Εως το 2025 θα είναι σαφής η τάση της Αθήνας να απλωθεί και να αναπτυχθεί στα νότια προάστια. Τα σχέδια του νέου ξενοδοχείου και καζίνο στο Ελληνικό, οι μικρές και μεγάλες αναπλάσεις και παρεμβάσεις από το Δέλτα Φαλήρου μέχρι τη Βουλιαγμένη και το Λαγονήσι, η νέα ζωή στον Αστέρα και αργότερα στα Αστέρια δείχνουν τη στροφή της πρωτεύουσας προς το παράκτιο μέτωπο. Αίτημα παλαιό, η ανάπτυξη της παραλίας θα συσπειρώσει και θα γεννήσει χρήμα, τουλάχιστον σε κάποιες νησίδες. Ηδη, οι νέες πολυκατοικίες στη Γλυφάδα και στη Βούλα έχουν υιοθετήσει σε μορφή και λειτουργία το νέο οικιστικό και κοινωνικό μοντέλο που συνοδεύει τις εξελίξεις αυτές.
Είναι επίσης σαφές πως η νέα ζωή στην παραλιακή ζώνη θα επιδράσει στον υπάρχοντα κοινωνικό ιστό. Η παλιά ζωή θα συμπιεστεί και τα ενοίκια θα ανεβούν. Πέραν όμως των λογικών ώς ένα βαθμό μεταβολών σε ένα τοπίο, που ήδη από τη δεκαετία του 1960 και τη θηριώδη επιχωμάτωση στο Νέο Φάληρο είχε αρχίσει να αλλοιώνεται, υπάρχει και ένα ζήτημα ευρύτερου προσανατολισμού της πρωτεύουσας. Παραμένει ένα ερώτημα εάν οι μεγάλες αυτές παρεμβάσεις και επενδύσεις συνδέονται με κάποιο όραμα για την Αθήνα, εάν οι μεταβολές αυτές εντάσσονται σε έναν γενικότερο σχεδιασμό για το πώς μπορεί να είναι η ελληνική πρωτεύουσα προς τα μέσα του αιώνα;
Η μεγάλη επένδυση στο Ελληνικό και οι επίσης μεγάλες επεμβάσεις σε τουριστικά σημεία του παραλιακού μετώπου ορίζουν έναν νέο πολιτισμό, άγνωστο έως τώρα στα ήθη και στην ιστορία της παραλιακής ζώνης. Η ανατροπή της ισορροπίας που έρχεται θα πρέπει να αντισταθμιστεί με κινήσεις που θα ωφελήσουν το σύνολο της πόλης, όπως και τους πολίτες στην καθημερινότητά τους. Τα μακροοικονομικά οφέλη των επενδύσεων είναι κατανοητά και ευπρόσδεκτα, αλλά επείγει να ξεδιπλωθεί και μια σύνθετη σκέψη για την Αθήνα του μέλλοντος, με πρόβλεψη για προσιτή κατοικία, πρόσβαση στις παραλίες, φύτευση χιλιάδων δέντρων και επέκταση πυκνού δικτύου δημοσίων συγκοινωνιών.
Η λεγόμενη Αθηναϊκή Ριβιέρα υπήρχε πάντα στη ζωή των Αθηναίων έστω και χωρίς υποδομές. Πάντως, οι Ελληνες μόνοι μας καταστρέψαμε την Καστέλλα και το Νέο Φάληρο και γκρεμίσαμε το Παλαιό Φάληρο. Καιρός είναι να δούμε λίγο πιο μακριά και να σχεδιάσουμε ένα όραμα για το σύνολο της παραλίας με βαθύ χρονικό ορίζοντα.