Προσωπικά, κουράστηκα. Κουράστηκα να ακούω τις ίδιες ενστάσεις, απορίες, επιφυλάξεις και, κυρίως, εξυπνάδες από ανθρώπους που δεν έχουν εμβολιαστεί. Ακούω με προσοχή και κατανόηση εκείνους που εκδηλώνουν γνήσιο φόβο για το εμβόλιο και η παρότρυνσή μου είναι να μιλήσουν για τις ανησυχίες τους με τον γιατρό που εμπιστεύονται. Ομως, με όλους τους άλλους, σηκώνω τα χέρια ψηλά. Δεν έχω άλλη υπομονή, στερεύει η κατανόηση. Είναι εξοργιστικό να ακούγεται από τους εργαζομένους στον χώρο της υγείας ότι δεν χρειάζεται υποχρεωτικότητα αλλά πειθώ για να εμβολιαστούν όσοι εξ αυτών δεν το έχουν πράξει. Πόσος χρόνος, πόση εξήγηση, πόση ενημέρωση; Σε ανθρώπους που, τουλάχιστον θεωρητικά, βρίσκονται πιο κοντά από όλους μας στην κατάσταση εκτάκτου ανάγκης που προκάλεσε η πανδημία, που, επίσης θεωρητικά, έχουν τη δυνατότητα, εφόσον το επιθυμούν, εφόσον νιώθουν ότι δεν έχουν επαρκώς ενημερωθεί, να αναζητήσουν πληροφορίες και επιστημονικές απαντήσεις στον άμεσο περίγυρό τους. Από ποιον περιμένουν ενημέρωση και πειθώ; Η σχετική αναφορά μοιάζει περισσότερο με ελιγμό για να κερδηθεί λίγος χρόνος ακόμη, να φάμε έναν-δύο μήνες έτσι, για ενημέρωση, και μετά βλέπουμε. Και η συνδικαλιστική κάλυψη, με παραπομπή και πάλι στην ανάγκη… καλύτερης ενημέρωσης και πειθούς, έχει όλα τα χαρακτηριστικά συντεχνιακής λογικής και συντεχνιακού αυτοματισμού προάσπισης κεκτημένων, που θεωρείται αδιανόητο να θιγούν. Μήπως να ακούγαμε τι έχουν να πουν για το θέμα οι εργαζόμενοι στην υγεία που έχουν εμβολιαστεί; Ή αυτό είναι κοινωνικός αυτοματισμός; Δικαίωμα στη διαμαρτυρία έχουν μόνον όσοι δεν εμβολιάστηκαν, που διαρκώς θέτουν θέμα παραβίασης δικαιωμάτων τους; Οι εμβολιασμένοι; Δεν έχουν λόγο; Δεν έχουν δικαιώματα; Το «αφού εσύ εμβολιάστηκες, τι σε νοιάζει αν θα εμβολιαστώ εγώ;» είναι πιο δίκαιο από το «γιατί δεν εμβολιάζεσαι για να είμαστε πιο ισχυροί απέναντι στην πανδημία;»;
«Δηλαδή οι ανεμβολίαστοι πρέπει να εμβολιαστούν για να μην κολλήσουν οι εμβολιασμένοι τον ιό για τον οποίο εμβολιάστηκαν;» είναι μια δημοφιλής στις τάξεις όσων δεν εμβολιάζονται δήθεν απορία. Και είναι «δήθεν απορία», γιατί από την πρώτη στιγμή έχει εξηγηθεί σε όλους τους τόνους, με όλα τα μέσα, από τους ειδικούς η σημασία του μαζικού εμβολιασμού για να οικοδομηθεί τείχος ανοσίας. Από την πρώτη στιγμή έχει ειπωθεί ότι το εμβόλιο, όπως και το εμβόλιο της γρίπης για παράδειγμα, δεν εξασφαλίζει πλήρη ανοσία, αλλά καλύτερη ανταπόκριση στον ιό και πιο ήπια νόσηση. Και όμως, οι ίδιες «δήθεν απορίες» επανέρχονται ξανά και ξανά από τους ίδιους ανθρώπους που πεισματικά αρνούνται να ακούσουν την επιστήμη, αβασάνιστα υιοθετούν συχνά εξόφθαλμα αντιεπιστημονικές θεωρίες και λοιδορούν την ανησυχία και την αγωνία των υπολοίπων. Από τους ίδιους ανθρώπους, που στην αρχή αρνήθηκαν τον ιό, μετά δεν ήθελαν να φορέσουν μάσκα, έφτασαν στα δικαστήρια για τα self tests και τώρα χτυπάνε το πόδι κάτω για το εμβόλιο. Πόσες φορές να εξηγήσεις, πόση πειθώ να χαραμίσεις;