Τα κοινωνικά δίκτυα έχουν γίνει οι μεγαλύτερες πλατφόρμες αυτοκουτσομπολιού παγκοσμίως. Ολοι νιώθουν την ανάγκη να διαλαλήσουν πού πήγαν, ποιους συνάντησαν και προπαντός τι έφαγαν. Τα φωτογραφημένα πιάτα πρέπει να ξεπερνούν σε αριθμό τις λήψεις του Παρθενώνα και του Πύργου του Αϊφελ παγκοσμίως.
Από τα social media μαθαίνουμε για τις διακοπές διαφόρων κοσμικών· celebrities στη νεοελληνική. Ακόμη κι αν δεν τους γνωρίζουμε κατ’ όνομα, υπάρχουν τα sites να προσελκύσουν κλικ με τίτλους όπως: «Δεν θα πιστέψετε πού απέδρασε το Σαββατοκύριακο η εκρηκτική Ταδοπούλου»· στην Αίγινα είναι η απάντηση (αλλά το κλικ μετράει στα κιτάπια της Google, ακόμη και αν κάποιος δεν γνώριζε πριν ότι η κ. Ταδοπούλου υπήρχε), ή «δείτε τη φωτογραφία της Δεινοπούλου, που γκρέμισε το Instagram». Να σημειώσουμε ότι Facebook και Instagram γκρεμίζονται στην Ελλάδα τουλάχιστον δέκα φορές την ημέρα. Τέλος, από τα κοινωνικά δίκτυα μαθαίνουμε τι διαβάζουν κάποιες, αν και ελάχιστοι προσέχουν τα βιβλία αφού αυτά είναι φωτογραφημένα πάνω σε καλλίγραμμους μηρούς.
Από τη μόδα αυτή δεν μπορούσαν να ξεφύγουν οι πολιτικοί. Υποκινούμενοι, πιθανώς από συμβούλους επικοινωνίας, που λένε ότι πρέπει να διατηρεί κάποιος επαφή με το νεανικό κοινό, τους βλέπουμε στις γνωστές πλατφόρμες του Διαδικτύου να κοινοποιούν στιγμές της ιδιωτικής τους ζωής. Αλλος ποζάρει στην παραλία με φόντο κάποιο κάστρο και άλλος δημοσιοποιεί το τελευταίο του μπάνιο που έκανε με ροζ μαγιό στην Πάτμο. Δεν ξέρουμε αν υπάρχουν μετρήσεις που πιστοποιούν κάποιο δημοσκοπικό όφελος, αλλά ισχύει πάντα αυτό που είχε πει ο Οσκαρ Ουάιλντ: «Η οικειότητα δημιουργεί παιδιά και περιφρόνηση».
Βεβαίως, ο μεγαλύτερος κίνδυνος για τους πολιτικούς δεν είναι αυτά που δείχνουν, αλλά αυτά που γράφουν. Τα social media είναι γεννήτριες παρεξηγήσεων. Κατ’ αρχάς, οι χρήστες, ακόμη και οι προσεκτικοί πολιτικοί, είναι πιο χαλαροί όταν γράφουν και πάντα κάτι τους ξεφεύγει. Επιπλέον, σε συλλογισμούς με όριο τα 280 γράμματα, εύκολα κάτι γενικεύεται ή παραλείπεται με αποτέλεσμα να δημιουργηθεί αναταραχή. Αλλά ακόμη και αν δεν βρεθεί κάτι για να παρεξηγηθεί, υπάρχουν πολλά τρολ των αντιπάλων να το φτιάξουν. Απομονώνουν φράσεις, υπερτονίζουν ένα «και» έτσι ώστε διάφορα sites του Διαδικτύου να έχουν έτοιμα θέματα: «Σάλος δημιουργήθηκε από την ανάρτηση του τάδε ή της δείνα…».
Ολα αυτά δείχνουν ότι ένα νέο επικοινωνιακό τοπίο γεννιέται. Είναι άναρχο, αλλά δεν θα μπορούσε να είναι αλλιώς· πρώτα διαπιστώνονται συμπεριφορές και μετά μπαίνουν κανόνες. Είναι (συναισθηματικώς) επικίνδυνο, αλλά πάλι δεν θα μπορούσε να γίνει αλλιώς· πρώτα συμβαίνουν ατυχήματα και μετά έρχεται η πρόληψη.
Το μόνο που μπορούμε να κάνουμε, όπως με όλα τα καινούργια πράγματα, είναι να δείξουμε λίγη αυτοσυγκράτηση.