Τα εύκολα για τον κ. Κυριάκο Μητσοτάκη πέρασαν. Εννοούμε τη νίκη επί του ΣΥΡΙΖΑ και τη δημιουργία αυτοδύναμης κυβέρνησης της Νέας Δημοκρατίας. Αυτό, πριν από μερικούς μήνες, δεν ήταν και τόσο αυτονόητο όσο κάποιοι εκ των υστέρων λένε. Είναι δε περίεργο που σήμερα, περισσότερο απ’ όλους γκρινιάζουν εκείνοι οι οπαδοί της Ν.Δ. που πριν από λίγο καιρό είχαν αποφανθεί ότι ο ΣΥΡΙΖΑ «δεν θα φύγει ποτέ από την εξουσία», ότι ο «μάγος» Τσίπρας «κάτι θα κάνει για να ανατρέψει την κατάσταση», και θα ήταν ευχαριστημένοι αν η Ν.Δ. ερχόταν πρώτο κόμμα κι έκανε κυβέρνηση συνεργασίας.
Τα δύσκολα, όμως, έρχονται και είναι πολλά. Είναι ο εκλογικός νόμος που επικρέμαται σαν δαμόκλειος σπάθη στην πολιτική σταθερότητα της χώρας. Βεβαίως Νέα Δημοκρατία και Κίνημα Αλλαγής δεσμεύθηκαν ότι θα διορθώσουν την επικίνδυνη κληρονομιά που αφήνει πίσω του ο ΣΥΡΙΖΑ. Ομως, με βάση τις έδρες των κομμάτων (σύνολο 180), οι επόμενες εκλογές θα γίνουν με απλή αναλογική. Ουδείς μπορεί να γνωρίζει ποια θα είναι η πολιτική κατάσταση τότε. Αν τα πράγματα στραβώσουν, το εν λόγω εκλογικό σύστημα μπορεί να λειτουργήσει ακόμα πιο αποσταθεροποιητικά, αφού οι επόμενες εκλογές αναγκαστικά θα γίνουν με απλή αναλογική.
Στον χώρο της οικονομίας τα πράγματα είναι εμφανέστερα και χειρότερα. Υπάρχουν τα κόκκινα δάνεια που δημιουργούν αρρυθμίες στο κυκλοφορικό σύστημα της οικονομίας. Στη σύγχρονη πραγματικότητα, το τραπεζικό σύστημα είναι η καρδιά, αιματοδοτεί την οικονομική δραστηριότητα. Αν δεν λειτουργεί, ή αν δυσλειτουργεί όπως σήμερα, ανάπτυξη δεν μπορεί να έρθει.
Η ΔΕΗ είναι στα πρόθυρα χρεοκοπίας και κάθε λύση θα είναι επίπονη. Τέσσερα χρόνια ιδεοληψιών και κακοδιαχείρισης θα εμφανιστούν –δυστυχώς– στους λογαριασμούς του ρεύματος. Το θετικό είναι ότι οι αγορές χαμογελούν για την ελληνική οικονομία, κάτι που θα κάνει και τον δανεισμό των ΔΕΚΟ (δεν είναι μόνο η ΔΕΗ σε κακά χάλια) ευκολότερο και φθηνότερο. Ο δανεισμός με τη σειρά του θα δώσει τον αναγκαίο χρόνο για την αναδιάταξη των υπερχρεωμένων επιχειρήσεων. Με ΔΕΚΟ στη σημερινή κατάσταση, απογείωση της οικονομίας δεν μπορεί να υπάρξει.
Τα χαμόγελα, όμως, και ο φθηνός δανεισμός θα κρατήσουν όσο υπάρχει η επαγγελία της εποχής Μητσοτάκη για βαθύτατες μεταρρυθμίσεις. Δυστυχώς, η εμπιστοσύνη των επενδυτών προς τη χώρα μας –και πρωτίστως στο πολιτικό της προσωπικό– είναι εξαντλημένη μετά δέκα χρόνια υποσχέσεων για μεταρρυθμίσεις και ακύρωσής τους. Το μομέντουμ είναι θετικό, αλλά βασίζεται σε προσδοκίες. Θα διατηρηθεί και θα ενισχυθεί αν οι υποσχέσεις αρχίσουν να πραγματοποιούνται. Μπορεί να σβήσει εύκολα μόλις κάποιος υπουργός ή υπουργοί αρχίσουν τα «ναι μεν, αλλά», που θα σηματοδοτούν επιστροφή στο τέλμα. Το στοίχημα είναι μεγάλο και ανοιχτό…