Είχε δίκιο ο κ. Αντώνης Σαμαράς όταν επανέλαβε από το βήμα του συνεδρίου ότι «η Νέα Δημοκρατία δεν μπορεί και δεν πρέπει να γίνει Ποτάμι». Το «δεν πρέπει», γνωρίζοντας την κατάληξη του φιλόδοξου αλλά σκόρπιου αυτού εγχειρήματος, είναι αυτονόητο. Δυστυχώς, όμως, για την ίδια ούτε «μπορεί να γίνει Ποτάμι».
Οσο και να καταγγέλλει ο κ. Κυριάκος Μητσοτάκης στο ίδιο συνέδριο τους λαϊκιστές της άλλης πλευράς που «εύκολα λένε “όχι” σε όλα και “ναι” στο τίποτα», έχει τέτοιους και στο κόμμα του. Δεν θα αναφερθούμε στα Ζάππεια του κ. Σαμαρά την πιο κρίσιμη στιγμή της Μεταπολίτευσης, που ήταν μια διαφορετική εκδοχή του προγράμματος Θεσσαλονίκης του ΣΥΡΙΖΑ. Θα επισημάνουμε ότι όταν ο πρώην πρωθυπουργός λέει «όχι στον διάλογο με την Τουρκία», φανταζόμαστε ότι λέει «όχι στον πόλεμο» και «ναι» σε τίποτε. Απλώς με περίτεχνα ευφυολογήματα όπως «η Ελλάδα δεν είναι χώρος είναι χώρα», «οι Ελληνες δεν είναι πληθυσμός, είναι λαός» (ανάθεμα κι αν μπορεί να ορίσει κάποιος τις λέξεις), επαναλαμβάνει το «ένας άλλος κόσμος είναι εφικτός».
Ο κ. Σαμαράς είπε πως υπάρχουν «κάποια κέντρα που σχεδιάζουν –και δεν το κρύβουν– να σύρουν την Ελλάδα» (όχι στον νεοφιλελευθερισμό, όπως λέει το λαϊκιστικό αφήγημα της άλλης πλευράς, αλλά) «σε συνολική “συνθηκολόγηση” με την Τουρκία. Να “μοιράσουμε” –δηλαδή να εκχωρήσουμε– τα δικά μας κυριαρχικά δικαιώματα στο Αιγαίο και στην Ανατολική Μεσόγειο». Το «κάποια κέντρα προσπαθούν…» είναι βασικό στοιχείο κάθε λαϊκισμού. Επομένως, με τέτοια κορυφαία στελέχη στο κόμμα, το καλύτερο στο οποίο μπορεί να διολισθήσει η Ν.Δ. είναι σε έναν τύπο «γαλάζιου» ΣΥΡΙΖΑ.
Η Ν.Δ. δεν μπορεί να γίνει Ποτάμι και όταν ένας πρώην πρωθυπουργός λέει πως τον «εγκαρδιώνει ότι εκατομμύρια Ελληνες παρακολουθούν, στην ίδια τηλεόραση, τη ζωή του Αγίου Παϊσίου». Δεν αναφερόμαστε στην αισθητική ενός δεύτερης διαλογής σίριαλ, αλλά στο γεγονός ότι μια μυθοπλασία γίνεται πολιτικό επιχείρημα. Αυτό δεν είναι «μάχη των ιδεών», που ομνύει ο κ. Σαμαράς, αλλά πάλη δοξασιών. Επομένως, με τέτοια κορυφαία στελέχη στο κόμμα, το καλύτερο στο οποίο μπορεί να διολισθήσει η Ν.Δ. είναι σε έναν τύπο Ελληνικής Λύσης. Ελπίζουμε χωρίς τις κηραλοιφές.
Φυσικά η Ν.Δ., ως μεγάλο κόμμα, θα τα έχει όλα. Και λαϊκιστές και μεταρρυθμιστές. Και πατριώτες του 19ου αιώνα και πατριώτες του 21ου, οι οποίοι κατανοούν ότι η προκοπή των εθνών δεν πραγματώνεται με συνταγές του παρελθόντος και παχιά λόγια. Το θέμα είναι ποιοι δίνουν τον τόνο και κερδίζουν εκλογές. Επί Σαμαρά η Ν.Δ. έχασε τρεις φορές: στις ευρωεκλογές, στις εθνικές εκλογές και στο δημοψήφισμα. Το 2019 κέρδισε τρεις εκλογές.