Ας δούμε το πράγμα από τη θετική του πλευρά. Προχθές, πατώντας απλώς ένα πλήκτρο, οι βουλευτές ανέδειξαν την αξία του Κοινοβουλίου. Το έχουμε συνηθίσει τα τελευταία χρόνια ως πεδίο σύγκρουσης πολιτικών αρχηγών, πεδίο γυμνασίων της κομματικής πειθαρχίας. Προχθές είδαμε πώς λειτουργεί η δημοκρατία μας, όταν οι βουλευτές αφήνονται μόνοι τους με τη συνείδησή τους, χωρίς παρεμβάσεις. Απορρίπτοντας την άρση της ασυλίας του Παύλου Πολάκη, ανέδειξαν τη θεραπευτική επίδραση της συναίνεσης για το νευρικό σύστημα του έθνους. Φανταστείτε τι θα είχαμε να ακούσουμε αν είχε αρθεί η ασυλία του ανδρείου Κρητικού. Τώρα δώρισε στα δημοκρατικά μας αισθήματα μαντινάδες για τα ψηλά βουνά και τις λάβρες καρδιές και ολίγη από Καζαντζίδη: «Κι αν κάνετε τα στήθια μου κομμάτια, εσείς πεθαίνετε και όχι εγώ».
Η ευγενική του ψυχή ξεχείλισε όχι από δάκρυα συγκίνησης και ευγνωμοσύνης, αλλά από άσματα. Ας κλάψουν άλλοι για λογαριασμό του. Οι άνδρες δεν κλαίνε ούτε με τη λυγμική του Καζαντζίδη. Συναίνεση, λοιπόν, για τη σωτηρία της τιμής του βουλευτή. Αρκετά προνόμια τους έχουν αφαιρεθεί, θα ήταν καταστροφικό για τη δημοκρατία μας αν τους εξισώναμε με τους απλούς πολίτες. Αυτοί οι τελευταίοι στα ρεπορτάζ εκπροσωπούν την κοινωνία, ενώ οι βουλευτές εκπροσωπούν τη δημοκρατία. Και δεν μπορεί ένας βουλευτής να κρίνεται από δικαστήριο στο οποίο έχει καταθέσει μήνυση για εξύβριση ένας απλός πολίτης. Ειδικά όταν αυτός ο βουλευτής έχει προσφέρει τόσα στο χοιροστάσιο της ελληνικής γλώσσας.
Ορισμένοι θεωρούν ότι η Βουλή αποφάσισε σαν επαγγελματική οργάνωση που υπερασπίζεται τα συμφέροντά της. Δεν το πιστεύω. Οι βουλευτές μας είναι καλοί άνθρωποι. Και ο άνθρωπος μετράει πάνω απ’ όλα. Φίλος βουλευτής, μου είπε ότι δεν μπορεί να καταλάβει τι συνέβη. Εξηγεί την ανωμαλία σε λάθος. Εις επίρρωσιν έρχεται και ο κ. Γεωργιάδης, ο οποίος ζήτησε συγγνώμη από τον μηνυτή. Μάλλον δεν κατάλαβαν τι ψηφίζουν, μπερδεύτηκαν με τα πλήκτρα, μια μικρή αφηρημάδα της στιγμής. Ολα μπορούν να συμβούν. Ανθρωποι είμαστε και ο άνθρωπος μετράει πάνω απ’ όλα.
Και τώρα για να σοβαρευτούμε. Είμαι έτοιμος να δεχθώ την εκδοχή του ατυχήματος. Οφείλω όμως να πω ότι αυτή με ανησυχεί ακόμη περισσότερο από την εκδοχή της οποιασδήποτε μορφής συνωμοσίας. Η άρση ασυλίας του Παύλου Πολάκη, από όπου κι αν την πιάσεις, δεν είναι πράξη μείζονος εθνικής σημασίας. Ούτε καν ελάσσονος. Εχει όμως ειδικό συμβολικό βάρος. Αρα απαιτεί σοβαρότητα. Φροντίζεις να μην είσαι αφηρημένος ούτε να παίζεις με το κινητό σου επειδή δεν μιλάει ο αρχηγός. Κοινώς, φροντίζεις να μην κάνεις λάθος. Το τελευταίο που μπορεί να αντέξει η χώρα είναι η έλλειψη σοβαρότητας των βουλευτών της.