Πριν από λίγες μέρες, στην Ουάσιγκτον, ο κήπος του Καπιτωλίου γέμισε παπούτσια, λευκά σαμπό. Εκατόν εξήντα τέσσερα ζευγάρια τοποθετήθηκαν στο γρασίδι. Τόσοι είναι οι νοσηλευτές που έχουν χάσει τη ζωή τους λόγω του κορωνοϊού από την αρχή της πανδημίας στις ΗΠΑ, γιατί οι περισσότεροι ρίχτηκαν στη μάχη με αυταπάρνηση και «άοπλοι», χωρίς δηλαδή τον απαραίτητο προστατευτικό εξοπλισμό. Δυστυχώς, κι ενώ οι θάνατοι στη χώρα έχουν υπερβεί τους χίλιους ημερησίως, σημαντικές ελλείψεις ακόμη παρατηρούνται σε αρκετές πολιτείες.
«Σήμερα αποκαλύπτουμε την πλήρη, την απόλυτη αποτυχία του προέδρου Ντόναλντ Τραμπ και του Κογκρέσου: εγκατέλειψαν τους νοσηλευτές, οι οποίοι συνεχίζουν να πεθαίνουν, στη μοίρα τους», δήλωσαν εκπρόσωποι των συνδικαλιστικών οργανώσεων του κλάδου, που είχαν την ιδέα για αυτό το ιδιότυπο μνημόσυνο.
Με βάση στοιχεία από τριάντα χώρες, το Διεθνές Συμβούλιο Νοσηλευτών εκτιμά ότι κατά μέσον όρο το 7% των εργαζομένων σε νοσοκομεία και μονάδες χρόνιας φροντίδας έχει μολυνθεί από τον ιό. Παρατηρούνται, βέβαια, μεγάλες διαφοροποιήσεις (μερικές εξηγούνται εύκολα, άλλες αποτελούν γρίφο): μόλις 1% στη Σιγκαπούρη (χάρη στην εμπειρία και τα αντανακλαστικά της σε αντίστοιχες πανδημίες), 12% στην Ιταλία, 22% στην Ισπανία και άνω του 32% στην Ιρλανδία, η οποία σημειώνει αρνητικό ρεκόρ.
Σύμφωνα με τον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας, το 6% των επιβεβαιωμένων περιστατικών COVID-19 σε όλο τον κόσμο αφορά το ιατρονοσηλευτικό προσωπικό. Με τον συνολικό αριθμό των κρουσμάτων να έχει ήδη ξεπεράσει διεθνώς κατά πολύ τα 15 εκατομμύρια, υπολογίζεται ότι περίπου 900.000 γιατροί και νοσοκόμοι έχουν μολυνθεί. Κάποιοι παρέμειναν ασυμπτωματικοί. Κάποιοι νόσησαν ελαφρώς. Κάποιοι παρουσίασαν επιπλοκές και πάλεψαν για τη ζωή τους. Κάποιοι πέθαναν. Είναι χιλιάδες οι νεκροί με τις λευκές και τις πράσινες μπλούζες στην εμπόλεμη ζώνη των νοσοκομείων.
Στερήθηκαν την ασφάλεια της δικής μας καραντίνας και τους δικούς τους ανθρώπους. Στάθηκαν δίπλα στους ασθενείς τους, για να τους φροντίσουν. Εκρυψαν τη δική τους αγωνία πίσω από τις μάσκες τους. Κράτησαν το χέρι σε ετοιμοθάνατους, στις μονάδες εντατικής θεραπείας. Τους ψιθύρισαν λόγια παρηγοριάς. Ηταν σύζυγοι, γονείς, αδέλφια, φίλοι. Αφησαν απλήρωτο –όχι δυσαναπλήρωτο– κενό στις οικογένειές τους.
Μπείτε στα παπούτσια τους. Σκεφτείτε πόσο τους χρειαζόμαστε για ένα (πολύ) πιθανό δεύτερο κύμα. Οτι κι εσείς ή κάποιο αγαπημένο σας πρόσωπο ίσως τους χρειαστείτε. Σταμάτηστε να αναπαράγετε θεωρίες συνωμοσίας. Απολυμάνετε καλά τα χέρια σας. Και φορέστε τη μάσκα σας. Νοιαστείτε για τη ζωή σας – και τη ζωή όλων μας.