Διάλογος ή διαπραγμάτευση;

2' 14" χρόνος ανάγνωσης
Ακούστε το άρθρο

Κανονικά ο μέσος Ελληνας δεν είναι –και δεν πρέπει να είναι– ούτε αμέριμνος, ούτε ανέμελος φέτος το καλοκαίρι. Ο κορωνοϊός είναι εδώ και δείχνει πάλι τα δόντια του, όπως δείχνει το καθημερινό δελτίο ενημέρωσης για τα κρούσματα στην Ελλάδα και στο εξωτερικό, αν και σχετικά λίγοι είναι εκείνοι που αντιλαμβάνονται πια τη σοβαρότητα του κινδύνου. Συντριπτικά περισσότεροι είναι εκείνοι που αισθάνονται τις οικονομικές επιπτώσεις της πανδημίας, τόσο τις φανερές τώρα λόγω κατάρρευσης του τουρισμού, όσο και αυτές που θα αντιμετωπίσουν αναγκαστικά στο άμεσο μέλλον. Εξαιρούνται οι δημόσιοι υπάλληλοι και οι συνταξιούχοι, προς το παρόν, καθώς για τις δύο συγκεκριμένες κατηγορίες δουλεύει και μεριμνά, σχεδόν αποκλειστικά, όλο το σύστημα…

Το τρίτο, όχι όμως σε σημασία, μεγάλο πρόβλημα της χώρας και φυσικά του Ελληνα, είναι και οι σχέσεις με την Τουρκία. Πρόβλημα χωρίς δυστυχώς προοπτική αίσιας επίλυσης, τουλάχιστον στο ορατό μέλλον. Το συνεχές μπλα μπλα στις τηλεοράσεις, τα ραδιόφωνα και τα κοινωνικά δίκτυα δεν αλλάζει την αλήθεια, ό,τι και να λένε διάφοροι πραγματικοί ή δήθεν σοφοί και ειδικοί, δημοσιογράφοι, πολιτικοί, οπορτουνιστές λαϊκιστές, ψεκασμένοι υπερπατριώτες ή φοβισμένοι… κοσμοπολίτες. Και η αλήθεια είναι ότι ο Ερντογάν μας σέρνει σε διμερείς συνομιλίες, είτε αυτές χαρακτηρίζονται «διάλογος» (από εμάς), είτε «διαπραγμάτευση» (από τους Τούρκους).

Δεν έχει τόση σημασία γιατί η Τουρκία αποφάσισε να «τρίξει τα δόντια» τώρα και πάντως ας σταματήσουμε να βαυκαλιζόμαστε ότι εσωτερικής κατανάλωσης είναι κυρίως οι λόγοι. Ανοησίες. Ο Ερντογάν προωθεί και εξυπηρετεί ένα μεγαλοϊδεατικό δόγμα με στόχο να καταστήσει την Τουρκία (υπό το αυταρχικό καθεστώς του) ηγέτιδα δύναμη στο (σουνιτικό) μουσουλμανικό κόσμο, κυρίαρχη στην Ανατολική Μεσόγειο, αποστασιοποιημένη από τη Δύση, αλλά ισότιμη με τις λεγόμενες μεγάλες δυνάμεις, φροντίζοντας ταυτόχρονα να θέσει υπό ομηρία την Ευρώπη. Η αφετηρία της υλοποίησης του συγκεκριμένου δόγματος που ονομάζεται «Γαλάζια Πατρίδα» μπορεί να τοποθετηθεί στην εκδήλωση και πάταξη του πραξικοπήματος (με πολλά ερωτήματα) Γκιουλέν. Η Τουρκία δεν έκρυψε ποτέ τις προθέσεις της – τρανή απόδειξη είναι η συστηματική προσπάθειά της να ισχυροποιηθεί στο πεδίο των εξοπλισμών. Το κατάφερε με θεαματικό μάλιστα τρόπο, σε αντίθεση με την Ελλάδα που για διάφορους λόγους και καταφεύγοντας σε ποικιλία δικαιολογιών δεν προσπάθησε να ισχυροποιήσει και να εκσυγχρονίσει κατ’ αναλογία τις δικές της Ε.Δ. Ούτε καν στους τομείς της πειθαρχίας και της δημιουργίας ενός στοιχειώδους πλαισίου ασφάλειας με απαραίτητους νόμους και ρυθμίσεις. Υπεύθυνες είναι διαχρονικά η πολιτική τάξη και οι στρατιωτικές ηγεσίες μετά τη μεταπολίτευση, με τη συνδρομή πάντα των… μίντια. Αυτή η πραγματικότητα έχει ως αποτέλεσμα η Ελλάδα να πιέζεται –και μάλλον το έχει αποδεχθεί– να προσέλθει σε διμερείς συνομιλίες με την Τουρκία, προκειμένου να αποφύγει τη σύρραξη με την ισορροπία δυνάμεων εις βάρος της. Οι όροι είναι σαφώς δυσμενείς και όσοι μιλούν για αναδίπλωση του Ερντογάν, κοροϊδεύουν. Απλώς έδωσε χώρο στη δική μας πλευρά για να σωθούν τα προσχήματα!

Λάβετε μέρος στη συζήτηση 0 Εγγραφείτε για να διαβάσετε τα σχόλια ή
βρείτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει για να σχολιάσετε.
Για να σχολιάσετε, επιλέξτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει. Παρακαλούμε σχολιάστε με σεβασμό προς την δημοσιογραφική ομάδα και την κοινότητα της «Κ».
Σχολιάζοντας συμφωνείτε με τους όρους χρήσης.
Εγγραφή Συνδρομή