Και καλά! Μητσοτάκης, Σαμαράς δεν θα μπορούσαν να είναι αθώοι. Εδώ, κατέστρεψαν την Ελλάδα (για να τη σώσει ο ΣΥΡΙΖΑ εφαρμόζοντας το τρίτο μνημόνιο), δεν θα είχαν κάποια ενοχή για τα εγκλήματα της Χρυσής Αυγής; Αλλά ούτε οι ψηφοφόροί τους είναι αθώοι. Είτε επειδή –επί αρχηγίας Σαμαρά– έφυγαν από τη Ν.Δ., είτε επειδή –επί Μητσοτάκη– γύρισαν στη Ν.Δ.
Ανάμεσα στα πολλά που διαβάζουμε στην «Αυγή» –προκειμένου να δικαιολογηθούν τα αδικαιολόγητα πρωτοσέλιδα– υπάρχει και μια ανάλυση με τίτλο «Πώς οι ψηφοφόροι της Χρυσής Αυγής έδωσαν αυτοδυναμία στη Ν.Δ.». Σύμφωνα με αυτή, τον Μάιο του 2012, «η εκλογική βάση της Χρυσής Αυγής αποτελείτο κατά 40% από πρώην ψηφοφόρους της Ν.Δ.» και στις βουλευτικές του 2019, όταν η Χ.Α. απέτυχε να εισέλθει στη Βουλή «υπολογίζεται πως η Ν.Δ. πήρε σταδιακά και κατ’ εκτίμηση περίπου το 40% των ψηφοφόρων της Χρυσής Αυγής του 2012, ήτοι περίπου τρεις μονάδες (3%)… Είναι, λοιπόν, απολύτως λογικός ο ισχυρισμός πως οι ψηφοφόροι της Χρυσής Αυγής που κατευθύνθηκαν στη Ν.Δ. ήταν εκείνοι που της χάρισαν και την αυτοδυναμία στη Βουλή» (13.10.2020).
Ε, και; Θα προτιμούσαν στην «Αυγή» αυτοί οι 200.000 ψηφοφόροι (το 3%) να υπερψήφιζαν τη Χρυσή Αυγή και να μην πάρει αυτοδυναμία η Ν.Δ.; Γιατί δεν χαίρονται που ο κ. Μητσοτάκης ξεδόντιασε πολιτικώς το ναζιστικό αυτό μόρφωμα; Θα συμφωνήσουμε ότι πιθανότατα κάποιοι από αυτούς θα εμφορούνται από ρατσιστικές και ναζιστικές αντιλήψεις. (Προσοχή: όχι όλοι! Μάλλον ελάχιστοι. Οι περισσότεροι ψήφισαν το 2012 Χ.Α. από γινάτι ενάντια στο «παλιό πολιτικό σύστημα», που λέει και ο ΣΥΡΙΖΑ. Το 2019, οι πούροι ιδεολόγοι του μίσους παρέμειναν στη Χ.Α. Ηταν 165.620 και δεν είναι λίγοι…). Οπως και να έχει το πράγμα, πάντως, αποτελεί νίκη της Δημοκρατίας που 200.000 άτομα γύρισαν την πλάτη στους ναζί. Τώρα, αν αυτό συνετέλεσε και στη νίκη της Νέας Δημοκρατίας, μικρό το κακό…
Ακραίοι υπήρχαν, υπάρχουν και θα υπάρχουν πάντα στις κοινωνίες και στα κόμματα όλου του κόσμου. Ακόμη και στον ηθικώς πλεονεκτούντα ΣΥΡΙΖΑ βρέθηκε μέλος της νεολαίας που ζητούσε τη δολοφονία ενός υπουργού και ενός βουλευτή της Ν.Δ. από τη «17 Νοέμβρη». Αυτοί πρέπει να εξοστρακίζονται από τα οργανωμένα κόμματα, αλλά δεν γίνεται να εξοστρακιστούν από το εκλογικό σώμα.
Η διαπαιδαγώγησή τους πρέπει να είναι καθημερινό καθήκον από όλους (κόμματα, ΜΜΕ, δάσκαλους κ.λπ.) και να αφορά όχι τη Χρυσή Αυγή καθαυτή, αλλά όσα το ναζιστικό μόρφωμα επιθυμούσε και αυτοί έστερξαν με την ψήφο τους. Να μάθουν δηλαδή την ουσία της Δημοκρατίας, την αθλιότητα της μισαλλοδοξίας, το ατελέσφορο της βίας, τη χυδαιότητα των αναμμένων πυρσών και των ναζιστικών χαιρετισμών. Και μετά ας ψηφίζουν ό,τι θέλουν και ας αλλάζουν κάθε τετραετία την προτίμησή τους. Ετσι γίνεται στις Δημοκρατίες…