«Θα τρίζουν τα κόκαλα των Πατέρων του Εθνους», είπε κάποιος –εμφανώς σοκαρισμένος– Ρεπουμπλικανός αξιωματούχος μετά την απίστευτη ομιλία του Ντόναλντ Τραμπ, με την οποία προκαταβολικώς και χωρίς στοιχεία αποφάνθηκε ότι γίνεται νοθεία στις εκλογές.
Είναι προφανές ότι, τα χαράματα της Τετάρτης, ο Αμερικανός πρόεδρος είχε ενημερωθεί από τους επιτελείς του ότι η νίκη του είναι εξαιρετικά αβέβαιη και έσπευσε να ανακηρύξει εαυτόν επανεκλεγέντα, λέγοντας μάλιστα ότι θα προσφύγει στο Ανώτατο Δικαστήριο για να σταματήσει την καταμέτρηση των ψήφων και να ανακηρύξει (;) τον ίδιο πρόεδρο. Πρωτοφανή πράγματα που κάποτε ταίριαζαν στις Μπανανίες και τώρα μόνο στη Λευκορωσία.
«Τα κόκαλα των Πατέρων του Εθνους» τρίζουν εδώ και πολλά χρόνια εξαιτίας της στρέβλωσης του θεσμού των εκλεκτόρων. Το παράδοξο (τουλάχιστον για εμάς τους Ευρωπαίους) άλλον να υπερψηφίζουν οι πολίτες κι άλλος να γίνεται πρόεδρος φτιάχτηκε για τον απλό λόγο ότι οι εγγράμματοι συγγραφείς του αμερικανικού συντάγματος θαύμαζαν την Αθηναϊκή Δημοκρατία και γνώριζαν καλά και το τέλος της. Φοβούνταν ότι η άμεση λαϊκή εντολή θα μπορούσε να πάει σε κάποιον δημαγωγό, σαν τον Αλκιβιάδη, και γι’ αυτό έφτιαξαν το ενδιάμεσο στάδιο των εκλεκτόρων στις προεδρικές εκλογές. Εβαλαν ένα φίλτρο στην ακατέργαστη λαϊκή βούληση επειδή ο πρόεδρος είναι και αρχηγός των ενόπλων δυνάμεων και συνεπώς, εκτός από πόλεμο, μπορεί να επιβάλει διά των όπλων και δικτατορία. Ετσι φρόντισαν να επιλέγεται από «μια μικρή ομάδα (…) από τους πλέον ικανούς ανθρώπους [κάθε πολιτείας] να αναλύουν τα χαρακτηριστικά [των υποψηφίων] ώστε να ταιριάζουν με τη θέση…» (Αλεξάντερ Χάμιλτον).
Με άλλα λόγια, το Κολέγιο των Εκλεκτόρων φτιάχτηκε ακριβώς για να μη γίνει πρόεδρος κάποιος σαν τον Τραμπ, και το τραγελαφικό είναι ότι το 2016 το σύστημα των εκλεκτόρων τον επέλεξε για πρόεδρο ενάντια στη λαϊκή βούληση που προέκρινε τη Χίλαρι Κλίντον.
Το πνεύμα αυτής της συνταγματικής επιταγής έφθινε κι έμεινε το γράμμα της. Μία μία, οι πολιτείες αποφάσισαν να δίνουν όλους τους εκλέκτορες σε κάποιον υποψήφιο. Οπως έγραψε ο ανώτατος δικαστής Ρόμπερτ Τζάκσον, οι εκλέκτορες «έγιναν εθελοντές κομματικοί λακέδες και ανύπαρκτα πνευματικώς άτομα». Οι συντάκτες του συντάγματος, σημειώνει ο Χάμιλτον, δεν υποχρεώνουν τους εκλέκτορες να ψηφίσουν κατά την επιθυμία των εκλογικών τους περιφερειών αλλά να επιλέξουν τον καλύτερο. Πάντως, στα 240 χρόνια των αμερικανικών εκλογών καταγράφηκαν μεμονωμένοι εκλέκτορες που δεν ψήφισαν αναλόγως της «γραμμής» που πήραν από την πολιτεία τους.
Τουλάχιστον αυτή τη φορά –όπως όλα δείχνουν– η λαϊκή βούληση θα συμβαδίζει με την πλειοψηφία στο κολέγιο και –σε αντίθεση με το 2016– ο Τζο Μπάιντεν πιθανότατα θα γίνει πρόεδρος κατά τη θέληση λαού και εκλεκτόρων…