Παρά τα όσα θρυλούνται για την πολιτική διαφθορά στην Ελλάδα, τα μόνα σκάνδαλα με δικαστική τεκμηρίωση αφορούν αμυντικές προμήθειες. Είναι αυτές που για «εθνικούς λόγους» καλύπτονται από ένα πέπλο αδιαφάνειας. Λογικό. Οπου δεν υπάρχει επαρκής λογοδοσία περισσεύουν οι λαμογιές. Και άγιος να ξεκινήσει κάποιος, το δέλεαρ της οικονομικής απολαβής με ελαχιστοποίηση του κινδύνου αποκάλυψης, είναι ικανή συνθήκη για να κολαστεί.
Από την άλλη πλευρά, τα μεγαλύτερα εγκλήματα στην ιστορία της ανθρωπότητας και οι μεγαλύτερες καταστροφές στην ιστορία μας έγιναν για τους ίδιους λόγους. Ο ναύαρχος Πέτρος Αραπάκης, που πρωταγωνίστησε στις εξελίξεις του 1974, εκτιμά για τον Δημήτριο Ιωαννίδη: «Πατριώτης ήταν, δεν το συζητώ. Αλλά ήταν και αφελής…» (Αλέξης Παπαχελάς, «Ενα σκοτεινό δωμάτιο», εκδ. Μεταίχμιο). Αφέλεια χωρίς λογοδοσία ίσον εθνική καταστροφή, ακόμη κι αν υποθέσουμε ότι υπάρχουν οι αγνότερες εθνικές προθέσεις.
Ο Διονύσιος Σολωμός είχε γράψει ότι «το έθνος πρέπει να μάθει να θεωρεί εθνικόν ό,τι είναι αληθές». Στη σύγχρονη Ελλάδα μάθαμε ότι «εθνικόν είναι το ασαφές», κάτι που επιφέρει πολλές εθνικές ζημιές. Για παράδειγμα: τρεις εβδομάδες τώρα παρακολουθούμε το σίριαλ του Εβρου. Οι ΜΚΟ κατηγορούν την κυβέρνηση ότι άφησε ένα κοριτσάκι να πεθάνει. Ο κ. Νότης Μηταράκης τις κατηγορεί για fake news. Να πιστέψουμε τον υπουργό, αλλά τους μόνους που δεν ακούσαμε σε αυτή την αντιπαράθεση είναι οι αυτόπτες μάρτυρες και οι γονείς της μικρής που πέθανε (;) πάνω στη νησίδα. Από την εποχή του «προοδευτικού μετώπου» ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ χρονολογείται ο φετφάς: «…δεν θα δίδονται άδειες σε τηλεοπτικά συνεργεία και δημοσιογράφους προκειμένου να εισέρχονται στους χώρους που φιλοξενούνται πρόσφυγες, μέχρι νεωτέρας» (29.2.2016). Τα χρόνια πέρασαν και «νεωτέρα» δεν υπήρξε. Η χώρα είναι εκτεθειμένη σε κριτική για μύρια όσα στα σύνορα και ουδείς μπορεί νομίμως να μάθει τα δίκια ή τα άδικα της ελληνικής πολιτείας. Εκτός αν εμφανιστεί ως μεταφραστής…
Τώρα φθάσαμε στο σημείο που για κάποιους άγνωστους (ακόμη και στον πρωθυπουργό) «εθνικούς λόγους» παρακολουθείται ο αρχηγός ενός κόμματος. Για «εθνικούς λόγους» πάλι οι υπεύθυνοι αρνούνται να εξηγήσουν στη Βουλή (σε αυτή που λογοδοτεί ακόμη και ο πρωθυπουργός) ποιοι είναι οι λόγοι που τους οδήγησαν σε αυτό που ο πρωθυπουργός χαρακτήρισε «λάθος». Δεν ξέρουμε αν αυτό είναι νόμιμο, αλλά σίγουρα είναι παράλογο. Οχι μόνο διότι κάπου πρέπει να λογοδοτεί και ο εκάστοτε αρχηγός της ΕΥΠ, αλλά διότι έτσι εξασφαλίζεται ότι τα λάθη θα συνεχιστούν. Το «εθνικόν ασαφές» δεν είναι μόνο αντιδημοκρατικό, είναι και ζημιογόνο.