Τη στιγμή που διαφαίνεται η πρόθεση να γίνουν βήματα στα ελληνοτουρκικά και οι δύο πρωταγωνιστές, αλλά και οι διεθνείς παράγοντες στο παρασκήνιο, εκπέμπουν συγκρατημένη αισιοδοξία ότι μπορεί να επιτευχθεί ουσιαστική πρόοδος προς την ομαλοποίηση των σχέσεων Ελλάδας – Τουρκίας, στη ρητορική αλλά και στις ουσιαστικές εξελίξεις φαίνεται να έχει «ξεχαστεί» η Κύπρος.
Κάποια στελέχη, ακόμη και κορυφαία –όλων των κομμάτων, δεν έχει ιδεολογικό πρόσημο η στάση– δεν επιδεικνύουν ιδιαίτερη ευαισθησία για την κατάσταση στη Μεγαλόνησο.
Ωστόσο, είναι πολλοί αυτοί που δεν ξεχνούν. Οχι ρητορικά, αλλά ουσιαστικά. Και δεν είναι μόνον η αναμενόμενη κριτική που ακούγεται από στελέχη κομμάτων της αντιπολίτευσης. Είναι και οι αντιδράσεις που ήδη καταγράφονται στους κόλπους της κυβερνητικής παράταξης, τις οποίες καλείται να διαχειριστεί ο πρωθυπουργός.
Υπό αυτό το πρίσμα, καλό θα ήταν να υπάρξουν διορθωτικές κινήσεις με αναφορές στο Κυπριακό, το οποίο φυσικά αποτελεί διεθνές πρόβλημα που απαιτεί λύση η οποία δεν μπορεί να προκύψει χωρίς τις αναγκαίες παρεμβάσεις και πιέσεις από τη διεθνή κοινότητα.
Ταυτόχρονα, φαντάζει παράλογο να επιδιώκει ο Ταγίπ Ερντογάν την εμβάθυνση της σχέσης της Τουρκίας με την Ε.Ε., την ώρα που η Αγκυρα συνεχίζει να διατηρεί δυνάμεις κατοχής στο έδαφος της Κυπριακής Δημοκρατίας και η Λευκωσία παραμένει η τελευταία διαιρεμένη ευρωπαϊκή πρωτεύουσα.
Η «ειδική» επιχείρηση της Ρωσίας το 2022 και η «ειρηνική» της Τουρκίας το 1974.
Δεν είναι δυνατόν στη συγκεκριμένη συγκυρία, όπου βρίσκεται σε εξέλιξη ο πόλεμος στην Ουκρανία, να δρομολογούνται εξελίξεις στις σχέσεις της Τουρκίας με την Ελλάδα, χωρίς να αναδεικνύεται επιτακτικά η αναγκαιότητα επίλυσης του Κυπριακού.
Με τη σημερινή επέτειο της τουρκικής εισβολής του ’74 εισερχόμαστε στην 50ή χρονιά από την εισβολή και η παρουσία έως και 40.000 Τούρκων στρατιωτών συνεχίζει να μας υπενθυμίζει ότι πρόκειται για ζήτημα εισβολής και κατοχής.
Είναι τουλάχιστον οξύμωρο, όταν Αμερική και Ευρώπη επιδεικνύουν –και σωστά– τόση ευαισθησία για τη ρωσική στρατιωτική εισβολή στην Ουκρανία, με τη Μόσχα να ισχυρίζεται μεταξύ άλλων ότι εισέβαλε για να στηρίξει τον ρωσόφωνο πληθυσμό της Ουκρανίας, να επικρατεί εκκωφαντική σιωπή για την εισβολή της Τουρκίας με τον ανάλογο ισχυρισμό της προστασίας των Τουρκοκυπρίων.
Η «ειδική» στρατιωτική επιχείρηση του 2022 είχε βαπτισθεί «ειρηνική» το 1974.
Πολλοί καταβάλλουν ειλικρινείς προσπάθειες για να γίνει το Αιγαίο «θάλασσα ειρήνης». Ωστόσο, θα πρέπει να γνωρίζουν ότι η συνέχιση της σημερινής κατάστασης στη Μεγαλόνησο ή –ακόμη χειρότερα– μία άδικη, μη λειτουργική και τελικά μη βιώσιμη λύση του Κυπριακού, θα επηρεάσει αρνητικά και τις όποιες προσπάθειες γίνονται στο πεδίο των ελληνοτουρκικών.
Η εξίσωση είναι σύνθετη. Οι διμερείς σχέσεις Αθήνας – Αγκυρας μπορεί να βελτιωθούν μερικώς, αλλά δεν πρόκειται να ομαλοποιηθούν πλήρως αν δεν κλείσει η πληγή που άνοιξε πριν από μισό αιώνα στην Κύπρο.
