Είναι σχεδόν σωστό αυτό που είπε ο πρωθυπουργός, ότι δηλαδή ο έκπτωτος μονάρχης είχε «διακριτική στάση σε όλα τα χρόνια της Μεταπολίτευσης». Ακριβέστερο είναι «σχεδόν όλα τα χρόνια της Μεταπολίτευσης». Οπως έγραφε η «Καθημερινή» (21.7.2021), την περίοδο 1975-79 ο Κωνσταντίνος συνωμοτούσε για την κατάλυση της Δημοκρατίας. Και φυσικά, δεν ξέρουμε αν η μετά το 1979 «διακριτικότητά» του οφειλόταν διότι έβαλε μυαλό στα 38 του ή, απλώς, δεν μπορούσε να κάνει αλλιώς.
Το πρόβλημα, όμως, είναι πως ο συγχωρεμένος αμφισβητούσε διαρκώς το δημοκρατικό πολίτευμα διά παραλείψεών του. Ο νόμος 2215/1994 προέβλεπε προϋποθέσεις για την ανάκτηση της ιθαγένειας: «Δήλωση σεβασμού στο Σύνταγμα, αποδοχής και αναγνώρισης του πολιτεύματος (…) εγγραφή στα μητρώα αρρένων (…) με όνομα, επώνυμο και τα λοιπά αναγκαία κατά νόμον στοιχεία ταυτότητας». Με άλλα λόγια, ήταν υποχρεωμένος, όπως όλοι οι Ελληνες, να διαλέξει το επώνυμο της αρεσκείας του. Αλλιώς θα είχαμε και ανεπώνυμο Γιάνη, με ένα Ν. Μοναδικός και μεγαλειότατος είναι κι αυτός.
Ο Κωνσταντίνος αρνήθηκε: «Δεν έχω επώνυμο. Η οικογένειά μου δεν έχει επώνυμο. Ο νόμος που ο κ. Ανδρέας Παπανδρέου πέρασε βασικά λέει ότι θεωρεί ότι δεν είμαι Ελληνας και ότι η οικογένειά μου ήταν ελληνική μόνον ενόσω ασκούσαμε τα μοναρχικά μας καθήκοντα, και έπρεπε να παρουσιαστώ και να αποκτήσω ένα επώνυμο. Το πρόβλημα είναι ότι (…) η δανική βασιλική οικογένεια δεν έχει επώνυμο. Το Γλύξμπουργκ δεν ήταν επώνυμο αλλά το όνομα μιας πόλης».
Με άλλα λόγια, ο έκπτωτος μονάρχης αμφισβητούσε τον πυρήνα του δημοκρατικού πολιτεύματος, που θέλει όλους τους πολίτες ίσους με ίδιες υποχρεώσεις. Μέχρι το 1994 χρησιμοποιούσε διαβατήριο που έγραφε «Κωνσταντίνος, πρώην βασιλέας της Ελλάδος». Βεβαίως το «Πρωηνβασιλεαςτηςελλάδος», αν και μακρύ, είναι μια χαρά επώνυμο. Αλλά ο έκπτωτος άναξ ζητούσε διακριτική μεταχείριση όταν το Σύνταγμα προβλέπει ότι «τίτλοι ευγένειας ή διάκρισης ούτε απονέμονται ούτε αναγνωρίζονται σε Ελληνες πολίτες» (άρθρο 4). Και αν περνούσε νόμος, που να επέτρεπε την αναγραφή προηγούμενων ιδιοτήτων στο διαβατήριο, θα είχαμε επίσης «Προκόπιος, πρώην Πρόεδρος της Δημοκρατίας της Ελλάδος». Και αυτός είναι μοναδικός.
Και οι γιοι του; Θα υπήρχε διαβατήριο «Παύλος, υιός (ή μήπως διάδοχος;) του πρώην βασιλέα της Ελλάδος»; Μπέρδεμα, σαν αυτό που είπε στον επικήδειο ο προαναφερόμενος: «Εμείς, τα παιδιά σου, τα εγγόνια σου, προσφέρουμε και θα προσφέρουμε τα πάντα στην πατρίδα». Δηλαδή, βλέπει την Ελλάδα σαν «εκείνες που οι άνδρες θα έδιναν τα πάντα εκτός από το πραγματικό τους όνομα».