Τους ξένους; Φυσικά τους θέλουμε. Μα μόνο σαν τουρίστες. Που θα ’ρθουν στον τόπο μας και θα τον δοξάσουν για την υγειονομική του ασφάλεια και τις ομορφιές του, στις κάμερες που σπεύδουν στα αεροδρόμια σαν να βρισκόμαστε στο ’70. Κι ύστερα θα μοιραστούν στα νησιά να χαρούν τον ήλιο και την κουζίνα μας. Δεν τους θέλουμε όμως σαν κριτές μας, είτε πρόσωπα είναι είτε διεθνείς οργανώσεις. Δεν θέλουμε να μπαίνουν στ’ αμπελοχώραφά μας για να μας δείξουν τη μια ή την άλλη ατέλεια.
Για παράδειγμα, πόθεν αρύεται το δικαίωμα το Ευρωπαϊκό Παρατηρητήριο Ελευθερίας του Τύπου να κατηγορεί τον κ. Μητσοτάκη και τον κ. Πέτσα ότι «τα κριτήρια που χρησιμοποιήθηκαν για την επιδότηση των ελληνικών ΜΜΕ στην πανδημία ήταν, στην καλύτερη περίπτωση, αυθαίρετα και στη χειρότερη εκδικητικά για τα media που αντιπολιτεύονται την κυβέρνηση»; Και επιπλέον, να ζητούν εξηγήσεις για την επιλογή της Initiative Media, που διένειμε τα κονδύλια; Τόσες δημοσιογραφικές ενώσεις υποστηρίζουν το Παρατηρητήριο, και μαζί τους το Διεθνές Ιδρυμα Τύπου και η Κομισιόν. Δεν πληροφορήθηκαν ότι ο πρωθυπουργός έψεξε δημοσίως την εταιρεία για τα σφάλματά της, η μετανοηθείσα εταιρεία επέστρεψε το μισό εκατομμύριο που εισέπραξε για να κάνει τα λάθη της, ο δε κ. Πέτσας χαίρεται ήδη τις διακοπές του χωρίς την έγνοια της διαφώτισης του λαού;
Παράδειγμα δεύτερο: Από ποια (ισλαμολάγνα, τι άλλο) σημαία πήραν το ελεύθερο οι Γιατροί Χωρίς Σύνορα, ώστε να «καλούν την κυβέρνηση να αναστείλει τις εξώσεις ευάλωτων ανθρώπων, συμπεριλαμβανομένων επιζώντων σεξουαλικής βίας, βασανιστηρίων και κακομεταχείρισης, ηλικιωμένων και ατόμων με χρόνιες ασθένειες»; Να μην τους αφήνει στους πέντε δρόμους, έρμαια των εκμεταλλευτών και των ακροδεξιών; Καλά, δεν ρώτησαν τον Κασιδιάρη, τον Μπογδάνο έστω; Θα μάθαιναν πως οι ψευτοπρόσφυγες παίρνουν ένα σωρό λερά λεφτά για να μας εξισλαμίσουν δολίως. Και θα κατάπιναν τη γλώσσα τους.
Παράδειγμα τρίτο: Ρώτησε τάχα τον κ. Μηταράκη, τον κ. Χρυσοχοΐδη, τον κ. Παναγιωτόπουλο, τον κ. Γεωργιάδη έστω, η οργάνωση νομικής βοήθειας και ανθρωπίνων δικαιωμάτων Legal Centre Lesvos πριν ισχυριστεί πως «οι επιχειρήσεις αναχαίτισης και επαναπροώθησης προσφύγων στο Αιγαίο παραβιάζουν το Διεθνές Δίκαιο και συνιστούν έγκλημα κατά της ανθρωπότητας»; Αν ρωτάει κανείς μόνο τα θύματα, και όχι και αυτούς που δεν είπαν ποτέ ότι «θα τους κάνουμε τη ζωή κόλαση» ούτε ονειρεύτηκαν «αποτροπές», σε τι συμπέρασμα θα καταλήξει;