Πολιτικοί και αναλυτές, όλου του ιδεολογικού φάσματος, συζητούν για το ενδεχόμενο πρόωρης προσφυγής στις κάλπες εστιάζοντας στο πώς αυτές θα ωφελήσουν το ένα ή το άλλο κόμμα. Δείχνουν να παρακάμπτουν τη σημασία της διαχείρισης, με ταχύτητα, συνέπεια και συνέχεια, των υγειονομικών, οικονομικών και κοινωνικών προβλημάτων που έχουμε μπροστά μας. Την κρίση που θα περάσουν οι περισσότερες επιχειρήσεις, μικρές, μεσαίες και μεγάλες. Το βαρύ πλήγμα που θα δεχθεί ο τουρισμός, μία από τις κύριες πηγές εσόδων για τη χώρα. Τη μεγάλη αύξηση της ανεργίας.
Επιλέγουν να δίνουν προτεραιότητα στο πώς θα εξασφαλισθεί μεγαλύτερο κέρδος για την παράταξη, το κόμμα, τον αρχηγό. Οι μονοδιάστατοι κυνικοί αυτοί υπολογισμοί θα έπρεπε να προβληματίζουν και να ενοχλούν.
Πολλοί νυν βουλευτές προσβλέπουν στη διασφάλιση της επανεκλογής τους, καθώς οι εκλογές θα γίνουν με λίστα. Κάποιοι θέλουν να εκμεταλλευθούν τη διαφορά που καταγράφεται στις δημοσκοπήσεις, αν και δεν είναι βέβαιο ότι το σκηνικό θα είναι το ίδιο και το φθινόπωρο. Επίσης, εάν το αποτέλεσμα των εκλογών με απλή αναλογική επιτρέπει τον σχηματισμό κυβέρνησης συνασπισμού της Νέας Δημοκρατίας με το ΚΙΝΑΛ ή την Ελληνική Λύση, τι θα συμβεί;
Με τα στοιχεία, αλλά και την κοινή λογική, να δείχνουν ότι η ελληνική οικονομία θα υποστεί βαθιά ύφεση, ο καλοπροαίρετος παρατηρητής –το είδος σπανίζει, καθώς η ηθική, η αλήθεια και η αντικειμενικότητα αντιμετωπίζονται σχεδόν ως αφέλεια– θα κατέληγε αβίαστα στις παρακάτω διαπιστώσεις:
Πρώτον, η σχετικά πρόσφατα εκλεγμένη, με άνετη διαφορά, κυβέρνηση έχει την απόλυτη νομιμοποίηση να εφαρμόσει τις πολιτικές που επιλέγει.
Δεύτερον, οι πολιτικές αυτές προφανώς δεν μπορεί να είναι αυτές που υποσχέθηκε τον Ιούλιο του ’19, στην προ κορωνοϊού εποχή.
Τρίτον, δεν είναι χρήσιμο να διαταραχθεί η αντιμετώπιση της κρίσης και η προσπάθεια ανόρθωσης της οικονομίας με διπλές εκλογές το φθινόπωρο, όταν πιθανώς να έχουμε και ένα δεύτερο κύμα του ιού.
Τέταρτον, πρέπει να σεβόμαστε τους θεσμούς και τον εκλογικό κύκλο.
Να κάνει, λοιπόν, ο πρωθυπουργός αυτό που πρέπει, πάντα υπό την κριτική παρακολούθηση της αντιπολίτευσης, να συνεχίσει τα σωστά και να διορθώσει τα όποια σφάλματα, να ενσωματώσει και συγκεκριμένες προτάσεις της αντιπολίτευσης, και στο τέλος της τετραετίας να κριθεί. Οχι μόνον αυτός, αλλά και οι αντίπαλοί του. Τόσο απλά. Χωρίς κυνικούς υπολογισμούς και με σεβασμό στους θεσμούς.