Ενα τεστ ήταν. Δεν ήταν και τίποτα επώδυνο. Δίνεις ένα δείγμα, εξετάζεται, κι αν είσαι καθαρός, καθάρισες.
Τόσο εύκολα καθάρισε και την πολιτική υπόληψή της η πρωθυπουργός της Φινλανδίας από τις υποψίες ότι είχε συνοδεύσει τη θεμιτή της διασκέδαση με αθέμιτη χρήση παραισθησιογόνων. Το τεστ ναρκωτικών στο οποίο υπεβλήθη περίπου οικειοθελώς -ενδίδοντας στη μιντιακή πίεση- ήταν αρνητικό.
Η υπόθεση όμως δεν είναι όσο απλή την κάνει να φαίνεται η τοξικολογική της κατάληξη. Δεν αφορά μόνο το λαϊφστάιλ της εξουσίας -τι είναι και τι δεν είναι πρέπον για έναν αιρετό που λογοδοτεί· πού σταματάει η υποχρέωση του να ζει υπό το δημόσιο βλέμμα. Δεν αφορά ούτε μόνο τις υπαρκτές πτυχές του ηλικιακού ρατσισμού και του σεξισμού.
Στην επιστράτευση του ιδιωτικού βίντεο της Σάνα Μαρίν διαφαίνονται και ζητήματα «βαριάς» πολιτικής -αν όχι και γεωπολιτικής. Η «διαρροή» των εικόνων επιχειρήθηκε σε μια στιγμή που η χώρα της Μαρίν πραγματοποιεί ιστορική στροφή στις σχέσεις με τον ισχυρό -και επεκτατικό- γείτονά της. Το υλικό θα μπορούσε να ανήκει στην κατηγορία που στη γλώσσα των σοβιετικών μυστικών υπηρεσιών λεγόταν «κομπρομάτ»: Υλικό που ενοχοποιεί τον ανθρώπινο στόχο για ιδιωτικές του αδυναμίες, κι έτσι τον καθιστά εύκολα χειραγωγήσιμο -και εκβιάσιμο.
Το υλικό αυτό διανθίστηκε με άλλα δύο βίντεο στα οποία η 36χρονη Πρωθυπουργός χορεύει με τρόπο που θα μπορούσε να εκληφθεί ως υπονομευτικός για το κύρος και την αξιοπιστία της.
Φαίνεται όμως ότι τα στερεότυπα που θα επέβαλαν καταδικαστική υποδοχή των εικόνων από την κοινή γνώμη έχουν σε μεγάλο βαθμό εξουδετερωθεί. Αντι κατακραυγής, προκλήθηκε ένα κίνημα συμπαράστασης υπέρ της Μάριν. Πράγμα που σημαίνει ότι αν κάποιοι είχαν σχεδιάσει να την παγιδεύσουν, έπεσαν μέσα σε ένα πολιτισμό χάσμα. Αυτό που θα αποτελούσε στίγμα και σκάνδαλο με τα μέτρα της κουλτούρας της αυτοκρατορικής τεστοστερόνης, λίγα χιλιόμετρα δυτικότερα μετριέται ως ανεκτή συμπεριφορά: Η εξουσία στη Φινλανδία, και στις συγγενείς της δημοκρατίες, δεν χρειάζεται πια τη σκευή του 20ου αιώνα για να εμπνέει σεβασμό. Δεν χρειάζεται φαντεζί μέσα μιλιταριστικού εντυπωσιασμού και αγέλαστης επιβολής. Στέκεται, ακόμη κι όταν εκθέτει τη χοϊκή και ευφρόσυνη πλευρά της· ακόμη κι όταν παρτάρει.
Η επίθεση στη Μάριν, μπορεί να μην βρίσκει στόχο, αλλά το είδος αυτού του πολέμου -που οπλοποιεί κάθε ψήγμα πληροφορίας, και δοκιμάζει να στρέψει την κουλτούρα της ελευθερίας και της ξέφραγης δημοσιότητας κατά του εαυτού της- θα ενταθεί.
Και η φιλελεύθερη σκανδιναβική κοινωνία, που δεν τσίμπησε στην πρόκληση, απαίτησε ωστόσο ιατρικό τεστ. Απαίτησε πειστήρια αγνότητας από το σώμα μιας γυναίκας.