Είναι πολλά τα θέματα που θα αναδεικνύονταν στην τηλεμαχία μεταξύ των ηγετών των πέντε κομμάτων που εκπροσωπούνται στη Βουλή που ήταν προγραμματισμένη για σήμερα αλλά αναβλήθηκε λόγω του τραγικού δυστυχήματος.
Είναι τα ίδια θέματα που συζητιούνται και γενικότερα στον προεκλογικό δημόσιο διάλογο, ανεξαρτήτως ντιμπέιτ. Τα σχέδια των κομμάτων για την υγεία, την παιδεία, την οικονομία. Πόσο μπορεί η κάθε πολιτική να ωφελεί τους πολλούς και όχι μόνον τους λίγους.
Καθώς εισερχόμαστε στο καλοκαίρι και έρχεται στο προσκήνιο ο τουρισμός, είναι ένα μείζον ζήτημα που θα ήταν χρήσιμο να θιγεί. Το πώς θα αναπτυχθεί και θα λειτουργήσει με κανόνες, σεβασμό στο περιβάλλον και οφέλη για όλους. Μια από τις βασικότερες πηγές εσόδων αλλά και θετικής προβολής της χώρας διεθνώς, με πολλαπλά κέρδη, ακόμη και στο γεωπολιτικό πεδίο, ο τουρισμός –πέρα από την επιτυχή πορεία του– αντιμετωπίζει και σοβαρές προκλήσεις που θα έπρεπε να μας απασχολούν.
Επίσης, η ανησυχία κάποιων για τη διαφαινόμενη παντοδυναμία της επόμενης κυβέρνησης, αλλά και η αδυναμία της διαιρεμένης αντιπολίτευσης να ανταποκριθεί στον θεσμικό της ρόλο, της άσκησης αποτελεσματικού ελέγχου της εξουσίας.
Στο πλαίσιο αυτό τίθενται ερωτήματα για το εάν – στην περίπτωση που χρειαστεί– θα συνεργαζόταν ο κ. Ανδρουλάκης με τον κ. Μητσοτάκη, τώρα που παρά την προσωπική του ενόχληση για την παρακολούθησή του, ο ίδιος αναγνωρίζει ότι το εκλογικό αποτέλεσμα δημιούργησε ένα νέο πλαίσιο.
Από μια άλλη οπτική τη δική της αξία έχεε και η συζήτηση για τα περιθώρια συνεργασίας των δύο κομμάτων της Κεντροαριστεράς, καθώς βρίσκονται ενώπιον της αυτονόητης πραγματικότητας ότι κανένα από τα δύο μόνο του δεν πρόκειται να γίνει κυβέρνηση.
Και, φυσικά, στο προσκήνιο βρίσκονται τα κορυφαία ζητήματα της διαχείρισης της επόμενης μέρας στις ελληνοτουρκικές σχέσεις μετά την επανεκλογή Ερντογάν, αλλά και της αναθεώρησης του Συντάγματος – υπό ποίες προϋποθέσεις και μέσα από τι είδους συναινέσεις.
Αυτά και άλλα πολλά βρίσκονται στο επίκεντρο του προεκλογικού αγώνα και θα αποτελούσαν αντικείμενο συζήτησης στη διάρκεια του ντιμπέιτ που τελικά δεν έγινε.
Ωστόσο, αυτό που μπορεί και πρέπει να αποφευχθεί από τα κόμματα και τους αρχηγούς τουλάχιστον το επόμενο διάστημα, είναι ο περαιτέρω αυτοτραυματισμός της χώρας από τον επικίνδυνο λαϊκίστικο κατήφορο στο θέμα της Θράκης. Υπάρχουν πολλά σημεία αντιπαράθεσης που πρέπει να αναδειχθούν. Το θέμα της Ροδόπης δεν είναι ένα από αυτά.
Οσοι τις τελευταίες εβδομάδες έσφαλλαν ή υπερέβαλαν, το γνωρίζουν. Ειδικά οι έμπειροι και γνώστες, από τους οποίους κάποιοι έχουμε μεγαλύτερες απαιτήσεις. Αλλά αυτή είναι άλλη συζήτηση.
Το πρόβλημα είναι σοβαρό, υπαρκτό και οι εθνικές διαστάσεις του προφανείς. Δεν προσφέρεται για κομματική εκμετάλλευση.
Οι κατηγορίες και οι υστερίες έχουν διχάσει τις τοπικές κοινωνίες, με αποτέλεσμα να ελλοχεύει ο κίνδυνος διολίσθησης σε εποχές που η λάθος προσέγγιση της πολιτείας μάς εξέθετε διεθνώς.
Θυμίζω ότι ο Κωνσταντίνος Μητσοτάκης ήταν αυτός ο οποίος το 1990 κατάργησε το καθεστώς του ιδιότυπου αποκλεισμού της μουσουλμανικής μειονότητας, πολιτική που είχε πλήξει τη χώρα σε επίπεδο τόσο ουσίας όσο και συμβολισμών.
Ολοι πρέπει να συμβάλουν ώστε στο συγκεκριμένο ζήτημα να γίνει πράξη αυτό που ακούγεται όλο και περισσότερο τις τελευταίες ημέρες: να πέσουν οι τόνοι.
