Υπάρχουν δυόμισι εξηγήσεις για την εκτός τόπου, αλλά εντός χρόνου, προφητεία του κ. Αλέξη Τσίπρα ότι «δεν νομίζω ότι ο κ. Μητσοτάκης θα μπορέσει να φτάσει στο τέλος της τετραετίας. Φρονώ ότι από την άνοιξη του ’22 ανοίγει παράθυρο για πρόωρες εκλογές» (Open, 6.9.2021). Λέμε «εντός χρόνου», διότι ναι μεν όλοι οι αρχηγοί της αξιωματικής αντιπολίτευσης υπολογίζουν ή εξορκίζουν τις πρόωρες εκλογές, αλλά ποτέ κανείς δεν έδωσε ημερομηνία. Ακολουθούσαν πάντα τη συμβουλή του Economist, ο οποίος ξεκίνησε τη διόρθωση μιας άστοχης προφητείας του ως εξής: «Το μυστικό μιας επιτυχημένης πρόβλεψης είναι να πεις το “τι” ή το “πότε”, αλλά ποτέ και τα δύο μαζί…».
Η πρώτη εξήγηση είναι συνωμοσιολογική. Ξέρουμε από την περίοδο της διακυβέρνησης των ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ ότι ο κ. Τσίπρας έχει αγαπητικές σχέσεις με κάποια στελέχη της Νέας Δημοκρατίας, ανώτερα του κ. Ευάγγελου Αντώναρου, ο οποίος επίσης προβλέπει πρόωρες εκλογές: «Οταν ένας πρωθυπουργός χρειάζεται την προστασία 5.000 αστυνομικών που δέρνουν τον κόσμο για να προσέλθει μετά συζύγου σε μια ομιλία, μετράει μήνες αν όχι μέρες. Τα ροζ συννεφάκια αισιοδοξίας+τα fake news που σπέρνει είναι ανίκανα να τιθασεύσουν τη λαϊκή οργή που ξεχειλίζει» (Τwitter, 12.9.2021). Ξέρουμε επίσης ότι ουδέποτε κυβέρνηση οδηγήθηκε σε πρόωρες εκλογές λόγω δυσαρμονίας με το εκλογικό σώμα, όσο κι αν αυτή ήταν έκδηλη, αλλά αντιθέτως θυμόμαστε κυβερνήσεις που αναγκάστηκαν να προσφύγουν στις κάλπες λόγω δυσαρμονίας με την κοινοβουλευτική τους ομάδα.
Ξέρει, λοιπόν, κάτι περισσότερο ο κ. Τσίπρας λόγω των προνομιακών σχέσεων που έχει αποκτήσει με κύκλους της Ν.Δ.; Δεν το νομίζουμε, γι’ αυτό και η δεύτερη εξήγηση είναι πιο λογική. Αυτήν τη στιγμή, η ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ χρειάζεται ένα αφήγημα για να κρατάει σε εγρήγορση τον κομματικό μηχανισμό και πιστό το 31% του εκλογικού σώματος που τους ψήφισε. Αυτό το αφήγημα έχει τρεις πτυχές: 1) Πόσο καλή ήταν η μνημονιακή κυβέρνηση των ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ, 2) πόσο κακά είναι τα «πετσωμένα ΜΜΕ» που κρύβουν από τον λαό το γεγονός ότι υποφέρει και πεινάει, 3) τα πήλινα πόδια που στέκεται η κυβέρνηση παρά τους 158 βουλευτές της. Συνεπώς, ουδείς πρέπει να χαλαρώνει. Με το «όπλο παρά πόδα» για τις επικείμενες εκλογές, δεν είναι ώρα για γκρίνιες, εσωστρέφειες, κριτικές και αυτοκριτικές. Τι αποτίμηση των πεπραγμένων να κάνεις, όταν πρέπει να ξεσκονίσεις ντουντούκες, πανό και πινέλα για τις αφισοκολλήσεις; Σύμφωνοι! Αυτό δεν είναι και κάποιο φοβερό αφήγημα, ούτε διορθώνει αυτά που οδήγησαν τον ΣΥΡΙΖΑ στην ήττα του 2019. Αλλά, πάλι, ό,τι έχει κανείς, αυτό σερβίρει…
Υπάρχει, τέλος, και μια μισή εξήγηση που βασίζεται στην Ιστορία. Ο ΣΥΡΙΖΑ προέρχεται από ένα χώρο που έχει προφητεύσει το τέλος του καπιταλισμού περισσότερες φορές απ’ ό,τι οι χιλιαστές το τέλος του κόσμου.