«Ξέρεις τι βλέπω τώρα;» Την ενθουσιώδη φωνή του Θέμου Σγούρα την παίρνει ο μανιασμένος αέρας του Ατλαντικού. Το σήμα χάνεται για λίγο. Κάποια στιγμή τον ακούω ξανά· είναι σαν να βρίσκεται στην άλλη άκρη του κόσμου. «Τρέχω σε μια απέραντη ακτή λίγα χιλιόμετρα έξω από τη Χιχόν. Ενα δάσος από κέδρους χάνεται μέσα στην αφρισμένη θάλασσα, το θέαμα είναι απλά απίστευτο». Οι εξωτικοί ήχοι που ταξιδεύουν μέσα από τα τηλέφωνά μας, ένας συνδυασμός ριπών του ανέμου και του πάταγου που κάνουν τα κύματα, με κάνουν να ξεχάσω για λίγο το μέγεθος των απαιτήσεων του εγχειρήματός του.
Ο Σγούρας, που συμπτωματικά σήμερα έχει γενέθλια (γίνεται 58 χρόνων), φιλοδοξεί να γίνει (στις 2 Αυγούστου, αν όλα πάνε σύμφωνα με τον αρχικό σχεδιασμό) ένας από τους ελάχιστους Ελληνες που θα ολοκληρώσουν τη σημαντικότερη προσκυνηματική διαδρομή στην Ευρώπη, το περίφημο Camino του Σαντιάγο ντε Κομποστέλα.
Ο Θέμος Σγούρας μοιράζεται την εμπειρία του Camino de Santiago.
Το κατά βάσιν περιπατητικό Προσκύνημα του Σαντιάγο ντε Καμποστέλα θεωρείται ένα από τα τρία ιερότερα στον καθολικό κόσμο, έχει βαθιές ρίζες στον Μεσαίωνα και αποτελεί σκοπό ζωής για χιλιάδες ανθρώπους στον κόσμο: από τους 690 καταγεγραμμένους προσκυνητές το 1986 φτάσαμε στις 327.378 το 2019.
Ο Ελληνας δρομέας ξεκίνησε στις αρχές Ιουλίου από το Σαν Σεμπαστιάν και υπολογίζει ότι θα περπατήσει (ή θα τρέξει) περίπου 1.000 χιλιόμετρα. Στον Σγούρα αρέσει να παρεκκλίνει της «βασικής» διαδρομής, μια μικρή θυσία κάποιων παραπάνω χιλιομέτρων, προκειμένου να δει από κοντά μέρη και τοπία που διαφορετικά δεν θα συναντούσε ποτέ· όπως αυτό που «ακούσαμε» μέσα από το κινητό του τηλέφωνο. «Αν ακολουθήσεις κατά γράμμα την πορεία του Camino, θα βρεθείς να περπατάς σε άχαρους αυτοκινητόδρομους, κι αυτό είναι το τελευταίο που θα ήθελα σε μια κατά τ’ άλλα μαγική διαδρομή». Ο Σγούρας μισεί να τρέχει στην άσφαλτο, κι αυτός είναι ο λόγος που σταμάτησε να τρέχει σε μαραθώνιους. Εδώ και πολλά χρόνια ταξιδεύει στα πιο απίθανα σημεία του πλανήτη για να λάβει μέρος σε jungle marathons, σε μαραθωνίους που πραγματοποιούνται σε ζούγκλες κάτω από τις πιο αντίξοες συνθήκες.
«Δεν μου άρεσε η υπεραθλητική, ανταγωνιστική προσέγγιση που συναντάς σε έναν τυπικό μαραθώνιο, ήθελα αυτό που κάνω να είναι μια πιο ολοκληρωμένη ταξιδιωτική και βιωματική εμπειρία. Τώρα ταξιδεύω σε μέρη που διαφορετικά δεν θα ταξίδευα ποτέ, κολυμπάω σε ποτάμια, λίμνες, ωκεανούς, απολαμβάνω τη φύση σε όλο της το μεγαλείο». Μειώνοντας την ένταση του τρεξίματος, στα 10 με 15 χιλιόμετρα την ημέρα, ο Θέμος Σγούρας αύξησε την ένταση της εμπειρίας. Από αυτή την άποψη το Camino ήρθε την πιο κατάλληλη στιγμή. Ραντεβού στις 2 Αυγούστου.