Αγαπητό μου ημερολόγιο,
δεν είχα διάθεση να σου γράψω τις τελευταίες ημέρες. Εδώ και μήνες προσπαθώ να εκδώσω πιστοποιητικό ασφαλιστικής ενημερότητας –για συμβολαιογραφική πράξη που εκκρεμεί– μέσω της ηλεκτρονικής πλατφόρμας του ΕΦΚΑ. Δεν φανταζόμουν ότι θα ήταν τόσο χρονοβόρο και δύσκολο, ότι θα μου απορροφούσε τόση ενέργεια και θα μου προκαλούσε τέτοια απογοήτευση. Επί εβδομάδες, το σύστημα με ενημέρωνε για ύπαρξη οφειλής, την οποία όμως δεν επεξηγούσε. Στις 28 Ιουλίου έλαβα ειδοποιητήριο εκκαθάρισης για το 2020 και η απορία λύθηκε: πράγματι, υπήρχε μια οφειλή. Μολονότι η προθεσμία καταβολής της πρώτης δόσης έληγε στις 31 Αυγούστου, έσπευσα πολύ σύντομα (στις 3 Αυγούστου) να πληρώσω όλο το ποσό, ελπίζοντας στην άμεση έκδοση του πιστοποιητικού. Διαψεύστηκα.
Μέχρι σήμερα το σύστημα εξακολουθεί να μην εκδίδει την ασφαλιστική ενημερότητα, «βλέποντας» οφειλές. Εχω τηλεφωνήσει τουλάχιστον τρεις φορές στον ΕΦΚΑ. Η τηλεφωνική γραμμή εξυπηρέτησης «1555» λειτουργεί όλο το 24ωρο. Ομως οι υπάλληλοι –ευγενέστατοι, δεν μπορώ να πω– λειτουργούν ως τηλεφωνητές/τριες. Πρόσβαση στο σύστημα δεν έχουν. Κι εγώ δεν χρειάζομαι κάποιον να με χτυπήσει καθησυχαστικά στην πλάτη, να μου πει να κάνω υπομονή. Λύση στο πρόβλημά μου θέλω. Για να καταλάβεις, ιδού μερικοί από τους διαλόγους μας:
– Σας καταλαβαίνω, κυρία μου, αλλά αργεί να ενημερωθεί το σύστημα.
– Πόσο αργεί; Τόσες μέρες έχουν περάσει.
– Το θέμα είναι τεχνικό, δεν μπορώ να σας απαντήσω.
– Να σας στείλω την απόδειξη κατάθεσης των χρημάτων που έγινε μέσω τραπέζης, να μου στείλετε με email το πιστοποιητικό;
– Δυστυχώς δεν γίνεται. Πρέπει να ενημερωθεί το σύστημα. Εκτός αν θέλετε να κλείσετε ραντεβού σε κάποιο υποκατάστημα του ΕΦΚΑ. Μέσω συστήματος, εννοείται…
Εκλεισα ραντεβού, αγαπητό μου ημερολόγιο, και αναμένω. Μέχρι τότε, άλλη μία εβδομάδα θα κυλήσει με την ίδια εκκρεμότητα, με τον ίδιο καημό. Το «σύστημα» επιμένει να μας ταλαιπωρεί σε αυτή τη χώρα. Αισθανόμαστε αδύναμοι απέναντί του, ανυπεράσπιστοι. Ναι, έχουν αλλάξει πολλά, αλλά η γραφειοκρατία όχι· απλώς φόρεσε ένδυμα ψηφιακό. Πάντα θα υπάρχει ένα κομμάτι του κράτους –νωθρό, αδιάφορο, σχεδόν σαδιστικό– που θα αντιστέκεται σε κάθε πρόοδο. Σε πρόσφατη συνέντευξή του, ο υπουργός Ψηφιακής Διακυβέρνησης Κυριάκος Πιερρακάκης είπε ότι στόχος του είναι «να φτάσουμε εκεί που μας αξίζει». Μετά την εμπειρία μου με τον ΕΦΚΑ σκέφτομαι ότι ή δεν μας αξίζει να φτάσουμε ή έχουμε πολύ δρόμο μπροστά μας…