Υπάρχουν πολλοί λόγοι που οι φωτογραφίες της Κατερίνας Ιωαννίδου έγιναν viral στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης μία ημέρα μετά τη φωτιά στην Ανάβυσσο. Ο πρώτος ήταν η ένταση της εικόνας. Ο φακός του καταξιωμένου Αρη Μεσσήνη μάς παρέδωσε τρία μοναδικά πλάνα με πρωταγωνίστρια μια εποχική υπάλληλο της Πολιτικής Προστασίας την ώρα της μάχης. Η αγωνία στο βλέμμα της αλλά και η μαχητικότητα, το πείσμα, η αναμέτρηση με κάτι θεωρητικά μεγαλύτερο από τον άνθρωπο και σίγουρα απειλητικό για τη ζωή συνέθεσαν το πορτρέτο μιας ηρωίδας της διπλανής πόρτας.
Ο δεύτερος λόγος ήταν το φύλο της. Δεν έχουμε συνηθίσει γυναίκες στην πρώτη γραμμή σε μεγάλες πυρκαγιές. Το γεγονός ότι μια γυναίκα πρωταγωνιστούσε στα ηρωικά πλάνα του ριψοκίνδυνου φωτορεπόρτερ φόρτισε διαφορετικά την ιστορία. Κι όμως: μια βόλτα στις δεκάδες ομάδες εθελοντικής δασοπροστασίας και δασοπυρόσβεσης της Αττικής (και όχι μόνο) θα μας έδειχνε την πραγματική εικόνα. Και η πραγματική εικόνα είναι ότι μια νέα γενιά Ελλήνων, γυναίκες και άνδρες, έχει καλλιεργήσει τα τελευταία χρόνια μια διαφορετική σχέση με το φυσικό περιβάλλον και ειδικότερα με το περιαστικό δάσος και το βουνό. Για όσους αναγνώστες ζουν στο Λεκανοπέδιο, μια βόλτα ένα Σαββατοκύριακο στους πρόποδες της Πάρνηθας, στο Τατόι και στον Υμηττό μάς αποκαλύπτει τη νέα αυτή σχέση που δεν είναι μονόδρομος.
Η επανεκτίμηση του φυσικού μας πλούτου, των πολλών τρόπων που ένα δάσος κοντά στην πόλη μπορεί να τροφοδοτήσει τη ζωή χιλιάδων ανθρώπων, στέλνει κάθε αντιπυρική περίοδο όλο και περισσότερους Ελληνες σε πυροφυλάκια εθελοντικών ομάδων. Το πάθος και η αγάπη για το βουνό, η επίγνωση της σημασίας του, «μεγαλώνουν» ανθρώπους σαν την Κατερίνα Ιωαννίδου. Η αποστροφή της σε μια από τις δηλώσεις της μόνο τυχαία δεν ήταν. «Tο να δίνεσαι έτσι με όλο σου τον εαυτό για να σώσεις τον φυσικό σου πλούτο, τις περιουσίες τόσων ανθρώπων, ανθρώπους, ζώα, νομίζω ότι είναι κάτι που θα έπρεπε όλοι να κάνουμε», είπε, ανάμεσα σε άλλα, σε ρεπορτάζ της ΕΡΤ.
Αυτή η νέα γενιά Ελλήνων που νοιάζεται για το δάσος, για την προσβάσιμη παραλία, για τα ζώα που κακοποιούνται, είναι σύμμαχος και όχι εμπόδιο για την επόμενη μέρα της χώρας, όταν με το τέλος της πανδημίας θα κληθούμε να τα δούμε όλα από την αρχή.