«Αν δεν μπορείς να τους πείσεις, μπέρδεψέ τους», είχε πει ο Αμερικανός πρόεδρος Χάρι Τρούμαν, αλλά σε ό,τι αφορά τη φορολογία η Ν.Δ. δεν επιχειρεί καν να μας πείσει με βάση, π.χ., μια νεοφιλελεύθερη λογική για το άδικο των φόρων εν γένει. Προσπαθεί απλώς να μας μπερδέψει με νούμερα που φέρουν το προσωπείο της κοστολόγησης, αλλά στην ουσία είναι «τρεις το λάδι, τρεις το ξίδι, έξι το λαδόξιδο».
Ο λόγος περί φορολογίας μερισμάτων κι ένα tweet που έκανε ο εκπρόσωπος της Ν.Δ., το οποίο αναπαράχθηκε από τον ισχυρό προπαγανδιστικό μηχανισμό του κόμματος τόσο πολύ, που κοντεύει να καταντήσει δόγμα, αφού το κατάπιαν αμάσητο και πολλοί δημοσιογράφοι. Εγραψε λοιπόν ο κ. Ακης Σκέρτσος απευθυνόμενος στον κ. Δημήτρη Μάντζο του ΠΑΣΟΚ: «Πρακτικά πράγματα: με φόρο μερισμάτων 10% είχαμε έσοδα 150 εκατ. ευρώ, ενώ με φόρο 5% είχαμε έσοδα 280 εκατ. ευρώ το 2020. Τι προτιμάτε; (…) Εσείς με ΟΟΣΑ, εμείς με κοινή λογική» (30.5.2023).
Τα 150 εκατ. έσοδα ποια χρονιά ήταν; Μήπως ήταν έτος οικονομικής δυσπραγίας με τα κέρδη χαμηλά και τις επιχειρήσεις φοβισμένες από το τι άλλο μπορεί να σκεφτούν οι φωστήρες του ΣΥΡΙΖΑ; Ο κ. Σκέρτσος δεν το διευκρινίζει, αλλά τα 280 εκατ. του 2020 έχουν και άλλες εξηγήσεις, πέραν της (δεύτερης και επίσης εξωφρενικής) μείωσης στη φορολογία των μερισμάτων τα τελευταία χρόνια. Παρένθεση: λέμε δεύτερης, διότι το 2019 ο ΣΥΡΙΖΑ ακολούθησε τη ρωμαίικη εκδοχή ενίσχυσης της επιχειρηματικότητας. Μείωσε τον συντελεστή φορολογίας των μερισμάτων από 15% σε 10%. Ακολούθησε η Ν.Δ., που τον πήγε στο χαμηλότερο της Ευρώπης 5%, όταν ακόμη και οι Ιρλανδοί τα φορολογούν μέχρι 51% (taxfoundation.org, 28.3.2023). Νεοφιλελεύθεροι είναι οι άνθρωποι, δεν είναι ηλίθιοι…
Στην Ελλάδα, η φορολογία στην παραγωγή προϊόντων καλύπτει το 20,4% των φορο- λογικών εσόδων, στη νεοφιλελεύθερη Ιρλανδία το 10,1%.
Το «ρεκόρ» των 280 εκατ. ευρώ που διαφήμισε ο κ. Σκέρτσος ότι μπήκαν στα ταμεία από τη φορολογία των μερισμάτων (σιγά τα ωά: 16,9 δισ. ήταν, σύμφωνα με τη Eurostat, τα συνολικά έσοδα από τη φορολογία των εισοδημάτων) μπορεί να οφείλεται σε μια καλή χρονιά ή, όπως του απάντησε ένας χρήστης, διότι «με 5% απογειώθηκαν οι εισπράξεις από τον φόρο μερισμάτων (…) γιατί όλοι θεωρούσαν την αναστολή εισφοράς αλληλεγγύης προσωρινή, οπότε όσοι μπορούσαν προχώρησαν σε διανομή κερδών και για τα επόμενα έτη» (@agamemnon_st, 30.5.2023). Αυτό πιστοποιείται από το γεγονός ότι σύμφωνα με τα στοιχεία της Ανεξάρτητης Αρχής Δημοσίων Εσόδων τα έσοδα του 2021 από τη φορολογία μερισμάτων ήταν χαμηλότερα (226,97 εκατ.) και του 2022 ακόμη πιο κάτω (219,37 εκατ.), όταν μάλιστα μεταξύ 2021 και 2022 ο φόρος εισοδήματος των νομικών προσώπων κερδοσκοπικού χαρακτήρα αυξήθηκε κατά 43% και των φυσικών προσώπων κατά 14,24% (ΑΑΔΕ, Φεβρουάριος 2023).
Δεν υπάρχει καλός φόρος, υπάρχει απλώς δίκαιο ή άδικο φορολογικό σύστημα. Είναι άδικο για τα ίδια εισοδήματα (π.χ. 100.000 ευρώ) κάποιοι να πληρώνουν φόρο 5.000 και κάποιοι άλλοι σχεδόν 40.000. Είναι άδικο να φορτώνονται οι εργαζόμενοι τη νύφη και κάποιοι ραντιέρηδες να απολαμβάνουν. Αν η κυβέρνηση ήθελε πραγματικώς να ενισχύσει την επιχειρηματικότητα, θα έκανε το αντίστροφο: θα θεσμοθετούσε συντελεστή 5% στα κέρδη των επιχειρήσεων –τα οποία μπορεί να επανεπενδυθούν– και (έστω) 22% στα κέρδη που κάποιοι τσεπώνουν.
Αλλά πέραν αυτού, από τους πίνακες της Eurostat (24.10.2022) βλέπουμε μια περίεργη κατανομή φορολογικών βαρών. Στην Ελλάδα, η φορολογία (προ ΦΠΑ) στην παραγωγή προϊόντων καλύπτει το 20,4% των φορολογικών εσόδων (8,5% του ΑΕΠ), στη νεοφιλελεύθερη Ιρλανδία καλύπτει το 10,1% των φορολογικών εσόδων (2,1% του ΑΕΠ). Αντιθέτως, οι συνολικοί φόροι κεφαλαίου στην Ιρλανδία καλύπτουν το 0,6% των φορολογικών εσόδων έναντι 0,3% στην Ελλάδα. Είπαμε: παραγωγοί είναι οι άνθρωποι, δεν είναι ραντιέρηδες…