Την ίδια ώρα που η «επίσημη» αστυνομία αναλαμβάνει πρωτοβουλίες για την αντιμετώπιση του οργανωμένου εγκλήματος, όπως για παράδειγμα η δημιουργία της περίφημης task force στην Ασφάλεια Αττικής, ορισμένες υποθέσεις, με πιο πρόσφατη αυτή του Ντίμη Κορφιάτη στη Ζάκυνθο, έρχονται να μας επαναφέρουν στη σκληρή πραγματικότητα. Ποια είναι αυτή;
Εκείνο που η ηγεσία του υπουργείου Προστασίας του Πολίτη είχε πρόσφατα χαρακτηρίσει ως απευκταίο ενδεχόμενο, τη διάβρωση δηλαδή των θεσμών από το έγκλημα, η οποία έχει ήδη συντελεστεί. Το άλλο πρόσωπο του οργανωμένου εγκλήματος είναι η διαφθορά.
Για την υπόθεση της Ζακύνθου, την απόπειρα δολοφονίας εις βάρος του Ντίμη Κορφιάτη και τον φόνο της συζύγου του, πέρυσι στη Ζάκυνθο, συνελήφθησαν επτά άτομα. Δύο από τους κατηγορουμένους είναι πρώην αστυνομικοί και μάλιστα ο ένας είχε διατελέσει υποδιοικητής της Ασφάλειας Ζακύνθου!
Σε μιαν άλλη υπόθεση που δικάζεται αυτή την περίοδο και βρίσκεται στην «καρδιά» αυτού που δημοσιογραφικά τουλάχιστον αποκαλείται Greek mafia, την εξάρθρωση από τη Δίωξη Εκβιαστών τριών ομάδων μπράβων το 2015, διαπιστώνεται εμπλοκή όχι ενός, ούτε δύο, αλλά τεσσάρων αστυνομικών. Ορισμένοι από αυτούς μάλιστα είχαν περάσει από την Ασφάλεια δίνοντας πληροφορίες στους «νονούς» για τις μυστικές έρευνες και τους επικείμενους ελέγχους της αστυνομίας. Πιο αποκαλυπτικά είναι όσα έφερε στο φως η έρευνα της ΕΥΠ την περίοδο 2015-2017 για τη διαφθορά στα ανώτερα κλιμάκια της ιεραρχίας της ΕΛ.ΑΣ. Υψηλόβαθμοι αξιωματικοί αλλά και δικηγόροι συναλλάσσονταν με επιχειρηματίες της νύχτας παρέχοντας κάλυψη στις δραστηριότητές τους, όπως η λειτουργία οίκων ανοχής, το λαθρεμπόριο τσιγάρων κ.ο.κ.
Με αφορμή το πρόσφατο μπαράζ φόνων που αποδίδονται στη δράση του οργανωμένου εγκλήματος, ειπώθηκαν πολλά. Πλην της task force, το τμήμα Δίωξης Εκβιαστών πραγματοποιεί ελέγχους στις «πιάτσες» της νυχτερινής διασκέδασης, συζητείται η ενεργοποίηση του ΣΔΟΕ και της Αρχής για το ξέπλυμα για ελέγχους στα οικονομικά των «μπράβων», ενώ η πολιτεία μελετά –για μία ακόμη φορά– την αυστηροποίηση του ποινικού κώδικα.
Εάν επρόκειτο για ένα πείραμα σε δοκιμαστικό σωλήνα, τα αποτελέσματα θα ήταν δίχως άλλο θετικά. Στην πράξη, όμως, τα δεδομένα περιπλέκονται. Ενα απλό παράδειγμα: ποιος μπορεί να εγγυηθεί ότι θα παραμείνει μυστική μια έρευνα στην οποία θα συμμετέχουν πλην της αστυνομίας και άλλοι ελεγκτικοί μηχανισμοί, όταν η ίδια η ΕΛ.ΑΣ. δεν μπορεί να κρατήσει «στεγανές» τις δικές της έρευνες, λόγω της δράσης επίορκων στελεχών; Παράλληλα με τις έως τώρα δημοσιοποιηθείσες πρωτοβουλίες, είναι απαραίτητο η αστυνομία και η πολιτεία στο σύνολό της να επιδιώξουν μια εσωτερική κάθαρση στους μηχανισμούς ελέγχου εάν θέλουν ειλικρινά να περιορίσουν το οργανωμένο έγκλημα. Σε διαφορετική περίπτωση, οι όποιες εξαγγελίες θα είναι μόνο για εσωτερική κατανάλωση.