Tον τελευταίο καιρό, παρατηρώ ένα νέο φαινόμενο εκ μέρους αριστερών και προοδευτικών δημοσιογράφων, στην Ελλάδα αλλά και στο εξωτερικό: μια αγωνία για ένα εναλλακτικό αφήγημα, που θα θέτει το «σωστό πλαίσιο» στις εξελίξεις, όπως τις παρουσιάζουν τα «κυρίαρχα ΜΜΕ» (με βάση την ιδεολογικά φορτισμένη περιγραφή τους). Στην προσπάθεια αυτή, π.χ. ο Γκλεν Γκρίνγουολντ, ο γνωστός –για τις αποκαλύψεις του γύρω από τον ρόλο των δυτικών μυστικών υπηρεσιών με τη βοήθεια των αρχείων που υπέκλεψε ο Εντουαρντ Σνόουντεν–Αμερικανός δημοσιογράφος, θεώρησε ότι τη μέρα της κρατικής αεροπειρατείας εκ μέρους του Λευκορώσου δικτάτορα Αλεξάντερ Λουκασένκο έπρεπε να υπενθυμίσει στους συνδρομητές του Substack του (ένα νέο είδος newsletter) ότι το επεισόδιο δεν είναι πρωτόγνωρο. «Αυτό που έκανε η Λευκορωσία, ενώ είναι παράνομο, δεν είναι πρωτόγνωρο. Την ίδια επικίνδυνη τακτική είχαν εγκαινιάσει οι ίδιοι Αμερικανοί και Ευρωπαίοι αξιωματούχοι που τώρα δικαίως καταδικάζουν», έγραψε χαρακτηριστικά, αναφερόμενος στο ανάλογο περιστατικό με το αεροπλάνο του Βολιβιανού προέδρου Ιβο Μοράλες το 2013, όταν υπήρχε η υποψία πως σε αυτό επέβαινε ο καταζητούμενος από τις ΗΠΑ Σνόουντεν. Ποιο είναι το νόημα να ενδυθεί η υπόθεση του Ρομάν Προτάσεβιτς τον μανδύα της σχετικοποίησης; Δεν μπορεί να υπάρξει ταυτόχρονη καταδίκη και των δύο επεισοδίων την ώρα που συμβαίνουν; Γιατί πρέπει να ανασυρθεί αναδρομικά η υπενθύμιση της υπόθεσης Σνόουντεν; Το αποτέλεσμα δεν είναι αυτομάτως το ξέπλυμα της ενέργειας Λουκασένκο; «Αφού το έκανε η Δύση γιατί να μην το κάνει και η Λευκορωσία;» είναι η αυτόματη σκέψη.
⇒ Διαβάστε επίσης: Γιατί υποστηρίζουν τον Λουκασένκο;
Στην Ελλάδα, οι αντίστοιχοι ρελατιβιστές πήγαν ακόμη πιο πέρα. Εψαξαν και ανακάλυψαν ότι στα 19 του ο απαχθείς Λευκορώσος δημοσιογράφος ήταν νεοναζί. Οι πηγές είναι άκρως αμφισβητούμενες και παρέχουν αντιφατικές πληροφορίες. Ο ίδιος έχει δηλώσει ότι απλώς τραβούσε βίντεο στο μέτωπο του πολέμου στην ανατολική Ουκρανία το 2014, άλλες μαρτυρίες τον εμφανίζουν ως μέλος του ακροδεξιού Τάγματος Αζόφ. Το εκτενέστερο προφίλ του δημοσιεύει η ιστοσελίδα Russia Today, η οποία φιλοξενεί εξώφυλλο περιοδικού με φωτογραφία πολεμιστή του Τάγματος με παιδικό πρόσωπο που μοιάζει λίγο με τον Ρομάν Προτάσεβιτς. Δυσκολεύομαι να καταλάβω τους λόγους που αριστεροί πολιτικοί και ΜΜΕ υιοθετούν άκριτα αυτήν την αμφιλεγόμενη θεωρία. Από κεκτημένο αντιδυτικισμό και ευρω-εχθροπάθεια, φθάνουν στο σημείο να νομιμοποιούν τον Λουκασένκο και εμμέσως και τον Βλαντιμίρ Πούτιν. Λες και έχει κάποια σχέση ο Πούτιν με την Αριστερά. Αν θυμάμαι καλά, δεν υπάρχει ακροδεξιός Ευρωπαίος πολιτικός που να μη διατηρεί άριστες σχέσεις με το Κρεμλίνο· από τη Γαλλίδα Μαρίν Λεπέν μέχρι και τον Ιταλό Ματέο Σαλβίνι.