσο απαραίτητη κτηνιατρική πρόσβαση» λέει ο Κέβιν Ο’Νιλ, αντιπρόεδρος της οργάνωσης American Society for the Prevention of Cruelty to Animals.
Η τηλε-κτηνιατρική θα μπορούσε να αποδειχτεί εξαιρετικά χρήσιμη για τους ανθρώπους με κατοικίδια που ζουν στην επαρχία και ίσως χρειάζονται ώρες για να πάνε σε μια κλινική, ή για εκείνους που δεν έχουν χρόνο. Η εξ αποστάσεως εξέταση θα μπορούσε, άλλωστε, να προσφέρει μια πρώτη διάγνωση για το αν τα συμπτώματα του κατοικιδίου χρήζουν δια ζώσης φροντίδας.
Πηγή: New York Times
Ακολουθήστε το kathimerini.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις
Δείτε όλες τις τελευταίες Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, στο kathimerini.gr