Εντάξει! Είπαμε: δυσάρεστα, αλλά αναγκαία τα μέτρα απαγόρευσης της κυκλοφορίας, ωστόσο, όπως το μεγαλείο απέχει ένα βήμα από τη γελοιότητα, έτσι και οι αναγκαίες απαγορεύσεις απέχουν ένα βήμα από το να γίνουν ανέκδοτο.
Δεν ξέρουμε τι ακριβώς έγινε στη Θεσσαλονίκη και έκλεισε η παραλία. Κάποιοι μιλούν για συνωστισμό και άλλοι ότι τηρούνταν οι αναγκαίες αποστάσεις. Ας θεωρήσουμε, όμως, ότι το κράτος πρέπει να κλείσει όλες τις τρύπες κοινωνικής προσέγγισης και είναι πιθανόν κάποιοι να ξεκινούν ως μοναχικοί περιπατητές, να βρουν γνωστούς στον δρόμο και να αρχίσουν αγκαλιές, φιλιά κι άλλα αμαρτωλά για την εποχή του κορωνοϊού.
Με το κολύμπι και το ψάρεμα τι πρόβλημα υπάρχει; Μεταδίδεται ο ιός διά θαλάσσης; Το ψαροντούφεκο που συνήθως (και κακώς) γίνεται κατά μόνας, ενώ πρέπει να γίνεται ανά δύο, γιατί να απαγορευθεί; Κι όμως, η Διεύθυνση Λιμενικής Αστυνομίας του υπουργείου Ναυτιλίας και Νησιωτικής Πολιτικής δίνει συγκεκριμένες διευκρινίσεις σε θέματα που δεν είχαν καλυφθεί από την κοινή υπουργική απόφαση για την απαγόρευση κυκλοφορίας. Από αυτές προκύπτει ότι απαγορεύονται: το μπάνιο στη θάλασσα· η χρήση ιδιωτικών θαλασσίων μέσων αναψυχής (κανό, καγιάκ, wind surf, kite surf, SUP, ιστιοπλοΐα κ.λπ.)· η υποβρύχια αλιεία (ψαροντούφεκο)· το ψάρεμα από ξηράς.
Στην εποχή της πανώλης, κατά τον ύστερο Μεσαίωνα, έλαμψε για λίγο το άστρο του Τζιρόλαμο Σαβοναρόλα. Ο Δομινικανός μοναχός, που για ένα φεγγάρι έγινε θρησκευτικός δικτάτορας της Φλωρεντίας, εξηγούσε όλα τα δεινά της πόλης ως προϊόν της ακολασίας που ζούσαν οι πολίτες. Για τους μοναχούς και δη του Μεσαίωνα κάθε ευχαρίστηση των ανθρώπων είναι μια μορφή ακολασίας και γι’ αυτό το 1497 ο Σαβοναρόλα και οι πιστοί του άναψαν την «Πυρά της Ματαιοδοξίας». Εκαψαν στην κεντρική πλατεία της Φλωρεντίας πίνακες, έπιπλα-κομψοτεχνήματα, μουσικά όργανα, κοσμήματα, πάπυρους, βιβλία αρχαίων συγγραφέων κ.λπ.
Στη χώρα μας υπάρχουν πολλοί Σαβοναρόλες, αλλά ευτυχώς δουλεύουν στα κανάλια και οι (οιονεί) φωτιές της ματαιοδοξίας ανάβουν το βράδυ σε κάποια δελτία. Τα κίνητρα των κρατικών μηχανισμών είναι πιο απλά. Το αρχικό κινούν της γραφειοκρατίας είναι η βολή της και ο πρώτος της νόμος είναι η μετάθεση υποχρεώσεων προς τους πολίτες. Ετσι για κάθε πρόβλημα έχει μια απαγόρευση. Οχι μόνο τώρα που χρειάζεται, αλλά και κατά το παρελθόν σε λιγότερο χαλεπούς καιρούς.
Είναι αναγκαία τα μέτρα προστασίας του πληθυσμού από τον αόρατο ιό που κυκλοφορεί σε ολόκληρο τον κόσμο. Πρέπει, όμως, να σκεφτόμαστε και μέτρα προστασίας αυτών των μέτρων από τη γελοιότητα της υπερβολής των. Διότι αν μέχρι σήμερα εφαρμόστηκαν με επιτυχία, δεν οφείλεται στην παροιμιώδη αποτελεσματικότητα του κράτους, αλλά διότι οι πολίτες κατανόησαν ότι είναι αναγκαία.