Όταν η πατρίδα γίνεται ξενιτιά

Όταν η πατρίδα γίνεται ξενιτιά

1' 45" χρόνος ανάγνωσης
Ακούστε το άρθρο

Η κηδεία της έγινε πριν από λίγες ημέρες στο μουσουλμανικό νεκροταφείο της Κω, χωρίς συγγενείς και φίλους. Μέσω κινητού τηλεφώνου παρακολούθησε την τελετή η μητέρα της: στ’ αυτιά της ο ήχος από τα φτυάρια, που έριχναν χώμα πάνω στον τάφο, μπλεκόταν με τις προσευχές του ιμάμη. Πριν τερματιστεί η βιντεοκλήση, είδε και το στεφάνι που τοποθετήθηκε στο μνήμα. Με άσπρα και κόκκινα λουλούδια και τη φράση «Καλή ανάπαυση στην αγκαλιά των αγγέλων» γραμμένη στη λευκή κορδέλα. 

Κάπως έτσι έκλεισε ο κύκλος ζωής της 33χρονης Νουρντάν Γκουντούζ, που στις αρχές Δεκεμβρίου πνίγηκε ανοιχτά της Κω, μαζί με τον σύζυγό της, Ιμπραχίμ Γκουντούζ, 36 ετών, όταν το σκάφος στο οποίο επέβαιναν ανετράπη λόγω θαλασσοταραχής. 

Εκείνος ήταν εισαγγελέας, εκείνη εργαζόταν ως γραμματέας στην τουρκική Εθνοσυνέλευση. Απολύθηκαν με την κατηγορία της συμμετοχής στην οργάνωση FETO, του εξόριστου  ιεροκήρυκα, φερόμενου ως εντολέα του αποτυχημένου πραξικοπήματος του 2016, Φετουλάχ Γκιουλέν. Συνελήφθησαν και κρατήθηκαν επί δεκαπέντε μήνες στις φυλακές υψίστης ασφαλείας της Οσμανίγιε, κοντά στα Αδανα. Αφέθηκαν ελεύθεροι με περιοριστικούς όρους μέχρι να εκδικαστεί η έφεσή τους. 

Tον περασμένο Ιούλιο, ο Ιμπραχίμ και η Νουρντάν παντρεύτηκαν. Ξέροντας καλά ότι στην Τουρκία το μέλλον τους θα ήταν ζοφερό αποφάσισαν να δραπετεύσουν στην Ελλάδα και να ζητήσουν πολιτικό άσυλο. Δεν πρόλαβαν. 

Οι σοροί τους έμειναν για έναν και πλέον μήνα στα αζήτητα του νεκροτομείου της Κω, αφού οι τουρκικές αρχές δεν επέτρεψαν στους συγγενείς τους να ταξιδέψουν για να τις παραλάβουν. Αυτή την εβδομάδα και ο Ιμπραχίμ θα ταφεί στο νησί, δίπλα στη σύζυγό του. Στην τελευταία τους φωτογραφία, που αναρτήθηκε στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης τον Νοέμβριο, κάθονται αγκαλιασμένοι σ’ ένα παγκάκι στην παραλία της Κωνσταντινούπολης και κοιτούν τον Βόσπορο. Η θάλασσα τους φαινόταν πιο ασφαλής από τη στεριά…

Σύμφωνα με τα στοιχεία του Διεθνούς Οργανισμού Μετανάστευσης, από το 2014 σχεδόν 24.000 άνθρωποι έχουν χάσει τη ζωή τους επιχειρώντας να φτάσουν στην Ευρώπη διά θαλάσσης. Μόνο το 2021, οι νεκροί έφτασαν τους 1.859 – ανάμεσά τους 63 παιδιά. Ολοι αυτοί οι θάνατοι ας γίνουν αφορμή για να σκεφτούμε πώς είναι να σε κυνηγούν και να αφήνεις πίσω σου τα πάντα. Και να συνειδητοποιήσουμε πόσο τυχεροί είμαστε όσοι έχουμε μια πατρίδα που δεν έχει γίνει ξενιτιά… 

Λάβετε μέρος στη συζήτηση 0 Εγγραφείτε για να διαβάσετε τα σχόλια ή
βρείτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει για να σχολιάσετε.
Για να σχολιάσετε, επιλέξτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει. Παρακαλούμε σχολιάστε με σεβασμό προς την δημοσιογραφική ομάδα και την κοινότητα της «Κ».
Σχολιάζοντας συμφωνείτε με τους όρους χρήσης.
Εγγραφή Συνδρομή