Την περασμένη εβδομάδα, ο Αμερικανός πρόεδρος πραγματοποίησε ένα «ταξίδι-σίφουνα» στην Ευρώπη, με σκοπό να πείσει τους συμμάχους των Ηνωμένων Πολιτειών ότι «η Αμερική επέστρεψε». Σε συμβολικό αλλά και ουσιαστικό επίπεδο, έκανε ό,τι μπορούσε για να το καταδείξει. Και αυτή τη φορά, οι πράξεις του προχώρησαν πολύ περισσότερο από τα λόγια.
Ιδιαίτερα στη σχέση με την Ευρωπαϊκή Ενωση, την οποία σνόμπαρε ο προηγούμενος πρόεδρος των ΗΠΑ, οι συναντήσεις του στις Βρυξέλλες, στη Σύνοδο ΗΠΑ – Ε.Ε., είχαν συγκεκριμένα αποτελέσματα. Κάποια από αυτά παρέμεναν άλυτα για χρόνια, όπως η 17χρονη διαμάχη για τις επιδοτήσεις προς τις αεροπορικές βιομηχανίες Airbus και Boeing στον Παγκόσμιο Οργανισμό Εμπορίου. Κάποια ήταν εστιασμένα στην αντιμετώπιση των προκλήσεων του αύριο, όπως η δημιουργία της Συμμαχίας για την Πράσινη Τεχνολογία και το Συμβούλιο Εμπορίου και Τεχνολογίας. Κάποια παραμένουν ασκήσεις επί χάρτου, όπως η πολύπλευρη προσέγγιση απέναντι στην Κίνα και στη Ρωσία. Αλλά στην Ουάσιγκτον χαιρετίζουν ιδιαίτερα τη συμφωνία με την Ε.Ε. για συντονισμό έναντι της Κίνας στα θέματα των ανθρώπινων δικαιωμάτων, της υπονόμευσης των δημοκρατικών διαδικασιών στο Χονγκ Κονγκ, τις πρακτικές οικονομικού καταναγκασμού, τις εκστρατείες παραπληροφόρησης και τα περιφερειακά θέματα ασφάλειας.
Με στάσεις επίσης στο Λονδίνο και στη Γενεύη, ο πρόεδρος Μπάιντεν δεν είχε χρόνο για το Βερολίνο ή το Παρίσι, όπου αυτές οι δύσκολες ισορροπίες θα δοκιμασθούν στην πράξη. Και από τις πρώτες αποτιμήσεις του ταξιδιού του, είναι σαφές ότι οι Ευρωπαίοι έχουν επιφυλάξεις ως προς τις δεσμεύσεις που τους ζητεί ο πρόεδρος Μπάιντεν έναντι της Κίνας, αλλά και της Ρωσίας. Συχνά αυτές προβάλλουν ως αμφιβολίες για τη μελλοντική κατεύθυνση της Αμερικής και την πορεία της δημοκρατίας της, ωστόσο το διακύβευμα για την Ευρώπη είναι επίσης τα εμπορικά συμφέροντα των μεγαλύτερων μελών της.
Ο πρόεδρος Μπάιντεν θα ήλπιζε να περιορίσει την αστάθεια στις σχέσεις του με τη Ρωσία ώστε να εστιάσει την προσοχή του στην Κίνα. Αλλά η αισιοδοξία του σε αυτό το πεδίο δεν πείθει ούτε το Κογκρέσο ούτε τους ίδιους τους συμβούλους του, ένας από τους οποίους δήλωνε ανωνύμως στους New York Times ότι ο Αμερικανός πρόεδρος είναι ίσως ο μόνος αισιόδοξος ότι ο Βλαντιμίρ Πούτιν μπορεί να αλλάξει πορεία.
Αν η επίσκεψη της περασμένης εβδομάδας δημιουργεί κάποιες βεβαιότητες, είναι ότι η αμερικανική εξωτερική πολιτική θα συνεχίσει να αποζητά τη συνεργασία των Ευρωπαίων στην αντιμετώπιση των προκλήσεων που θέτει η Ρωσία και η Κίνα – ακόμη και αν αυτό σημαίνει επιμέρους υποχωρήσεις, όπως έχει κάνει ήδη στο ζήτημα του αγωγού Nord Stream 2. Ο υπουργός Εξωτερικών Αντονι Μπλίνκεν επιστρέφει ήδη στην Ευρώπη σήμερα για συναντήσεις με την ηγεσία της Γερμανίας και της Γαλλίας και τη συμμετοχή του σε διεθνείς συνόδους – μεταξύ των άλλων για τη Λιβύη. Οπως το έθεσε αξιωματούχος του Στέιτ Ντιπάρτμεντ, συνεχίζει έτσι την επικέντρωση του προέδρου Μπάιντεν στην ανοικοδόμηση των σχέσεων με τους Ευρωπαίους συμμάχους. Η ισχύς αυτών των σχέσεων θα κρίνει την επιτυχία πολλών από τις αμερικανικές προτεραιότητες, με κυριότερη μεταξύ τους την αντιμετώπιση της Κίνας.