Μετά την προχθεσινή αξιοθρήνητη εμφάνιση του κ. Δρίτσα στη Βουλή, μου ήρθε μια ιδέα. Σκέφτηκα μήπως η ενασχόλησή του με την πολιτική είναι μέρος σχεδίου της συζύγου του, κ. Χριστοδουλοπούλου, για να τον εκθέτει. Το βράδυ, μετά την πολύκροτη συνέντευξή του στον ραδιοφωνικό σταθμό του Πειραιά, του έφτιαξε λαχανάκια Βρυξελλών για να τον τιμωρήσει. «Πάλι γκάφα έκανες», του είπε. «Κοίτα να τα μαζέψεις γιατί σε βλέπω να τρως λαχανάκια Βρυξελλών μέχρι ανοσίας αγέλης. Με πήραν από την Κουμουνδούρου και φώναζαν». Εκείνος κάτι μουρμούριζε μασουλώντας το λαχανάκι με τη χάρτινη γεύση. Και πριν πέσει να κοιμηθεί, της ανακοίνωσε βαρύθυμα: «Θα βγω στη Βουλή και θα τα διορθώσω όλα». «Κάνε ό,τι θες. Αρκεί να μη με ξαναπάρουν από την Κουμουνδούρου». Και βγήκε στη Βουλή ο άνθρωπος και τα έκανε λίγο χειρότερα. Δύσκολο αλλά το κατάφερε. Προς Θεού, να μην παρεξηγηθώ. Δεν θέλω να πω ότι υπάρχει πρόβλημα στις σχέσεις του ζεύγους. Είναι, θα έλεγα, ζήτημα δυναμικής ισορροπίας. Πείθεις τον σύζυγο ή τη σύζυγο ότι μπορεί να κάνει κάτι που δεν μπορεί να κάνει, προκειμένου να μπορείς να τον βάζεις στη θέση του ανά πάσα στιγμή. Και να κρατάς και εσύ τη δική σου. Ειλικρινά, δεν μπορώ να βρω άλλον λόγο ώστε να αιτιολογήσω την ενασχόληση του κ. Δρίτσα με την πολιτική. Δεν παραγνωρίζω τη σαγήνη της ρητορείας του, που εγείρει τα πλήθη, ούτε τις διοικητικές του ικανότητες, την εργατικότητα και το ετοιμόλογον που τον διακρίνει. Iσως και αυτό το «κάτι βαθυστόχαστον». Τον ακούς και λες «δεν μπορεί, αυτός έχει όραμα για τον τόπο».
Νομίζω, όμως, ότι τη χαριστική βολή, του την έδωσε η σύζυγός του όταν τον έπεισε να ασχοληθεί με την υψίστη κατά Πλάτωνα τέχνη, την πολιτική. «Ούτως ή άλλως δεν έχεις τι άλλο να κάνεις. Τουλάχιστον, αξιοποίησε το ταλέντο σου. Είναι κρίμα να πάει χαμένο. Κρίμα για σένα, κρίμα για την Αριστερά, κρίμα για τον τόπο». «Γιατί η Αριστερά είναι ο τόπος», άρθρωσε εκείνος. «Είδες τι σου λέω; Παίρνεις μια απλή σκέψη και την κάνεις πολιτικό πρόγραμμα», είπε εκείνη. Ορισμένοι, μετά το τελευταίο του επίτευγμα, βιάζονται να τον βάλουν στο περιθώριο. Δεν είπε και τίποτε σπουδαίο. Είπε ότι η «17 Νοέμβρη» δεν τρομοκράτησε κανέναν, αφού σκότωνε μόνο δεξιούς. Και μετά βγήκε στη Βουλή και είπε ότι το είπε γιατί δεν ήξερε τι έλεγε. Πολιτικός είναι ο άνθρωπος.
Θα ήταν λάθος ο κ. Δρίτσας να καταλήξει στο περιθώριο. Νομίζω ότι έχει πολλά να προσφέρει ακόμη. Και αν δεν έχει να προσφέρει στο κόμμα του, έχει να προσφέρει στη δημοκρατία. Ας βρει έναν τρόπο η κυβέρνηση να τον χαρακτηρίσει διατηρητέο. Oποτε διαπιστώνει ότι τα δημοσκοπικά ποσοστά της υποχωρούν, ας τον καλούν να κάνει κάποια δήλωση για να τα αποκαταστήσει.
Διαβάστε επίσης:
• Θοδωρής Δρίτσας: Τρόμος