Εξελικτικά, στη διάρκεια των τελευταίων 25 ετών, ο άνθρωπος διολισθαίνει σε μια κατάσταση ανασφάλειας. Η ανασφάλεια, της δικής μας εποχής, ενισχύεται από την παράλληλη καταβαράθρωση των σταθερών τού παλαιού κόσμου, των συνεκτικών δικτύων μιας περισσότερο συμπαγούς καθημερινότητας. Η υπόθεση της «Κιβωτού» έχει ήδη έμμεση επίπτωση στο ψυχολογικό υπόστρωμα της κοινωνίας.
Ακριβώς αυτό το ψυχικό υπόστρωμα του ανθρώπου, το σκοτεινό, το απρόβλεπτο, το ρευστό, το αντιφατικό και ευμετάβλητο, μένει έξω από τις δυνατότητες των δημοσκοπήσεων για τις διαθέσεις της κοινωνίας. Παραμένει ένας αστάθμητος παράγων που ελέγχεται από τις αθέατες δυνάμεις του ανθρώπου. Γι’ αυτό και η πολιτική εμπεριέχει και τεχνικές πέραν των ορθολογικών ορίων της.
Ταυτόχρονα, όμως, ο άνθρωπος της εποχής μας αγωνίζεται να κρατήσει μια εσωτερική ισορροπία. Ενα ποσοστό της κοινωνίας θα στραφεί (από άγνοια, από απόγνωση, από εκδικητικότητα, από αντίδραση) σε μικρά κόμματα ανορθολογικού (και αντανακλαστικού) συναισθηματισμού. Αλλο ποσοστό της κοινωνίας θα αποτραβηχτεί. Θα επιλέξει τη σιωπή ως εκδήλωση αποδοκιμασίας (για τα πάντα). Και ένα άλλο ποσοστό θα προσπαθήσει να περιφρουρήσει τον ατομικό βίο, την οικογένεια, την προοπτική και την ισορροπία τεραστίων πιέσεων που γεννούν οι υποχρεώσεις. Ολοι έχουν μια κοινή συνισταμένη. Νιώθουν ότι βάλλονται.
Ο αιώνας μας, με τα άλματα που κάνει στην τεχνολογία, στην υγεία, στα συστήματα διακυβέρνησης και ελέγχου, στον υβριδικό πόλεμο και στην υπερέκθεση του εγώ, οδηγεί τον πολίτη να σκεφτεί εκ νέου το σύνολο της ζωής του. Ο άνθρωπος της εποχής μας νιώθει συχνά εξουθενωμένος.
Υπάρχει ανάγκη για την ψυχική ενδυνάμωσή του. Οι πολλοί εμφύλιοι μέσα στην ίδια κοινωνία, η απόσυρση εμπιστοσύνης από τα μέσα μαζικής ενημέρωσης, η απελευθέρωση του ψηφιακού όχλου και η διάχυση μιας κυνικής απαξίωσης απέναντι στη γενική παιδεία, έχουν γεννήσει συμπεριφορές επιθετικότητας, άμυνας, περιχαράκωσης και απάθειας. Ενδιάμεσα, όμως, διασώζεται η ελπίδα ασφαλούς διέλευσης.
Ο ευάλωτος άνθρωπος της εποχής μας σηκώνει ένα τεράστιο φορτίο χωρίς να παρασημοφορείται με διακριτικά ηρωικής συμπεριφοράς. Σηκώνει το φορτίο μόνος, συχνά καθυβριζόμενος ή, το συχνότερο και χειρότερο, σε καθεστώς κοινωνικής απάθειας. Κάθε μέρα τού επιφυλάσσει ένα πλήγμα στο εποικοδόμημα. Κάθε μέρα έχει τη δυνατότητα ανανέωσης της ελπίδας του.