Αφήνω κατά μέρος την ανορθολογική φοβία όσων συμπολιτών μας αρνούνται να εμβολιασθούν. Υποθέτω ότι θα προτιμούσαν μια εξαγωγή φρονιμίτη χωρίς αναισθητικό για να προστατεύσουν την καθαρότητα των υγρών του σώματός τους – σαν εκείνον τον παρανοϊκό στρατηγό στο «Dr Strangelove» του Κιούμπρικ. Οσο κι αν απέχει ο σύγχρονος άνθρωπος από τον πρωτόγονο πρόγονό του, κουβαλάει μέσα του ένα υπόστρωμα από τον φόβο του κεραυνού ή της βροντής. Ενδιαφέρουν περισσότερο όσοι προσπάθησαν να αξιοποιήσουν πολιτικά τα μέτρα προστασίας κατά του κορωνοϊού. Από αμόρφωτους ιερείς και τους πιστούς τους έως τους αριστερούς που ταυτίζουν την πρόοδο με την αμάθεια και τη διανοητική αδράνεια. Αφίσα «συλλογικότητας» λέει ότι «το σώμα μας μάς ανήκει και το κάνουμε ό,τι θέλουμε». Εχουμε υπογράψει συμβόλαιο με τη φύση, η οποία μας έχει εκχωρήσει τα πνευματικά του δικαιώματα. Μια ηπιότερη εκδοχή ανοησίας επιχειρηματολογεί ότι τα μέτρα, όπως η καραντίνα και ο υποχρεωτικός εμβολιασμός, είναι ένα πρώτο βήμα για την επιβολή του ολοκληρωτισμού που απεργάζεται η Νέα Τάξη. Και αυτά σε μια χώρα όπως η Ελλάδα, όπου η καραντίνα έμοιαζε με καραντίνα και ο εμβολιασμός είναι οιονεί υποχρεωτικός. Αναρωτιέμαι τι έχουν να πουν όλοι αυτοί, και με ποιες λέξεις θα περιγράψουν όσα συμβαίνουν στη Σαγκάη, τον απόλυτο εγκλεισμό 25 εκατομμυρίων που στερούνται ακόμη και τρόφιμα και φάρμακα.
Αν τα μέτρα στις δυτικές δημοκρατίες τείνουν στον «ολοκληρωτισμό», τι είναι αυτό που εφαρμόζεται στη Σαγκάη όπου συλλαμβάνεσαι αν ξεμυτίσεις απ’ το σπίτι σου και σε κυνηγούν τετράποδα ρομπότ; Είναι «απόλυτος ολοκληρωτισμός;», είναι «απάνθρωπος ολοκληρωτισμός»; Οπως κι αν προσπαθήσουν να τον περιγράψουν, αν και προς το παρόν τηρούν αιδήμονα σιωπή, οι λέξεις τούς προδίδουν. Και οι λέξεις τούς προδίδουν διότι έχουν φροντίσει να ξοδέψουν τη σημασία τους φέρνοντάς την αντιμέτωπη με μια πραγματικότητα που δεν της ανήκει. Η απόσταση που χωρίζει τις δυτικές δημοκρατίες από την Κίνα είναι μεγάλη. Αν σ’ εμας το σώμα ανήκει στο άτομο και στη φύση, στον γίγαντα της Απω Ανατολής ανήκει στο κράτος. Γι’ αυτό και ο κομμουνισμός αντέχει.
Ομως το πρόβλημα δεν είναι πώς αντιμετωπίζουν οι Κινέζοι την Κίνα τους. Το πρόβλημα είναι πώς αντιμετωπίζουμε εμείς τον εαυτό μας και τη συνείδησή μας. Για σκεφθείτε στη Σαγκάη τους υγειονομικούς που καταγγέλλουν την κυβέρνηση επειδή τους ζητεί να εμβολιασθούν. Ας σκεφθούν και μόνον ότι ο δικός μας πολιτισμός τούς παρέχει την πολυτέλεια να την καταγγέλλουν για ολοκληρωτισμό. Τι θα κάνουν αν, ο μη γένοιτο, βρεθούν αντιμέτωποι με πραγματικό ολοκληρωτισμό;