Ακουσα τη συνέντευξη του εξ Ηλείας βουλευτή της Ν.Δ. Κώστα Τζαβάρα στο «Ράδιο Κ» και στον Μιχάλη Τσιντσίνη. Διαμαρτύρεται διότι η Ηλεία χάνει το Τμήμα Μουσειολογίας (με έδρα στον Πύργο), το οποίο μεταφέρεται στην Αχαΐα με απόφαση της Συγκλήτου του Πανεπιστημίου Πατρών και του υπουργείου Παιδείας.
Οι απόψεις του κ. Τζαβάρα έχουν πολύ ενδιαφέρον για δημιουργία ΑΕΙ στον Πύργο από την τοπική αυτοδιοίκηση και μπορεί να τροφοδοτήσουν μια γόνιμη συζήτηση. Εχουν, όμως, ένα καίριο μειονέκτημα. Ερχονται καθυστερημένα, και αφότου ο κ. Τζαβάρας θορυβήθηκε καθώς ο νομός του χάνει ένα τμήμα. Δυστυχώς, δεν είναι ο μόνος που… βήχει. Η πολιτική σκηνή έχει εθιστεί στον λαϊκισμό του συνθήματος «Κάθε πόλη και ΑΕΙ».
Τον βήχα των βουλευτών –και των πολιτικών στελεχών– της Ν.Δ. πρέπει να κόψει ο πρωθυπουργός Κυριάκος Μητσοτάκης και να προχωρήσει στην απαραίτητη αναδιάρθρωση του ακαδημαϊκού χάρτη. Επί χρόνια, βουλευτές και υψηλόβαθμα πολιτικά στελέχη φρόντισαν ο νομός τους να έχει από ένα έως και επτά τμήματα ΑΕΙ, τροφοδοτώντας την τοπική οικονομία και τη δική τους εκλογική δεξαμενή. Σήμερα αυτό το τροπάρι πρέπει να σταματήσει, αλλά με συντεταγμένο τρόπο ώστε να μην υπάρχει αντίλογος.
Η αρμόδια υπουργός Παιδείας Νίκη Κεραμέως οφείλει να θωρακίσει το εγχείρημά της στέρεα και χωρίς εξωραϊσμούς της πραγματικότητας. Μέχρι τώρα απουσιάζει μια μελέτη για τις ανάγκες της χώρας σε επαγγελματίες με βάση έναν στρατηγικό σχεδιασμό για το μέλλον. Ο ΣΕΒ προσφέρει υλικό προβληματισμού, κάθε φορά που στις μελέτες του κάνει λόγο για ελλείψεις σε συγκεκριμένες ειδικότητες, ωστόσο η ηγεσία του υπουργείου Παιδείας έχει τον θεσμικό ρόλο να φιλτράρει τις αποφάσεις της όχι μόνο με όρους αγοράς εργασίας, αλλά και ακαδημαϊκής και ερευνητικής ανάπτυξης.
Ενα παράδειγμα – εύλογο ερώτημα: στο Διδυμότειχο για εθνικούς λόγους αποφασίστηκε να λειτουργήσει αρχικά ένα τμήμα Ψυχολογίας. Ομως, πώς έχει επιλεγεί το αντικείμενό του;
Ενας ακόμη κρίσιμος παράγοντας είναι η μελέτη να μη γίνει αφού ανακοινωθούν τα αποτελέσματα των Πανελλαδικών Εξετάσεων και φανεί ποια τμήματα περιφερειακών ΑΕΙ χάνουν εισακτέους. Οι αποφάσεις πρέπει να προηγηθούν, για να έχουν τα χαρακτηριστικά του μακρόπνοου στρατηγικού σχεδιασμού. Αλλιώς, και πάλι τα πολιτικά μικροσυμφέροντα θα υπερτερήσουν.