Σύμφωνα με τον τουρκικό Τύπο, ένα από τα στοιχεία που προκάλεσαν τον οξύθυμο Ταγίπ Ερντογάν και έκοψε την καλημέρα στον Ελληνα πρωθυπουργό είναι το γεγονός ότι «ο κ. Μητσοτάκης όπου κι αν πηγαίνει κουβαλάει μαζί του και καταγγέλλει τον χάρτη της “Γαλάζιας Πατρίδας”» («Χουριέτ», 1.6.2022). Σύμφωνα με το ίδιο δημοσίευμα, οι Τούρκοι προβληματίζονται έντονα από το γεγονός ότι ο Ελληνας πρωθυπουργός μετά τον Τζο Μπάιντεν, έδειξε τον ίδιο χάρτη και στον Γερμανό καγκελάριο Ολαφ Σολτς.
Το ερώτημα, λοιπόν, που θα έθετε ένας ουδέτερος παρατηρητής είναι «τι στην ευχή; Κρυφούς τους έχουν αυτούς τους χάρτες και οργίζονται επειδή τους επιδεικνύει ο Ελληνας πρωθυπουργός;». Στις διεθνείς σχέσεις και σε τέτοιες περιπτώσεις, οι χάρτες φτιάχνονται για να αναδείξουν τα «δίκαια της χώρας». Οι Γερμανοί, για παράδειγμα, έφτιαχναν χάρτες της Τσεχοσλοβακίας για να δείξουν ότι στη Σουδητία ζούσαν γερμανόφωνοι πληθυσμοί, οι οποίοι –σύμφωνα με τη ναζιστική προπαγάνδα– «καταπιέζονταν». Οι ίδιοι κουβαλούσαν τους χάρτες και τους έδειχναν προκειμένου να «νομιμοποιήσουν» τη μετέπειτα εισβολή τους. Το ίδιο έκανε το καθεστώς Πούτιν για την ανατολική Ουκρανία, όπου ζουν ρωσόφωνοι πληθυσμοί.
Η λογική, λοιπόν, λέει ότι ο Ερντογάν έπρεπε να στείλει αυτούς τους χάρτες στον Αμερικανό πρόεδρο (με ένα σημείωμα του στυλ «αυτά είναι τα δικαιώματά μας στο Αιγαίο και η Ελλάδα θέλει να καταπατήσει») και όχι να οργίζονται που ο Ελληνας πρωθυπουργός τους «διαφημίζει». Ντρέπονται για τα «δίκια» τους; Μήπως αυτοί οι χάρτες είναι μόνο για εσωτερική κατανάλωση ή, έστω, για δημιουργία τσαμπουκά με τον γείτονα και αν εμφανιστούν δυτικότερα του Ιονίου χολώνεται ο Τούρκος ηγέτης;
Οπως και να έχει το ζήτημα, «η διπλωματία των χαρτών» μοιάζει να στριμώχνει στη γωνία την Τουρκία, εξ ου και οι χολερικές αυτές αντιδράσεις. Δεν μπορούν να πουν τίποτε γι’ αυτούς, διότι όπως σωστά είπε ο υπουργός Εξωτερικών Νίκος Δένδιας, «εμείς δείχνουμε στους χάρτες τα σημεία της τουρκικής παραβατικότητας, δεν “ζωγραφίζουμε” στους χάρτες του Αιγαίου, αλλάζοντας τα σύνορα ανάλογα με τη φαντασιοπληξία της στιγμής» («Παραπολιτικά», 4.6.2022), απλώς οργίζονται όταν δημοσιοποιούνται στην Εσπερία.
Αυτό ωστόσο μπορεί μακροπροθέσμως να είναι ένα καλό νέο για τις ελληνοτουρκικές σχέσεις. Η οργή αυτή, κατ’ αρχήν, δείχνει πόσο σοβαρές θεωρούν οι ίδιοι αυτές τις διεκδικήσεις τους. Συνεπώς, όταν έρθει η ώρα να συζητήσουμε σοβαρά είναι πιθανόν να πουν: «Ελα, μωρέ, κάναμε μερικούς χάρτες για να περνάει η ώρα». Μέχρι τότε, όμως, η οργή εγκυμονεί κινδύνους ατυχημάτων στο Αιγαίο…