Στη Δέλτα Πληροφορική είχαμε μια διαδικασία η οποία αποδείχτηκε πολύ χρήσιμη. Ηταν η «νεκροψία». Στις πολύ σπάνιες περιπτώσεις που χάναμε έναν πελάτη, τα στελέχη μαζευόμαστε και προσπαθούσαμε να αναλύσουμε το «γιατί» χάσαμε τον πελάτη. Ηταν ίσως η πιο χρήσιμη διαδικασία που μας βοήθησε να βελτιώνουμε συνεχώς τις υπηρεσίες μας. Στην πολύχρονη εμπειρία μου, έχω διαπιστώσει ότι σαν λαός δεν μας αρέσει καθόλου αυτή η διαδικασία, την οποία μπορώ να περιγράψω ακριβέστερα ως εξής: Είναι η εκ των υστέρων επανεξέταση των γεγονότων, ώστε με την πρόσθετη γνώση που αποχτήσαμε («hindsight»), να εξαχθούν χρήσιμα συμπεράσματα, προκειμένου να βελτιωθούμε. Ο λαός πολύ εύστοχα και απλούστερα, το έχει διατυπώσει με την παροιμία «στερνή μου γνώση, να σε είχα πρώτα».
Αναφέρομαι στις εκδηλώσεις του Dior τον Ιούνιο του 2021 στην Ελλάδα. Θυμήθηκα την ιστορία βλέποντας το εκπληκτικό video «The Dior Cruise Collection 2022 at the Acropolis» που κυκλοφόρησε πρόσφατα, στις 3/12/2021. Να δούμε τι λέγαμε πριν, το τι έγινε και το τι είπαμε μετά. Από την αρχή οι εκδηλώσεις στοχοποιήθηκαν από τον Σύριζα και τα φερέφωνά του. Αναφέρω μερικούς τίτλους και αποσπάσματα από το Documento: «Πασαρέλα το τσιμέντο της Ακρόπολης; […] Με άλλα λόγια η πασαρέλα είναι έτοιμη! Και το επικοινωνιακό αφήγημα της αύξησης των εσόδων και της “προβολής της χώρας” ετοιμάζεται κι αυτό από καιρό. Τώρα για τον οίκο Dior, αν οι αντιδράσεις δεν το αποτρέψουν, αργότερα για τον οίκο Zeus+Dione, που ίδρυσε η Μαρέβα Μητσοτάκη, άλλα και για κάθε ενδιαφερόμενο.[…]. «Οταν η Μενδώνη και η Μαρέβα θεωρούν ότι ο Dior θα διαφημίσει την Ακρόπολη» (28/5/2021). «[…] Στην πραγματικότητα, βέβαια, οι προετοιμασίες είχαν ξεκινήσει πολύ νωρίτερα και δείγματά της είχαν έρθει στην επικαιρότητα από τη συνοδεία της Μαρέβας Μητσοτάκη σε αντιπροσωπεία του οίκου Dior που επισκέφτηκε τη χώρα τον περασμένο Δεκέμβρη […]» (1/6/2021).
Από κοντά και η «έγκυρη» Αυγή μας πληροφορεί: «Ακρόπολη / Φορτηγά και καμαρίνια για τα γούστα του Dior» (28/5/2021). Είμαι βέβαιος ότι πήρατε μια γεύση από την πολεμική του Σύριζα. Στόχοι, η Μενδώνη και η Μαρέβα αλλά και ασύστολα ψέματα.
Επίσης, στην «Κ» (3/6/2021) ο έγκριτος δημοσιογράφος Παντελής Μπουκάλας έκλεινε το άρθρο του για το θέμα του Dior με τα ακόλουθα: «Α, ναι, η γκρίνια των μίζερων. Των ιδεοληπτικών. Των οπισθοδρομικών. Θυμίζω λοιπόν ότι το 2017, όταν το ΚΑΣ εξέταζε την αίτηση της Gucci να παρουσιάσει την κολεξιόν του μεταξύ Παρθενώνα και Ερεχθείου, η κ. Ελένη Μπάνου, προϊσταμένη της Εφορείας Αρχαιοτήτων Αθηνών, είπε ότι “αν δοθεί τώρα η Ακρόπολη στην Gucci, αύριο σε άλλη εταιρεία, μεθαύριο σε άλλη, το υπέρτατο μνημείο θα καταντήσει ένα σκηνικό”. Είναι τόσο μεγάλες οι διαφορές στο τοτινό αίτημα της Gucci και στο τωρινό του Dior ώστε να εξηγείται η αλλαγή στάσης των ίδιων μελών του ΚΑΣ; Τα δικά μου μάτια, ιδεοληπτικώς παρθενωνολατρικά, δεν τις βλέπουν».
Πάμε τώρα στο τι πραγματικά έγινε. Εγινε μια εκπληκτική επίδειξη μόδας στο Kαλλιμάρμαρο που θαυμάστηκε από όλο τον κόσμο. Ειδικά ο φωτισμός του σταδίου ήταν αριστούργημα. Οι ελάχιστοι προσκεκλημένοι στο σκοτάδι, ώστε να μη φαίνονται στην εκδήλωση. Εγινε η περίφημη φωτογράφηση στην Ακρόπολη, χωρίς φυσικά να υπάρχουν φορτηγά ή άλλα βαρέα οχήματα ή μηχανήματα και πολλές άλλες εκδηλώσεις που προβλήθηκαν σε όλο τον κόσμο. Τζίφος η προκαταβολική καταστροφολογία. Μια μικρή λεπτομέρεια που δεν προβλήθηκε αρκετά: Ο οίκος Dior έχει περισσότερα από 37 εκατομμύρια followers στο Facebook και 17 εκατομμύρια στο Instagram, όπου αναρτήθηκαν τα συμβάντα στην Αθήνα. Αναζήτησα στο site Documentonews την αναφορά «Dior» και βρήκα πολλά δημοσιεύματα πριν από την εκδήλωση, αλλά δεν βρήκα κανένα μετά την εκδήλωση. Σαν να μην έγινε ποτέ ή πέρασε σε κανένα μονόστηλο και δεν εμφανίζεται στην αναζήτηση. Αυτά για την «έγκυρη» δημοσιογραφία που μας τσαμπουνάνε.
Βρήκα όμως μια ανάρτηση του στιχουργού Νίκου Μωραΐτη, ο οποίος είναι μέλος της Κεντρικής Επιτροπής Σύριζα – Προοδευτικής Συμμαχίας, την οποία σας μεταφέρω για να θαυμάσετε το ποιόν των «προοδευτικών» στελεχών: «Η Μενδώνη ντυμένη ψυγείο και πίσω της η Παναγιωταρέα κλινοσκέπασμα σετ με πατερίτσα στην επίδειξη του Dior. Το 1967 στο 2021. Μωρ’ τι ζούμε;». Πάλι όμως δεν βρέθηκε κανένας αριστερός δικαιωματιστής για να διαμαρτυρηθεί. Φαίνεται ότι οι δικοί τους έχουν ασυλία.
Πάμε τώρα να κάνουμε ταμείο: Τι κερδίσαμε και τι χάσαμε. Ακόμα περιμένω από τους προκαταβολικούς επικριτές να μας πουν τι χάσαμε. Προσωπικά δεν βρήκα ότι χάσαμε κάτι. Αντίθετα κερδίσαμε δωρεάν παγκόσμια προβολή της χώρας από έναν εξαιρετικά δημοφιλή οίκο μόδας και πολλά άλλα μικρότερα ζητήματα. Και εδώ εστιάζονται οι αντιρρήσεις των «μίζερων». Εχει ανάγκη από προβολή η Ακρόπολη;
Αντί να σας δώσω την απάντησή μου, θα σας δώσω μερικά στοιχεία και μπορείτε να βγάλετε τα δικά σας συμπεράσματα. Η Ακρόπολη μας δέχεται στις καλές εποχές περίπου 2 εκατομμύρια επισκέπτες τον χρόνο. Το Κολοσσαίο στη Ρώμη, που δεν έχει καμία σχέση με τα αριστουργήματα της Ακρόπολης, δέχεται περίπου 6,9 εκατομμύρια επισκέπτες τον χρόνο. Εχει ανάγκη από προβολή το Κολοσσαίο; Και όμως το 2019 στο Κολοσσαίο έγινε η επίδειξη μόδας του οίκου Fendi προς τιμήν του σχεδιαστή Karl Lagerfeld, με παγκόσμια προβολή.
Το Λούβρο είναι το πρώτο σε επισκεψιμότητα μουσείο στον κόσμο, το οποίο το 2018 υποδέχτηκε 10,2 εκατομμύρια επισκέπτες. Το Μουσείο της Ακρόπολης είχε μόλις 2,0 εκατομμύρια επισκέπτες. Σας φαίνεται να έχει ανάγκη από προβολή το Μουσείο του Λούβρου; Εντούτοις διαθέτει τους χώρους του για περίπου 500 γυρίσματα κάθε χρόνο, με τα οποία αφενός εισπράττει χρήματα αλλά κυριότερα προβάλλει τα εκθέματά του σε διαφορετικά κοινά, διευρύνοντας έτσι την επισκεψιμότητά του. Είναι χαρακτηριστικό ότι στο Λούβρο γυρίστηκαν σκηνές από τις ταινίες «50 αποχρώσεις του γκρι» που έχει χαρακτηριστεί σαν soft porno, τα «Στρουμφάκια 2» που μόνο έργο τέχνης δεν μπορεί να θεωρηθεί και φυσικά πολλές άλλες αξιόλογες ταινίες όπως ο «Κώδικας Da Vinci». Αυτά όλα στη Γαλλία που φημίζεται για την παράδοσή της στις τέχνες, αλλά και στην υπεροψία των κατοίκων της. Δεν έχουν κανένα σύμπλεγμα να διαθέσουν το Λούβρο, αρκεί να υπάρχουν οι διασφαλίσεις ότι όλες οι δραστηριότητες θα γίνουν με τη δέουσα προσοχή και τον απαραίτητο σεβασμό στα μοναδικά και αναντικατάστατα εκθέματά του.
Ας δούμε όμως και την άλλη αντίρρηση: Την εμπορευματοποίηση. Μην τρελαθούμε κιόλας. Οταν η επίσκεψη στην Ακρόπολη προϋποθέτει την αγορά εισιτηρίου, ήδη την έχουμε «εμπορευματοποιήσει», έστω και αν με τη συνήθη υποκρισία μας δεν θέλουμε να το παραδεχτούμε.
Θέλω επίσης να απαντήσω και στο πού σταματάμε. Αντιγράφω από άρθρο μου σχετικά με το Gucci-gate στην «ΚτΚ» (26/2/2017): «Εκφράστηκε η άποψη ότι αν δινόταν η άδεια θα δημιουργούσε προηγούμενο και ότι θα μας ζητούσαν τον Ιερό Βράχο και άλλοι. Μακάρι. Θα μπορούσαμε να διαθέτουμε την Ακρόπολη για μια εκδήλωση κάθε χρόνο ώστε να αναπτυχθεί μια υγιής άμιλλα. Μια επιτροπή με ευρύτερη σύνθεση θα μπορούσε να γνωμοδοτεί για την καταλληλότητα της εκδήλωσης, ώστε μόνο σοβαρές προτάσεις να γίνονταν δεκτές. Θα μπορούσε να καθιερωθεί σαν θεσμός. Ας μην κρυβόμαστε και υποκρινόμαστε. Οι σύγχρονοι Ολυμπιακοί Αγώνες είναι μια επιχείρηση πολλών εκατομμυρίων δολαρίων. Δεν μολύνθηκε η Αρχαία Ολυμπία όπου γίνεται η Αφή της Ολυμπιακής Φλόγας που πραγματοποιείται με χορηγούς και προβάλλει τη χώρα μας».
Ελάτε τώρα να ξαναθυμηθούμε το Gucci-gate. Ο οίκος Gucci το 2017 ζήτησε άδεια προκειμένου να χρησιμοποιήσει τον χώρο της Ακρόπολης για επίδειξη μόδας. Το εγχείρημα θα κόστιζε 55 εκατομμύρια ευρώ, θα διαρκούσε 15 λεπτά, θα είχε 300 υψηλούς καλεσμένους εκ των οποίων 240 εκδότες και δημοσιογράφοι, 30 αστέρες του κινηματογράφου και 30 Ελληνες καλλιτέχνες. Η εγκατάσταση και η αποξήλωση καθώς και η πρόβα θα γίνονταν το ίδιο βράδυ, ώστε να μη μείνει κλειστή η Ακρόπολη. Οπως ήταν αναμενόμενο, το Κεντρικό Αρχαιολογικό Συμβούλιο (ΚΑΣ) και η τότε υπουργός Πολιτισμού (Σύριζα) απέρριψαν μετά βδελυγμίας το αίτημα. Μάλιστα, κάποια κυρία χαρακτήρισε την πρόταση «προσβλητική και χυδαία».
«Στερνή μου γνώση να σε είχα πρώτα». Τι κερδίσαμε και τι χάσαμε όταν απορρίψαμε την πρόταση Gucci; Ευτυχώς που δεν κάναμε το ίδιο με τον Dior, έστω και αν δεν συμφωνούν ορισμένοι!
* Ο κ. Ανδρέας Δρυμιώτης είναι σύμβουλος επιχειρήσεων.